چند نكته انتخاباتي
سيد علي ميرفتاح
جمعه در خبرها آمده بود كه آقاي كريمي‌قدوسي در سخنراني پيش از خطبه‌هاي نماز جمعه مشهد در حرم امام ثامن، كانديداتوري جناب حجت‌الاسلام والمسلمين رييسي را اعلام كردند و گفتند «اميدواريم به بركت اين شهر مقدس و ملجا شريف امام‌رضا (ع) براي انتخابات سال آينده كه نزديك اربعين انقلاب است، يكي از مرداني كه در اين شهر پرورش پيدا كرده و مورد عنايت است و اقبال عمومي هم به سمت اوست، موجي شبيه اول انقلاب براي يك تحول در انتخابات 96 و انتخاب يك كابينه انقلابي رقم بخورد.» قطعا گرم شدن تنور انتخابات به نفع نظام و مردم است و همه گروه‌هاي سياسي از رقابت سالم و اسلامي و انقلابي حمايت مي‌كنند. حضور آقاي رييسي مي‌تواند شور و گرماي انتخابات و به تعبير آقاي كريمي‌قدوسي اربعين انقلاب را دو چندان كند و مشاركت مردمي را بالا ببرد. حضور مردم با صرف نظر از اينكه چه كسي راي بياورد و رييس‌جمهور بعدي شود، فوايد بسيار دارد و مي‌تواند موقعيت دموكراتيك ايران را در مواجهه‌هاي بين‌المللي تثبيت كند. هر چقدر مردم- با هر گرايش- بيشتر در انتخابات حاضر شوند قدرت ايران بالاتر مي‌رود. اما در اين ميان چند نكته قابل تامل است:
يك؛ آيا از تريبون نماز جمعه مي‌شود به نفع يك جناح و يك كانديدا استفاده كرد؟ سياسي بودن نماز جمعه موقوف جناحي بودن آن نيست. اگر مراسم نماز جمعه را سياسي – عبادي مي‌ناميم منظور اين است كه اين پايگاه فرهنگي مي‌تواند در جهت اصول سياسي نظام، روشنگري كند و بين مردم (نمازگزاران) و حاكميت پل بزند. قطعا هيچ يك از نهادهاي حكومتي حق دخالت در رقابت‌هاي سياسي را ندارند و طبق قانون و عرف نمي‌توانند از سرمايه‌هاي عمومي به نفع خود بهره ببرند. همچنان كه رييس‌جمهور فعلي نمي‌تواند از امكانات دولتي در رقابت خود بهره ببرد.
دو؛ اقبال بلند ايرانيان اين است كه مزار شريف امام هشتم در مشهد مقدس واقع است. اين مكان متبرك پناهگاه همه مردم ايران است و كسي حق ندارد شأن والاي آستان قدس را پايين بياورد و آن را خدايي نكرده خرج مبارزه سياسي كند. اتفاقا خود آقاي رييسي متفطن اين معنا بوده‌اند و همواره تصريح كرده‌اند كه اين ملجا شريف متعلق به همه ارادتمندان به آن سلطان بي‌بديل است. حتي ديده‌ايم و داستان‌ها شنيده‌ايم كه غيرمسلمان‌ها نيز سر برآستان اين امام بزرگوار دارند و در برابر عظمت و شكوه آن سر فرود مي‌آورند. آستان قدس متعلق به يك جناح و يك گرايش نيست. حتي آنها كه نظام را به هر دليلي قبول ندارند حق دارند به اين مضجع مبارك بروند و حاجات خود را از اهل‌بيت مطالبه كنند. كافي است چند دقيقه در صحن حرم بايستيد تا ببينيد چه تنوع و تكثري در زوار وجود دارد؛ لذا مرتبط دانستن اين مكان و صاحب اين مكان با يك كانديدا و يك جناح كار خداپسندانه‌اي نيست.
سه؛ هر چقدر حضور حداكثري به نفع كشور است، دوقطبي شدن به ضرر آن است و ما را در برابر تهديدات خارجي متزلزل مي‌كند. رهبري هم كه چند ماه پيش به صراحت با حضور و كانديدا شدن آقاي دكتراحمدي‌نژاد مخالفت كردند، گفتند دوقطبي شدن به نفع كشور نيست. ناظران سياسي هم كه اتفاقات دنيا را رصد مي‌كنند بر اين باورند كه در فضاي فعلي دو قطبي شدن براي جمهوري اسلامي سهم مهلك است و هر كس كه دل در گرو وطن دارد لازم است كه از دوقطبي شدن يا تشديد دعواي سياسي بپرهيزد. حضور آقاي رييسي به معني دوقطبي شدن نيست اما نوع سخنان آقاي كريمي‌قدوسي و تبليغات زودهنگامي كه در فضاي مجازي ديده و شنيده مي‌شود حاكي از آن است كه اگر به اين شكل بر كوره انتخابات دميده شود، چنان فضاي ملتهبي بر كشور حاكم مي‌شود كه به سادگي نمي‌شود جلويش را گرفت. چهار؛ به نظرم خيلي‌ها دوست دارند كه يك دعواي جدي سياسي راه بيفتد. به خصوص از طرف منتقدان دولت سعي مي‌شود كه با تندتر انتقاد كردن و با طرح دعواهاي جديد فضا را ملتهب كنند. دولت آقاي‌روحاني موسوم به اعتدال است. طي اين قريب به چهار سال هم سعي كرده خود را از مناقشات خطرناك سياسي دور نگه دارد. اگر بتواند اين چند صباح باقيمانده را هم با آرامش و وقار و ميانه‌روي طي كند، نه فقط به خود كمك كرده بلكه به كشور كمك كرده است. منفعت ملي در اين برهه، حقيقتا خط آرامش و پرهيز از دعواهايي است كه تجربه تلخ‌شان هنوز كام‌مان را تلخ نگاه داشته است.