از درخواست سفر به ايران تا نامه به سردار سليماني

مايك پمپئو جدا از اين روزها كه عنوان رييس سازمان سيا را بر عهده دارد پيش از اين هم در ذهن ايراني‌ها از خود خاطره ساخته است. سال گذشته (2016) بود كه مايك پمپئو، لي زلدين و فرانك لوبياندو از نمايندگان كنگره ايالات متحده براي سفر به ايران درخواست ويزا كردند. درخواستي كه در ماه فوريه 2016 مطرح شد و محمد جواد ظريف وزير امور خارجه چندماه بعد در خرداد ماه 1395 در نامه‌اي نسبتا طولاني پاسخ اين درخواست و ساير زياده گويي‌هاي آنها را داد. در نامه درخواستي كه اين سه نفر به دفتر حافظ منافع ايران در واشنگتن تحويل داده بودند دليل درخواست براي بازديد از ايران راستي‌آزمايي مستقلانه ابعاد توافق هسته‌اي ايران، نظارت بر انتخابات، گفت‌وگو با شهروندان ايراني – امريكايي زنداني در ايران عنوان شده بود.
اين نامه يك بار ديگر در آوريل سال گذشته ميلادي نيز تكرار شد و وزير خارجه ايران پس از دو بار تكرار اين نامه و فضاسازي‌هاي انجام گرفته به آن پاسخ داد. در بخش‌هايي از نامه وزير خارجه كشورمان به پمپئو نوشته شده بود: بر خلاف آنچه شما تصور كرده‌ايد، وظيفه اعضاي كنگره امريكا ديكته كردن و تحميل سياست به ديگر كشورها نيست. اين امر قطعا در مورد سياست‌هاي مربوط به صدور رواديد ايران نيز صادق است. به خاطر داشته باشيد كه به عنوان اعضاي كنگره امريكا، شما يك قدرت جهاني نيستيد. تنها نهاد ذي‌صلاح براي نظارت بر اجراي بخش‌هاي هسته‌اي برجام، آژانس بين‌المللي انرژي هسته‌اي است. هيچ يك از طرف‌هاي برجام، از جمله امريكا و به تبع آن شهروندان يا مقامات كشورهاي طرف برجام، نمي‌توانند مدعي حق نظارت بر اجراي برجام شوند.
ظريف در ادامه خطاب به مايك پمپئو و دو همكار متقاضي وي نوشته بود: كنگره امريكا اخيرا قانوني را در مورد رواديد امريكا تصويب كرده كه به موجب آن افرادي كه به ايران سفر كرده‌اند را از ورود به امريكا بدون اخذ رواديد منع كرده است. وقتي هم كه جان كري، در اجراي تعهدات امريكا به موجب برجام، وعده داد تا محدوديت‌هاي مربوط به برنامه رواديد را براي افرادي كه به ايران سفر كرده‌اند، برخواهد داشت، برخي از شما اظهار داشتيد كه «رفع موانع براي اشخاصي كه به ايران سفر كرده يا ايراني هستند، شهروندان امريكايي را به خطر مي‌اندازد.» بسيار تمسخرآميز است كه شما مي‌پنداريد كه رفتن به ايران شهروندان را «افراطي كرده» و شهروندان همه كشورهاي ديگر را به «ريسك‌هاي محتمل امنيتي» براي امريكا تبديل مي‌كند و در عين حال بر اين باوريد كه سفر به ايران بر خود شما تاثير منفي ندارد!