اين اولينبار نيست كه يك بيماري همهگير جامعه انساني را گرفتار كرده است و به بشر يادآوري ميكند كه ريسك و مخاطره، همراه هميشگي بشر است، در تمام تاريخ.
هزاران سال است كه بيماريهاي واگيردار نفس انسان را بريدهاند و بارها ميليونها تن را به كام مرگ كشاندهاند. با هربار همهگيري بيماريهاي هولناك، سالمها بيماران را از جامعه طرد و دور كرده و گمان كردهاند كه با خشكاندن بيماران خواهند توانست ار سلامت جامعه محافظت كنند، سالمها را حفظ كنند و امنيت و سلامت را به جامعه بازگردانند.
اما بيماريها هربار با شمايل تازهاي در زندگي انسانها به گردش در آمدهاند و كمتواني انسان در مقابل خود را به تصوير كشيده و در تاريخ ثبت كردهاند.
در نهايت هم اين بيماريها نبودهاند كه از حيات بشر خارج شدهاند، بلكه اين انسانها هستند كه خود را براي زندگي با آنها آماده كردهاند و با ارتقاي تابآوري در محيط زندگي و با انتخاب سبكهاي زندگي متعادل، سازگار و تابآور، زندگي در كنار اين مداخلهگرهاي مزمن را ممكن ساختهاند.
هيچگاه اين ويروسها نيستند كه از زندگي بشر خارج ميشوند. اين بشر است كه با تغييرات بنيادي در رفتارهاي خود، زندگي در كنار آنها را آموخته و امكانپذير كرده است.
در نهايت هم بيماريها نه با طرد، بيرون راندن و خشكاندن بيماران، بلكه با تغيير سبك زندگي، ارتقاي بهداشت، تعريف پروتكلهاي جديد بهداشتي كه پيش از آن وجود نداشتند، درمان شدهاند، نه با طرد و خشكاندن.
براي ارتقاي تابآوري خود در مقابل كرونا
چه كنيم؟
به علت ناممكن بودن امكان ريشهكن شدن بيماريهاي ويروسي، حتي در صورت كشف واكسن، انسان معاصر، پس از عبور از دوران سخت خودقرنطينگي و رعايت محدوديتهاي رفتاري و بهداشتي، راهي جز تغيير روشهاي فعلي رفتاري و زيستي و تبديل اين روشها به پروتكلهاي دايمي رفتاري ندارد.
-كرونا كوويد -۱۹ بخشي از تغييرات را لاجرم به زندگي افراد معاصر دوران ما تحميل خواهد كرد.
ويروس كوويد - ۱۹ با تعليق تماسهاي فيزيكي، بيشك تا اطلاع ثانوي، بر تمامي مراودات انساني تاثير خواهد گذاشت و آنها شكل و شمايل جديد و متفاوتي خواهند يافت. تعليق تماسهاي فيزيكي از مراودات انساني كه هويتساز ارتباط عاطفي انساني است و تاكنون صدها صفحه در خصوص تاثير آن بر تامين آرامش بشري گفته و نوشته شده، تنها يكي از تغييرات در سبك زندگي در حوزه عاطفي است كه بر حيات اجتماعي انسان معاصر تاثير خواهد گذاشت. ما براي محافظت از سلامت خود ناگزير خواهيم بود تا با صرفنظر كردن از بخشي از عادتهاي عاطفي خود، شيوههاي تازهاي را در ارتقاي تابآوري خود در مراودات فيزيكي جستوجو كنيم.
به نظر ميرسد كه كوويد - ۱۹ ديگر از حيات اجتماعي بشر قابل حذف يا قابل ناديده گرفتن نيست.
بنا بر برخي فرضيات ممكن است به تدريج با ضعيفتر شدن ويروس يا كنترل نسبي آن، بتوان در حوزه شخصي و خصوصي با اغماض از برخي محدوديتها چشمپوشي كرد، اما در حوزه عمومي به نظر ميرسد كه خود را بايد براي شكل كاملا تازهاي از ارتباط فيزيكي مهيا كنيم و براي تعليق برخي عادتها تا اطلاع ثانوي آماده شويم.
- تقويت دولت الكترونيك از ديگر الزامات زيست در روزگار سخت كرونايي است.
حضور دايمي اين ويروس در كنار انسانها، تا زماني كه بشر به لحاظ ژنتيكي قدرت مقاومت در مقابل آن را پيدا نكند، ارتباطات رودررو در حوزه كاري را به حداقل خواهد رساند و زيست اجتماعي دوجهاني انسان معاصر را به زودي به نفع زيست مجازي تغيير خواهد داد.
- بايد خود را براي پذيرش پروتكلهاي جديد بهداشتي، چه در منازل و حوزه خصوصي و چه در فضاهاي عمومي آماده كنيم. پذيرش اين پروتكلهاي بهداشتي كه امروز به صورت دستورالعملهاي بهداشتي معرفي ميشود، به عنوان پروتكلهاي دايمي زندگي اجتماعي، از الزامات سازگاري با كرونا با هدف تابآوري در دوران سخت كرونايي خواهد بود.
- كرونا خود را بر سوگواريهاي انسان معاصر نيز تحميل كرده است. تغيير سوگواري از امري عام و تعاملي به امري انفرادي از جمله تغييراتي است كه كرونا بر سبك زندگي ما تحميل خواهد كرد و بايد براي پذيرش آن آماده شويم.
- كرونا تاثيري پايدار بر مناسك جمعي، ديني و فرهنگي خواهد گذاشت. بيشك پروتكلهاي جديدي را معرفي خواهد كرد كه برساخت تجمعهاي انساني در حوزه ديني و غيرديني را به كلي دگرگون خواهد ساخت.
تاكيد بر ضرورت سازگاري و تاكيد بر الزام به انتخاب سبك زندگي جديد در روزگار كرونا، نافي ضرورت خودقرنطينهسازي و خانهنشيني تا زماني كه بيماري بهطور نسبي به كنترل در بيايد نيست.
در شرايط بحراني شيوع بيماري، ولو با انجام پروتكلهاي سختگيرانه بهداشتي، نميتوان با ادعاي انتخاب سبك جديد زندگي، زنجيره شيوع را با حضور در فضاي اجتماعي گسترش داد. دوران سخت شيوع و خودقرنطينگي اجباري، تمريني است براي آمادهشدن جهت پذيرش سبك جديدي كه به زودي و با پايان يافتن دوران قرنطينه، ناگزيريم آن را به سبك زندگي دايمي خود تبديل كنيم.