تضارب به معني دقيق لفظ
سيدعلي ميرفتاح
احتمالا سخنراني دكتر سروش را درباره چهل‌سالگي انقلاب اسلامي شنيده‌ايد. او به صراحت و بي‌مجامله امام‌خميني را مردمي‌ترين و باسوادترين حاكم ايران دانسته و در جواب اين سوال كه «بين امام خميني و شاه كدام را انتخاب مي‌كنيد؟» گفته است «امام خميني را بي‌ترديد». اين جملات امروز- در فضاي رسانه‌اي خارج از كشور- از زبان هر كس بيرون بيايد، هزينه زيادي بر دوش گوينده‌اش بار مي‌كند و اگر از دهان دكتر سروش بيرون بيايد، هزينه‌اش صدچندان است. او نه تنها از ضدانقلاب ناسزا مي‌شنود بلكه از انقلابي‌ها نيز درشت و زشت مي‌شنود. هم در داخل ايران و هم در خارج از ايران دفاع از اصل و اساس انقلاب اسلامي سخت و صعب شده است و احتياج به شجاعت و اطمينان به نفس فوق‌العاده دارد كه كسي در مقابل جنجال مخالفان پرسر و صدا بايستد و حرف دلش را بزند. دكتر سروش آن سال‌ها كه در ايران بود، فحش كم نشنيده بود. مي‌گويند كتك هم خورده بود. در نامه‌اي كه به رييس‌جمهور وقت، مرحوم رفسنجاني نوشته مي‌گويد من هر بار كه براي درس و بحث و سخنراني بيرون مي‌روم، غسل شهادت مي‌كنم... من جزو طرفداران دكتر سروش نيستم هيچ‌وقت هم با او همدل و هم‌سخن نبوده‌ام. اما اين دليل نمي‌شود كه منكر فضيلت و شجاعت و دليري او شوم يا ارزش و اهميت پروژه فكري‌اش را انكار كنم. يكي از فضيلت‌هاي او همين است كه از راي و نظرش برنمي‌گردد و در برابر سمبه پرزور مخالفان مقتدرش عقب نمي‌نشيند .