20گروه كالايي جديد در راه بوميسازي
رضا پديدار
عضو انجمن سازندگان تجهيزات صنعت نفت ايران
بر خلاف چهره ضدتوليد داخلي كه دلواپسان سعي ميكنند آن را به عنوان سياست وزارت نفت دولت تدبير و اميد نشان دهند، به زودي علاوه بر 10 گروه كالايي كه در گذشته بوميسازي شده بود، 20 گروه كالايي ديگر نيز توسط بخش داخلي توليد ميشود. اين 10 قلم كالا كه همگي در زمره كالاهاي استراتژيك نفت و تجهيزات سرچاهي و درونچاهي به شمار ميروند به وسيله بخش داخلي توليد ميشود. 20 قلم بعدي نيز به همين ترتيب بوميسازي ميشوند. وزارت نفت و شركتهاي تابعه آن نيز همكاري مطلوبي با توليدكنندگان داخلي دارند. اين در حالي است كه براي رشد و بهبود روند توليد تجهيزات نياز به استفاده از دانش و فناوري روز دنيا كه ايران مدتهاست به دليل تحريم دسترسي به آن نداشته است، داريم. دسترسي به اين فناوري تنها در قالب همراهي با شركتهاي صاحب تجربه در اين زمينه ممكن است. به همين دليل در تلاش هستيم تا از ميان متقاضيان زيادي كه خواهان همراهي ايران هستند، بهترين و مناسبترين را برگزينيم. انتخاب شركا نيز در راستاي تامين حداكثري منافع ملي است. تا به اين ترتيب علاوه بر ارتقاي سطح دانش و فناوري و انتقال آن به بخش داخلي شاهد اشتغالزايي و رشد بخش داخلي نيز باشيم. بر اساس توافقي كه توليدكنندگان داخلي و بخش دولتي شكل گرفت، توليدكنندگان تجهيزات داخلي بايد طي 3 تا 5 سال فرآيند انتقال تكنولوژي و فناوري از كشورها (همراهان) خارجي به داخل كشور كامل كنند. بعد از به امضا رسيدن برجام در راستاي انتقال تكنولوژي و ارتقاي سطح كيفي تجهيزات داخلي، موفق شديم براي شش گروه كالايي، 57 قرارداد بين كشورهاي متفاوت اروپايي، كانادايي و روسي منعقد كنيم. بخشي از اين قراردادها مربوط به توليد تجهيزات درونچاهي است كه بين ايران و آلمان و اتريش منعقد شد. با توجه به توانمندي روسها در بخش حفاري، بخش ديگري از قراردادهايي كه مربوط به تجهيزات درون چاهي (حفاري) ميشود با شركتهاي روسي به امضا رسيده است. قسمت ديگري از اين 57 قرارداد كه مربوط به توليد تجهيزات درونچاهي (پمپهاي درونچاهي) ميشود نيز ميان جمهوري اسلامي ايران و شركتهاي كانادايي منعقد شده است. نكتهاي كه در اين ميان قابل توجه است، تفاوت برخورد شركتهاي روسي و اروپايي و كانادايي با ايران است. اغلب شركتهاي اروپايي در پي آن هستند تا حداكثر سود و منافع ملي خود را از پروژههاي مشترك با ايران تامين كنند، حال آنكه شركتهاي روسي حاضرند در قبال مشاركت با شركتهاي ايراني امتيازي نيز به طرف ايراني واگذار كنند. چنين برخورد و اهميتي را كه نشان از قدرت و نفوذ ايران دارد بايد مديون استراتژي صحيح دولتمردان ايران در عرصههاي بينالمللي باشيم. در اين ميان ايران طي برگزاري مناقصه محدود، اقدام به انتخاب شركاي خارجي خود ميكند. به اين معنا كه بين متقاضيان متفاوتي كه خواهان حضور در بخش توليدي تجهيزات صنعت نفت ايران هستند، تعدادي را بر اساس محورهاي داخلي انتخاب كرده و بين آنها مناقصهاي برگزار كرده و بهترين و مناسبترين را انتخاب ميكند.