فرصت درخشان گفت‌وگو

حالا چند روزي مي‌شود كه در خانه‌ايم، اين تجربه براي افرادي كه عادت به تردد هرروزه دارند، چندان ساده نيست اما به هرحال فرصت مغتنمي است. ما در اين فرصت هم مي‌توانيم به كارهاي عقب‌افتاده خود رجوع كنيم و كارهايي را كه پشت گوش مي‌انداختيم، دوباره از سر بگيريم. اما پيشنهاد ما براي اين دوران، پيشنهاد همبستگي محله‌هاست. در اين فرصت مهم است كه مردم در محله‌ها با يكديگر در ارتباط باشند. ما پيش از اين پيشنهاد داده بوديم تا گروهي ساخته شود تا در آن، مردم يك محله با شهرداري، شوراياري و مركز محله‌ها در ارتباط باشند و اقداماتي را بر حسب نياز محله‌ها صورت بدهند. همين حالا هم برخي شوراياري‌ها، مثل شوراياري اميرآباد شمالي گروه دوخت‌و‌دوزي تشكيل داده و در اين گروه، افراد به دوخت وسايل پيشگيري مثل ماسك و لباس مخصوص مشغول هستند. از طرف ديگر بچه‌هاي يك محله هم مي‌توانند شهرداري را ترغيب كنند تا مناطق پرتردد را با دستگاه‌هاي سم‌پاشي ضدعفوني كنند، چنين اقداماتي هم تاثير رواني خوب روي مردم يك محله مي‌گذارد و هم اينكه خيال‌ها را راحت مي‌كند. ما در ايران چندان توجهي به محله‌هاي خود نداريم و حالا كه به ضرورت سلامت بايد خانه‌نشين باشيم، فرصت مغتنم است تا با رعايت اصول بهداشتي، هم‌محله‌اي‌هاي خود را بهتر بشناسيم و بتوانيم يك شبكه و يك بافت محلي راه بيندازيم؛ بافتي كه در آن نمره تلفن‌ رد و بدل كنند و پاي گفت‌وگوي يكديگر بنشينند. هرچقدر بتوانيم در محله‌هاي خود بيشتر گفت‌وگو كنيم، به نتايج درخشان‌تري مي‌رسيم و حالا هم ما اين فرصت درخشان گفت‌وگو را داريم. گفت‌وگويي كه همراه با جست‌وجويي براي ايجاد شبكه‌هاي محلي باشد، ما مي‌توانيم اين فرصت را فقط جلوي تلويزيون هدر ندهيم، گرچه مي‌توانيم كارهاي عقب‌افتاده خانه، مثل تعميرات را هم پيش ببريم، اما محله، خانه ماست و گفت‌وگو دري براي گشودن مسائل و مشكلات آن.