غذاي خياباني
سينما و تلويزيون جهان در سال‌هاي اخير توجه زيادي به توليد آثاري داشته‌اند كه موضوع اصلي آنها گرد غذا و آشپزي مي‌گردد. شبكه‌هاي متعدد تخصصي غذا و آشپزي تاسيس شده‌اند و سريال‌هاي مستند پربيننده‌اي با موضوع غذا ساخته مي‌شوند. مجموعه‌هاي مستند، مسابقه‌هاي آشپزي و فيلم‌هاي داستاني سه گونه اصلي توليدات تلويزيوني-سينمايي هستند. در هر شماره بهترين و ديدني‌ترين آنها را معرفي خواهيم كرد. شما هم پيشنهاد بدهيد.
مجموعه مستند غذاي خياباني - Street Food
مستند غذاهاي خياباني ساخته ديويد گِلب (David Gelb) در سال ۲۰۱۹ در ۹ قسمت براي نت فليكس تهيه شده است.
مستند با تلفيقي از مصاحبه با شخصيت اصلي و كارشناسان فن نه نفر سرآشپز خياباني و تاريخچه زندگي و كار آنها و تاثيرشان را بر فرهنگ خوراك بومي شهر و كشورشان نمايش مي‌دهد. ديويد گلب سازنده مستند معروف
Chef’s Table هم هست كه تا به حال چند فصل از آن از نت فليكس به نمايش درآمده و به مشهورترين سرآشپزها و رستوران‌هاي جهان توجه دارد. فصل اول اين مجموعه به غذاي خياباني در آسيا مي‌پردازد. تايلند، ژاپن، هند، اندونزي، تايوان، كره‌جنوبي، ويتنام، سنگاپور و فيليپين كشورهايي هستند كه سرآشپزهاي خياباني را در آنجا يافته و گزارشي درخشان و موجز از زندگي آنها ساخته‌اند. اين افراد، عموما با تكيه بر اراده شخصي و با كمترين سرمايه -تقريبا با هيچ- كار و كسب غذاي خياباني خود را راه انداخته‌اند و بدون پشتيباني دولتي و تبليغ توانسته‌اند موفق شوند. اين الگويي مناسب براي افراد بسياري است. اگرچه مقوله غذاي خياباني در كشور ما به آن صورتي كه در شرق آسيا معمول است وجود ندارد. اين نكات درباره اين مستند قابل‌توجه هستند:
آشپزها با فاصله زيادي از استاندارهاي امريكايي فراگير و با تمركز بر امكانات و قابليت‌هاي بومي كسب و كار راه انداخته‌اند، يعني كسي به دنبال تكرار الگوي «فست‌فود» و دادن همبرگر و سوسيس و پاستا و پيتزا به دست مشتري نبوده. آنها با فرهنگ آشپزي ملي و مواد بومي و ارزان
در دسترس خود كاري كرده‌اند كارستان. حداقل يكي از آنها موفق به دريافت ستاره ميشلن
-معتبرترين درجه‌بندي رستوران در جهان- شده است. رتبه‌اي كه رستوران‌هاي لوكس و گران‌قيمت جهان آن را كسب مي‌كنند. سختكوشي و حس رضايتمندي احساس مسووليت در سنين بالاي اين سرآشپزها مثال‌زدني و ديدني است. اين مجموعه بر نمايش سادگي، ترفندهاي خلاقانه و ارزان با حفظ كيفيت غذايي كه بشود در خيابان ارايه داد، تكيه دارد. آنها با اتكا به توانايي‌هاي فردي و نهادهاي مردمي به جاي حمايت‌هاي دولتي و استمرار و پشتكار، تبديل به نمادهايي از شهر و كشورشان و جزيي از خاطره جمعي آنها شده‌اند. معمولا در هر قسمت يك شخصيت اصلي معرفي و دوربين با او همراه مي‌شود، او از فعاليت‌هايش، گذشته و تلاشي كه كرده با مخاطب سخن مي‌گويد.
بخش مهمي از موفقيت آنها مربوط به خصوصيات و جذابيت‌هاي فردي آنان است. مثلا در اپيزود ژاپن شخصيت اصلي ارتباط ويژه‌اي با مشتريانش برقرار كرده.
احساس ارزشمندي و تحولي كه توانسته‌اند در زندگي خود و اطرافيان‌شان ايجاد كنند، به آنها احساس رضايت داده.