روزنه اميدي براي مبارزه با غول كنكور

روز مراسم معارفه وزيرجديد آموزش و پرورش مطلبي را در خصوص كلاس‌ها و كتاب‌هاي كنكور بيان كردند كه جاي بسي خرسندي و شگفتي دارد. خرسند و شگفت از اينكه وزيري درد آشنا و در متن موضوع به اين مهم پرداخته است و به قول عوام در همين ابتدا دقيقا به هدف زدند كه در جاي خود مي‌تواند در سلسه مباحث آموزش و پرورش اميدبخش باشد. چند سالي است كه كنكور و سد عظيم آموزش عالي بهانه‌اي شده است براي عده‌اي كه دانش‌آموزان و خانواده‌ها را بترسانند و از ترساندن عوايدي را متوجه خود كنند، مي‌گويند اگر در كلاس‌هاي كنكور ثبت نام نكنيد، به دانشگاه نمي‌رويد و از همين ابتدا رعب و وحشت ايجاد مي‌كنند. همه دانش‌آموزان سال چهارم (پيش دانشگاهي) در كلاس‌ها ثبت نام مي‌كنند و شهريه خاص آن را مي‌پردازند و چنان دلهره و نگراني در بين آنان ايجاد مي‌شود كه نه تنها همه كتاب‌هاي كنكور را مي‌خرند بلكه در كلاس‌هاي بيرون از مدرسه نيز شركت مي‌كنند. يعني ما باعث مي‌شويم كه همه متوجه دانشگاه شوند و همه رقابت كنند و دچار استرس شوند. ما شاهد بوده‌ايم كه در اين سال‌ها خانواده‌هاي زيادي مراجعه كردند كه فرزندان‌شان مبتلا به افسردگي و ضعف روحي شده‌اند. بعضي از مدارس به اين هم بسنده نكرده كلاس‌هاي كنكور را در تعطيلات نوروز و به پيشواز مهر مي‌روند و در تابستان تشكيل مي‌دهند. رقابتي سرسختانه در كلاس‌هاي غير رسمي با معلمان غير رسمي يا بعضا معروف آموزشگاهي. در تعطيلات نوروز دانش‌آموزان را جمع مي‌كنند و شهريه مي‌گيرند و شخصي را به عنوان مراقب مي‌گذارند تا خودشان كتاب‌هاي‌شان را در مدرسه بخوانند و دانش‌آموزان در فضاي اجباري مدرسه، خسته و آزرده به منزل مي‌آيند كه در نتيجه نه خود و نه خانواده از بهار طبيعت بي‌بهره مي‌شوند. در تابستان كتاب‌هاي سال چهارم را به پايان مي‌رسانند و اگر كسي دير ثبت نام كند مي‌گويند از مدرسه عقب مانده‌اي و اينها همه مازاد بر كلاس فوق برنامه‌اي است كه تدارك مي‌بينند. سوال اينجاست كه آيا برنامه‌ريزان و مولفان و پژوهندگان ميزان كتاب درسي را نمي‌دانند يا اينكه چرا سال تحصيلي بر اساس قانون از اول مهر شروع مي‌شود. اين چه اجتهاد و بدعتي است كه همه را نگران مي‌كند؟ اگر رقابت و تشكيل كلاس‌ها و تبليغات محيطي آن نباشد آيا دانش‌آموزان براي ثبت نام در مدارس خاص اينگونه سردرگم مي‌شوند. اگر هر مدرسه به وظيفه خود عمل كند و نه بيشتر، باز سرويس مدارس و رفت و آمد و بيدارباش صبحگاهي معنا مي‌يابد ؟‌مگر نه اين است كه همواره اصرار و ابرام مي‌كنيم دانش‌آموزان ساعات بيشتري را در منزل باشند تا عواطف اخلاقي و انساني آنها شكل بگيرد. آياحضور در كلاس‌هاي غير رسمي داخل و بيرون مدارس كنترل شده است ؟ به نظر مي‌رسد در رويكرد جديد وزارت آموزش و پرورش افق روشني مشاهده مي‌شود و آن اين است كه مدارس به اصل وظايف قانوني خود بپردازند چرا كه ما در گذشته نيز شاهد بوده‌ايم افرادي در اين كلاس‌هاي نوظهور و رنگارنگ حضور نداشتند ولي دانشمنداني شدند كه مام ميهن به آن افتخار كرده است امثال پروفسور حسابي، استاد سيد جعفر شهيدي و بي‌شمار اساتيد و دانشمندان هسته‌اي.
سوال واقعي اينجاست از ترساندن دانش‌آموزان چه كساني سود مي‌برند؟
چرا اينقدر حواشي متفرقه به مدارس اضافه كرده و به قولي شلوغش كرده‌اند؟