شجاعتي مثالزدني
احمد معتمدي
رييس دانشگاه صنعتي اميركبير
درگذشت آيتالله هاشميرفسنجاني ضايعهاي بزرگ براي نظام است. او نه صرفا به دليل مسووليتهايي كه داشت و كم هم نبودند، بلكه به عنوان يار امام براي ما كه نسل انقلاب بوديم، تبديل به سمبلي براي انقلابيگري بود. او در همه مراحل، از زمان شاه تا امروز، اثرگذاريهاي بسياري داشت و نقش وي در تحولات مهم كشور غير قابل انكار است.
ايشان براي توسعه كشور دغدغه داشتند و آن زماني كه به عنوان رييسجمهوري فعاليت ميكردند، در اين حوزه تلاشهاي درخوري انجام دادند. بهطور مثال اگر متوجه ميشدند رشتهاي ميتواند به پيشرفت ايران منجر شود، براي اينكه آن را در دانشگاههاي كشور راهاندازي كنند، از هيچ تلاش فروگذار نميكرد.
يكبار در زمان رياستجمهوري ايشان براي بازديد از يكي از بخشهاي پژوهشي مراجعه كرد. در حالي كه قرار بود اين ديدار دوساعته باشد، ايشان 6 ساعت تمام آن جا ماندند و شخصا با پژوهشگران صحبت كردند. حتي پس از اين جلسه برخي از محققان را دعوت كرد و جلسات گوناگوني با آنها برگزار كرد.
خاطره ديگري كه از ايشان دارم مربوط به آخرين دعوت از او براي حضور در دانشگاه امير كبير است. در بهار سال 1394، قرار بود ايشان به دانشگاه بيايند و براي دانشجويان سخنراني كنند، اما با توجه به آنكه چند تشكل دانشجويي اعلام كردند قصد اعتراض به ايشان را دارند، ما هم تصميم گرفتيم آقاي هاشمي را از اين اتفاق باخبر كنيم و تصميم را به خودشان واگذاريم. من آن زمان فكر نميكردم وي برنامه را برگزار كند، منتها جسارت و شجاعت ايشان كه در ميان مسوولان كشور مثالزدني است، سبب شد در دانشگاه حاضر شوند و از اعتراضات نترسند و از قضا جلسه خوب و ماندگاري هم شد. آيتالله هاشميرفسنجاني در زندگي خود فعاليتهاي بسياري داشت و قطعا درگذشت وي نيز بر روند كشور بيتاثير نخواهد بود.