ترامپ بر تخت تكبر
سعيد عابدپور
عقل ترامپ در دستان پمپئو و بولتون قرار دارد و به خاطر همين مساله مشخص نيست، اگر كشوري با ترامپ وارد گفت‌وگو شود چقدر تضمين براي رسيدن به يك توافق وجود دارد. پمپئو و بولتون در مهم‌ترين لحظات سخنان و ديدگاه‌هاي خود را به ترامپ متكبر و خودبين القا مي‌كنند. هر دو جنگ‌طلبند و به شدت با زبان تجاوز و تهديد و حذف سخن مي‌گويند. از اين‌رو امريكاي ترامپ رعايت نزاكت ديپلماتيك را نمي‌كند و بدون پرده‌پوشي از حربه تهديد و تحقير استفاده مي‌كند. نمونه‌هايي از اين رفتار در رابطه با كره شمالي، ونزوئلا و ساير كشورها قابل تامل است. يادتان باشد اين مايك پمپئو بود كه در سال 2017 وقتي كه رياست سيا را به عهده داشت، علنا رهبر كره شمالي را تهديد به ترور كرد. او گفت: «اگر كيم يونگ اون ناگهان بميرد، از من در اين باره سوال نكنيد.» پمپئو در نشست چند روز اخير نيز به عنوان مانع امضاي توافق بين امريكا و كره شمالي توسط ترامپ عنوان شد. مشخص است امريكا به توصيه رييس سابق سيا، همچنان به امكان حذف رهبر كره شمالي فكر مي‌كند و از اين‌رو طبيعي بود كه ديدار ترامپ و اون به امضاي قراردادي منجر نشود. براي مقام‌هاي امريكايي آمادگي اون براي خلع سلاح هسته‌اي تدريجي كافي نيست. رهبر كره شمالي در قبال آزادسازي بخشي از تحريم‌هاي اقتصادي يازده‌گانه امريكا به دنبال تخريب تاسيسات هسته‌اي منطقه يوگ بان با حضور كارشناسان امريكايي بود، ولي ترامپ به توصيه پمپئو به امضاي قرارداد با اون نپرداخت، چرا كه ذهن رييس سابق سيا حذف اون و پاك كردن كامل صورت‌مساله است و كماكان در حين مذاكره اين امر را امكان‌پذير مي‌داند.
در تلاش براي انزواي بين‌المللي ايران، نشست ورشو برگزار شد. هدف نشست اين بود كه ايران را به عنوان يك كشور تروريست و عامل تهديد معرفي كنند، ولي اين نشست به دليل عدم حضور برخي كشورهاي مهم اروپايي، چين و روسيه و ...
تعداد زيادي از كشورهاي ديگر به هدفش نرسيد. با اين همه موجب نشد تا بولتون، مقامات ايران را تلويحا به ترور تهديد نكند. «فكر نمي‌كنم شاهد برگزاري سالگرد انقلاب اسلامي سال آينده باشيد.» در اين نشست روسيه نيز تهديد شد. پمپئو در همان نشست ورشو با سخنان تهديدآميزي عليه روسيه گفت: امريكا تمامي تلاش خود را براي توقف طرح انتقال گاز (راه شمالي 2) به كار خواهد برد.
بر‌خلاف تمامي تلا‌ش‌هاي امريكا در ايجاد يك جبهه بين‌المللي عليه حكومت مادورو در ونزوئلا، دستگاه ديپلماسي امريكا توفيقي به دست نياورد. از 193 كشور عضو سازمان ملل، تنها 21 كشور به دعوت واشنگتن پاسخ مثبت داده‌اند. اين «جامعه بين‌المللي» كه عليه مادورو شكل گرفته، به زبان تهديد و تطميع دور امريكا جمع شده‌اند. اين بيست و يك كشور از «گوايدو» حمايت مي‌كنند كه خود را رييس‌جمهور مي‌خواند. در صورت موفقيت امريكا و هم‌پيمان‌شان، شاهد انهدام كامل مناسبات بين‌المللي كه بر مبناي شناسايي كشورها، احترام به تماميت ارضي و راي مردم شكل گرفته، خواهيم بود.
پمپئو و بولتون در ميدان تهديد و زبان زورگويي از يكديگر گوي سبقت را ربوده‌اند. پمپئو به مجارستان امر مي‌كند تا روابط خود را با روسيه و چين قطع كند. ضمن اينكه براي آغاز اين روند پيشنهاد مي‌كند (دستور مي‌دهد) مجارستان رابطه خود را با كمپاني چيني هوآوي نيز قطع كند. اين نوع گفت‌وگوي امريكا با هم‌پيمانان خود يك مساله عادي است. امريكا از اين روش در برخورد با كشورهاي عربي هم استفاده مي‌كند. امريكا علاوه بر آنكه ميلياردها سلاح خود را به كشورهاي عربي مي‌فروشد، از آنها مي‌خواهد تا هزينه دفاع امريكا از كشورشان را بپردازند. تو گويي ميلياردها دلار سلاح و تجهيزاتي كه خريده‌اند، كافي نيست. كشورهاي جهان در زير سايه سلطه ترامپ شاهد از دست دادن عزت و اعتبار خويش هستند.