ادامه از صفحه اول
آموزش عالي ...
دانشجويان بخش مهمي از بدنه اجتماعي كشور ما هستند، اگر بخواهيم همچنان به نقش‌آفريني خود ادامه دهند بايد آنها را دلگرم كنيم و در چارچوب قانون به حمايت‌هاي خود از آنها ادامه دهيم. نكته آخر اينكه توسعه علمي بدون ارتباطات جدي بين‌المللي به دست نمي‌آيد. متاسفانه ارتباطات علمي بين نظام دانشگاهي ما و جهان دانش به خوبي برقرار نيست. اگر قرار باشد با بدبيني به اين ارتباطات بنگريم، نمي‌توانيم از ظرفيت‌هاي علمي دنيا بهره‌مند شويم و همين است كه دولت، آموزش عالي و دانشگاه‌ها بايد گام‌هاي جدي‌تري براي برقراري اين ارتباط بردارند.
تركيه و داعش
ولي به مرور زمان كه اوضاع اين گروه در سوريه و عراق به ضعف گراييد و فشارها عليه تركيه نيز افزايش يافت، آنان توجه خود را معطوف به تركيه كردند و بيشترين اقدامات تروريستي خود را در تركيه انجام دادند و طبيعي است كه ترك‌ها نيز به مقابله با آنها برخيزند و تلفات زيادي هم بدهند ولي اين اقدامات به معناي مبارزه ريشه‌اي با داعش نيست، بلكه به منزله دفاع از خودشان است كه به نحوي در وقوع آن نيز مسووليت دارند و به قول معروف «خود‌كرده را تدبير نيست». بنابراين مبارزه دولت تركيه با داعش، اصيل نيست. اگر به هر دليل داعش با تركيه كاري نمي‌داشت، همچنان مي‌توانست تحت حمايت آنها باشد. شايد آنان مرتكب اين اشتباه شدند كه به تركيه حمله كردند، ولي در هر حال مخالفت تركيه با داعش فاقد اصالت است.
نكته ديگري كه بايد به آن توجه داشت اين است كه دولت تركيه دنبال محملي براي حضور نظامي در سوريه بود. براي اين كار چاره‌اي نداشت تا اينكه خود را در پوشش مبارزه با داعش عرضه كند به همين دليل حملات به شهر الباب را سامان داد تا خود را در صف مقدم مبارزه با داعش معرفي كند ولي هنگامي كه مي‌بينيم همزمان از نيروهاي افراطي و سلفي ديگر حمايت مي‌كند، نيروهايي كه در گذشته منبع اصلي نيروگيري براي داعش بوده‌اند، متوجه مي‌شويم كه اين ادعاي دولت تركيه نيز فاقد اعتبار است. دولت تركيه مبارزه با داعش را محمل و پوشش و توجيه خود براي حضور غيرقانوني در سوريه قرار داده است. اگر اين دولت در مبارزه با تروريسم و داعش صادق بود، بايد در برابر نيروهاي مشابه آنان نيز مواضع مشابهي اتخاذ مي‌كرد و اجازه نمي‌داد كه تروريسم بين‌المللي به راحتي در تركيه جولان دهد و از اين طريق به سوريه و عراق رفت‌وآمد كند. اگر داعش مرتكب اقدامات تروريستي در غرب و نيز تركيه نمي‌شد، به‌طور قطع همچنان تحت حمايت اين دولت‌ها بود و مي‌توانست به اقدامات جنايتكارانه خود در منطقه ادامه دهد ولي به هر دليلي آنان از خطوط قرمز غرب عبور كردند و تركيه و اروپا و امريكا را نيز نشانه گرفتند در نتيجه فشار را بر خودشان افزايش دادند.