استمرار سياست نظم‌گريزي امريكاي ترامپ
اساسا يكي از كاركردهاي رييس‌جمهور امريكا، همين بي‌اعتباركردن جايگاه رياست‌جمهوري امريكا نزد افكار عمومي جهانيان است. ترامپ در همين مدت كوتاه سعي فراوان كرده تا تمام دستاوردها و سياست‌هاي باراك اوباما را نابود كند و بدين‌ترتيب شاهد خروج يكجانبه امريكا از توافق بين‌المللي پاريس در خصوص آب و هوا، خروج امريكا از توافق تجاري پاسيفيك، دگرگوني در طرح بيمه درماني موسوم به «اوباماكر» و اعلام و اعمال سياست‌هاي جنگ‌افروزانه در قبال كره شمالي، سوريه و منطقه غرب آسيا و بازگشت دوباره به عصر نظامي‌گري در افغانستان و عراق و غيره بوده‌ايم.
و سرانجام نكته آخر اينكه اعلام نظر ترامپ فاقد كمترين ارزش حقوقي است زيرا در برجام اساسا چنين حقي براي رييس‌جمهوري امريكا تعريف و تعيين نشده تا درباره پايبندي كشورمان در قبال توافق هسته‌اي اعلام نظر كند و براي برجام نسخه بپيچد. اعلام نظر ترامپ يك موضوع داخلي فيمابين كاخ سفيد و كنگره است و تعهدي براي ديگر طرف‌هاي برجام ايجاد نمي‌كند. كما اينكه روسيه و چين و سه كشور اروپايي به همراه مسوول سياست خارجي و امنيتي مشترك اتحاديه اروپا بارها و بارها تعهد و پايبندي خود را نسبت به توافق هسته‌اي با وجود فشارهاي ترامپ مورد تاكيد قرار داده‌اند. واقعيت اين است كه با توجه به ضديت واضح و آشكار ترامپ با نهادها و ترتيبات بين‌المللي، مخالفت‌هاي وي با مقررات و معاهدات و توافقات جهاني زير پاگذاشتن بسياري از مفاد حقوق و تعهدات بين‌المللي، سياست‌هاي جنگ‌افروزانه و ستيزه‌جويانه در قبال كشورهاي مستقل دنيا از كره شمالي گرفته تا ونزوئلا و ادبيات خارج از عرف ديپلماتيك وي در قالب توييت‌ها و سخنراني‌هايش از جمله سخنان سراسر خصمانه عليه كشورمان در مجمع عمومي سازمان ملل متحد؛ بخش اعظم افكارعمومي دنيا و جمع كثيري از مقامات و رهبران كشورهاي دنيا، حتي در جهان غرب و در ميان دوستان و متحدين غربي و اروپايي امريكا كوچك‌ترين همراهي و همبستگي با ترامپ را از خود نشان نمي‌دهند.
به هرتقدير، اعلام نظر ترامپ در خصوص برجام از سه حالت و احتمال خارج نيست:
1- اعلام پايبندي ايران به توافق هسته‌اي و در نتيجه تمديد تعليق تحريم‌ها براي سه ماه ديگر
2- اعلام عدم پايبندي ايران به برجام و در نتيجه خروج يكجانبه امريكا از برجام
3- عدم اعلام نظر صريح در اين خصوص و انداختن توپ به زمين كنگره براي تعيين تكليف موضع امريكا در قبال توافق هسته‌اي كه در اين صورت كنگره دو ماه فرصت خواهد داشت تا در اين خصوص اعلام نظر كند.
براساس قراين و شواهد و تحليل‌هاي موجود، امكان و احتمال ِگزينه سوم خيلي بيشتر از دو گزينه ديگر است. بديهي است كه جمهوري اسلامي ايران خود را براي هر وضعيتي مهيا و آماده كرده و كوچك‌ترين نگراني از بابت آينده خود ندارد. زيرا نظام و دولت با وجود تعهد كامل نسبت به توافقات و تعهدات بين‌المللي خويش و اينكه هيچگاه آغازگر نقض توافقات و تعهدات خود نخواهد بود آماده ارايه پاسخ به هر گزينه احتمالي است.