شعله در باران و ترانه‌هاي تنهايي
اين روزها دو كتاب شعر از بهروز گرانپايه روزنامه‌نگار پيشكسوت و مديرعامل پيشين مركز ملي پژوهش افكار عمومي در ويترين كتابفروشي‌ها قرار دارد.
گرانپايه را به عنوان روزنامه‌نگاري پيشكسوت و فعال سياسي مي‌شناسيم اما او هم مانند برخي ديگر از چهره‌هاي سياسي و مطبوعاتي كوشش‌هايي هم در عالم ادبيات داشته است و در كنار قلم زدن در مطبوعات شعر هم مي‌سرايد. به تازگي دو مجموعه شعر از او با نام‌هاي «شعله در باران» و «ترانه‌هاي تنهايي» منتشر شده است.
مجموعه «شعله در باران» شامل شعرهايي است كه دوره سرايش آنها از دهه 60 آغاز شده و به دهه نود رسيده است. اين مجموعه دربردارنده 27 قطعه شعر است كه برخي از آنها به چهره‌هايي همچون دكتر علي شريعتي، جلال آل‌احمد، احمد بورقاني، محمد مصباحي، مادر شاعر (رحمت مومن بالله) و... تقديم شده‌اند و دو قطعه شعر به نام‌هاي «خيابان» به نسل 22 بهمن و «پنجره» به ملت‌هاي آزاديخواه عرب پيشكش شده‌اند.
اما مجموعه «ترانه‌هاي تنهايي» در بردارنده 31 قطعه شعر است. اين مجموعه شامل اشعار دهه 80 و 90 گرانپايه است كه تاريخ آخرين شعر آن به سال 94 بر مي‌گردد، برخلاف مجموعه اول كه شعرهايش بيشتر جنبه اجتماعي و سياسي دارند، بيانگر دغدغه‌هاي شخصي‌تر اين روزنامه‌نگار و شاعر است. هر دو مجموعه سال 96 با شمارگان 500 نسخه از سوي انتشارات «سرو سيمين» منتشر شده‌اند و قيمت هر يك از آنها 10 هزار تومان است.