هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي به كار خود پايان داد
برنامه‌ريزي براي برپايي بي‌ينال هشتم
علي مطلب‌زاده
هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي تهران با معرفي برگزيدگانش به كار خود پايان داد. تقدير از فعاليت‌هاي ويكتور دارش يكي ديگر از برنامه‌هاي اختتاميه اين دوسالانه بود كه جمعه‌شب در موزه هنرهاي معاصر تهران برگزار شد تا در نهايت پرونده هفتمين دوره دوسالانه مجسمه‌سازي با وعده برگزاري هشتمين دوره آن در موعد مقرر از سوي علي مرادخاني، معاون هنري ارشاد بسته شود. اين قولي بود كه پيش از اين نگار نادري‌پور، رييس انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ايران در نشست بررسي بي‌ينال‌هاي مجسمه‌سازي داده بود: «هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي تهران حركت رو به جلويي بود و براي هشتمين دوسالانه مجسمه‌سازي تهران جلسات شوراي برنامه‌ريزي آغاز شده تا با نقد و بررسي دوسالانه هفتم براي دوره آينده برنامه‌ريزي شود و قطعا هشتمين دوسالانه مجسمه‌سازي دو سال ديگر برگزار خواهد شد.» اين‌بار اما نوبت علي مرادخاني، معاون هنري ارشاد بود تا در مراسم اختتاميه اين دوسالانه به همين موضوع اشاره كند و از تلاش‌ها براي برگزاري منظم اين دوسالانه مجسمه‌سازي بگويد: «امروزه شاهد رشد هنر مجسمه‌سازي هستيم و اين جاي بسيار خوشحالي دارد. با همه كاستي‌هايي كه در سال‌هاي اخير در بخش برپايي دوسالانه صورت گرفت اما در اين دوسالانه چهره‌هاي تازه‌اي آثار خود را عرضه كردند. ما رشد عرصه تجسمي را مديون موضوعات مختلفي هستيم كه مهم‌ترين آنها رشد وضعيت اجتماعي كشور است. در كنار اين مسائل كارهاي دولت و فعاليت انجمن‌ها و استمرار اين فعاليت‌ها را مي‌توان از ديگر دلايل رشد اين حوزه دانست. ما در ۴ سال گذشته از انجمن‌ها خواستيم فعال‌تر شوند براي همين امروز شاهد هستيم كه تعامل مناسب بين دولت و انجمن‌ها وجود دارد.» معاون هنري ارشاد فعاليت بخش خصوصي در هنر را به نفع اين حوزه دانست، فعاليتي كه در ادامه مي‌تواند به اتفاقات خوبي منجر شود. او در پايان صحبت‌هايش از همكاري با انجمن مجسمه‌سازان ايران براي برپايي دوسالانه هشتم هم گفت تا صحبت‌هاي چندي پيش سيدعباس صالحي درباره دور جديد همكاري‌هاي ارشاد با انجمن‌هاي تجسمي و اولويت بودجه اين حوزه را در دولت دوازدهم تاييد كرده باشد: «تلاش ما اين است كه آثار خوب هنرمندان ايراني به خصوص جوانان در دنيا ديده شود تا هرگاه نامي از هنر شرق برده مي‌شود، نام ايران به ذهن جهانيان متبادر شود. هنر و هنرمندان ما اين پتانسيل را دارند اما متاسفانه كم‌كاري‌هايي شده است.» تجليل از ويكتور دارش بخش ديگري از مراسم اختتاميه هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي بود؛ اتفاقي كه در غياب اين هنرمند رخ داد تا برادرش، بهروز دارش، به نمايندگي از او نشان يادبود هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي را دريافت كند. دارش بعد از دريافت اين نشان در صحبت‌هاي كوتاهي از برگزاركنندگان اين دوسالانه تشكر كرد: «برادرم به دليل بيماري نتوانست در اين مراسم حضور داشته باشد. به توصيه پزشكان مراسمي كه هيجان در آن باشد براي او مناسب نيست. من از همه كساني كه براي اين دوسالانه تلاش كردند از طرف خودم و برادرم تشكر مي‌كنم. ويكتور به من گفت كه در اين سال‌ها تنها به وظيفه‌اش عمل كرده و كار ويژه‌اي انجام نداده است. بدا به حال آدم‌هايي كه وظيفه خود را درست انجام نمي‌دهند و به جاي آن در كار ديگران خلل وارد مي‌كنند. سال‌ها قبل برادرم از شاگردانش حمايت كرد تا امروز تبديل به استادان برجسته‌اي شوند و امروز همان استادان از او حمايت مي‌كنند.»
رونمايي از كتاب هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي در كنار كتاب‌هاي دوره پنجم و ششم بخش ديگري از اين مراسم بود تا در پايان و بعد از بيانيه هيات داوران هفتمين دوسالانه مجسمه‌سازي سه برگزيده اين دوره از دوسالانه مجسمه‌سازي هم معرفي شوند. در اين بخش مهسا الف براي اثر «مقدمه‌اي بر كتابخانه الف»، مرضيه سرسريان براي اثر «قابليت بي‌پايان» و پيمان شفيعي‌زاده براي اثر «واگيره» به عنوان سه نفر نخست انتخاب شدند و هيات داوران باربد گلشيري را براي اثر «سيرت الموت» شايسته دريافت جايزه ويژه دانست.