رمز موفقيت سرمايه انساني
حميد نجف
يكي از عمده تفاوت‌هاي كشورهاي توسعه‌يافته نسبت به سايرين توجه به شاخص آموزش است؛ آموزشي كه براي تاثيرگذاري بيشتر بايد با برنامه‌ريزي دقيق و از سنين كودكي آغاز شود و به تدريج به چشم‌اندازهاي آتي و برنامه‌هاي بلندمدت، در مسير اصلي قرار بگيرد. قطعا يكي از معيارهاي اندازه‌گيري براي نشان دادن ميزان توجه دولتمردان كشورهاي مختلف بودجه‌اي است كه به اين امر اختصاص مي‌دهند. در بسياري از كشورهاي پيشرفته اين ارقام درصد قابل توجهي از درآمد ملي را به خود اختصاص مي‌دهد.هرچند شاخص اختصاصي بودجه نيز بدون پشتوانه مطالعاتي و برنامه‌ريزي دقيق نمي‌تواند اثرات مثبت پايداري در پي داشته باشد و گاهي ممكن است با رشد تك بخشي موجبات نابرابري و بي‌عدالتي آموزشي را در بر داشته باشد. در كشور ما البته در بعضي از بخش‌ها كه مورد عنايت بيشتري بوده امروز شاهد خروجي‌هاي شگفت‌انگيزي هستيم. در بخش‌هاي صنايع نظامي، نانو، پزشكي و غيره اما در بخش‌هاي مرتبط با صنعت، فرهنگ و امور اجتماعي هنوز موفقيت درخور توجهي كه در شأن كشور باشد حاصل نشده كه قطعا نيازمند توجه بيشتر است. يكي از بزرگ‌ترين و سنگين‌ترين وظايف سازمان‌هايي نظير سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور، مركز پژوهش‌هاي مجلس و ساير مراكز مطالعاتي فعال در اين بخش برنامه‌ريزي دقيق آموزشي با علم به نيازمندي‌هاي آتي كشور و بودجه موجود است. امري كه متاسفانه هنوز هم خط مشي مشخصي پيدا نكرده كه اگر پيدا مي‌كرد بيكاري ما در بين بعضي از فارغ‌التحصيلان بدين گونه متورم نبود و افرادي كه قرار بود براي رفع چالش‌هاي پيش روي كشور تربيت شوند امروز خود به مشكلي مضاعف تبديل شده‌اند. قطعا كمبود بودجه آموزشي تابع شرايط خاصي است كه همگي مجبور به تحمل آن هستيم اما عدم توجه به برنامه‌ريزي صحيح و هدف‌گذاري دقيق آموزشي جاي بحث فراوان دارد. امروز ما دچار چالش‌هاي متعدد و فراواني در بخش‌هاي اقتصادي، صنعتي، پولي و مالي حتي مشكلات عديده‌اي نظير مرگ‌ومير ناشي از سوانح رانندگي هستيم؛ مشكلاتي كه يكي از اصلي‌ترين راه‌هاي مبارزه و رفع آن عبور با برنامه و به موقع از گذرگاه آموزش و تربيت صحيح نيروي انساني است.