انتقاد وزير بهداشت از دولت: بدون سلامت، اقتصاد هم نيست
گروه اجتماعي| بدقولي دولت در پرداخت سهم وزارت بهداشت از برداشت اضطراري يك ميليارد يورويي از صندوق توسعه ملي براي كرونا، يار محبوب رييس سازمان برنامه و بودجه را به اعتراض دوباره واداشت. وزير بهداشت، ديروز در يادداشتي در صفحه اينستاگرام خود با انتقاد از ديركرد تخصيص سهم وزارت بهداشت از كمك اضطراري كه مورد موافقت رهبري هم قرار گرفته بود، ناچار به مقايسه بين عملكرد دولت انگليس و دولت ايران در ميزان توجه و هزينه‌كرد براي «كرونا» شد تا شايد اين مقايسه بين يك دولت سوسياليست و يك دولت اسلامي، باقي اعضاي كابينه را متوجه اهميت و ضرورت برخي زمان‌بندي‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي تابعه كند. سعيد نمكي، اولين‌بار، 4 ماه قبل و بعد از ديركرد يك ماهه دولت در پرداخت سهم وزارت بهداشت از برداشت ارزي از صندوق توسعه ملي، سوال انتقادآميزي درباره نامعلوم بودن تكليف پرداخت وجوه حمايتي مربوط به كرونا مطرح كرد و در حساب توييتر خود در جملاتي كوتاه و خلاصه نوشت: «به لطف خدا و با جانفشاني همكارانم در مبارزه با كرونا از قدرتمندترين كشورها جلو افتاديم، اما در مضيقه مالي و در مقايسه با آنها كه ميلياردها دلار هزينه كردند ... همكارانم با حال خراب مي‌پرسند يك ميليارد يورو برداشت از صندوق ذخيره ارزي چه شد؟» دهه دوم اسفند ماه و چند روز پس از انتشار ويروس كرونا در كشور، بهروز بنيادي، يكي از اعضاي كميسيون بهداشت و درمان مجلس دهم به ايرنا خبر داد كه در جلسه مشترك كميسيون بهداشت با رييس وقت مجلس و وزير بهداشت، پيشنهاد شده ۲ تا ۳ ميليارد دلار از صندوق ذخيره ارزي براي تامين اقلام، تجهيزات و داروهاي مورد نياز براي مبارزه با ويروس كرونا دراختيار وزارت بهداشت قرار گيرد. طرح اين پيشنهاد از سوي رييس‌جمهوري، موافقت رهبري را به دنبال داشت و روز
۱۸ فروردين امسال، رييس‌جمهوري با انتشار پيامي، از رهبري بابت اين موافقت قدرداني كرد و به دنبال آن، رييس دفتر رييس‌جمهوري، در نامه‌اي به رييس سازمان برنامه و بودجه كشور، پي نوشت دستور رييس قوه مجريه درباره نحوه هزينه‌كرد يك ميليارد يورو را ابلاغ كرد. بنا به دستور حسن روحاني، مقرر بود از اين رقم علاوه بر پرداخت بيمه بيكاري و كمك‌هاي معيشتي و حمايتي به خسارت‌ديدگان كرونا، بابت تامين نيازهاي وزارت بهداشت - با تاكيد بر توليدات داخلي و استفاده از توان شركت‌هاي دانش‌بنيان- هزينه شود كه چند روز پس از اين ابلاغ و در پايان فروردين ماه، ايرج حريرچي، معاون كل وزارت بهداشت خبر داد كه سهم وزارت بهداشت از اين رقم 13 هزار ميليارد تومان است و قرار است اين رقم، بعد از تبديل ريالي ارز براي مقابله و كنترل بيماري كوويد 19 هزينه شود. بنا به اخبار رسمي، اواخر ارديبهشت ماه، بانك مركزي اولين مرحله از معادل ريالي اين وجه را به حساب خزانه واريز كرد و دراختيار دولت قرار داد و پس از واريز اين رقم، اعلام شد كه در جلسه مشتركي بين سازمان برنامه و بودجه و وزارت بهداشت، حدود 4 هزار و 200 ميليارد تومان از اين رقم براي وزارت بهداشت درنظر گرفته شده است. انتقاد مجدد وزير بهداشت در نيمه شهريور نشان مي‌دهد كه تا امروز، غير از همان سهم 4 هزار و 200 ميليارد توماني، حساب وزارتخانه متولي سلامت، بستانكاري اضافه‌اي نداشته كه ديروز، نمكي، به صفحه اينستاگرام خود متوسل شد و در جملاتي بسيار طولاني‌تر، دولت را خطاب انتقاد خود قرار داد و نوشت: «ديروز آمار تاثير كرونا بر اقتصاد كشورها را مرور مي‌كردم. با بلندپروازي خود را با يكي از كهن‌ترين اقتصادها و صاحب مستحكم‌ترين زيرساخت‌هاي بهداشت و درمان اروپا يعني كشور بريتانيا مقايسه كردم. اقتصاد آنها 25درصد و اقتصاد كشور عزيزمان 3.5درصد كوچك شده بود. احساس غرور كردم، بر خود باليدم كه در اوج تحريم‌هاي ظالمانه كه همه منتظر فروپاشي ما بودند اين‌گونه از سهمگين‌ترين بلاي قرن در مسابقه‌اي نابرابر همچون ققنوس از خاكستر خويش سر برآورديم. اما يادمان نرود كه در همه‌گيري بيماري‌هاي عفوني، چرخ‌هاي صنعت و توليد در همه عرصه‌ها، آن زمان مي‌چرخد كه كارگر و كشاورز و تاجر و كاسب و فعال اقتصادي، اولا بيمار نباشند و ثانيا، هراس از ابتلا به بيماري و تشويش از فقدان مراقبت‌هاي موردنياز خانه‌نشين‌شان نكند. در و ديوار و ماشين‌آلات بدون نيروي انساني سالم، گچ و سيمان و آهن پاره‌اي بيش نيست. فراموش نكنيم كه چگونه با هجمه موج اول بيماري، نظام سلامت با تكيه بر همت، غيرت و ايثار همه دست‌اندركارانش ايثارگرانه به ميدان آمد و نگذاشت برخلاف كشور انگليس كه بيمارانش در پارك و خيابان ماندند، حتي يك بيمار پشت در بيمارستاني سرگردان شود و مرگ و ميرمان با همه كاستي‌ها با آنها قابل قياس نبود. در روزهايي كه خود سپر و حفاظ مراقبت كم داشتند دل به آتش زدند و بيماري را مهار كردند. مبتلا و شهيد شدند ولي به مردم كشورشان ايمان و اعتقاد بخشيدند و پيام دادند كه باز هم در كنارتان هستيم، نهراسيد. در لباس‌هاي غيرقابل تحمل شبانه‌روز با سيلاب عرق مي‌كوشيم تا شما با خيال راحت و كمال سلامت در تاب‌آوري سرزمين‌مان در مقابل آنان كه بر ما ظلم تحريم را روا داشتند بايستيد. ما در زير بار سنگين پژمرده و مچاله مي‌شويم تا ايران شاداب و سرافراز در عرصه جهاني بدرخشد ولي مغفول نماند كه تخت‌هاي‌مان كمتر، به دليل تحريم‌هاي تهيه دارو، تجهيزات و لوازم حفاظتي بسيار سخت‌تر، تعداد پزشك و پرستارمان هم از كشور انگليس كمتر بود. فراموش نكنيم كه دولت انگليس فقط براي بخش سلامت بيش از
22 ميليارد دلار هزينه كرد و ما پس از حدود
7 ماه از يك ميليارد دلار تخصيصي كمتر از 30درصد را گرفته‌ايم. يادمان نرود كه پرستاران و پزشكان و كادر بهداشتي انگليس، علاوه بر دريافت پاداش قابل‌توجه، پايان ماه مطالبه‌اي از دولت ندارند و من شرمسار كادر بهداشت و درماني هستم كه ماه‌هاست مطالبات‌شان معوق مانده است و باز هم كريمانه و عاشقانه خدمت مي‌كنند. اقتصاد كوچك نشد ولي ما درآمدهاي اقتصادي بيمارستان‌هاي‌مان، توان جسمي و دريافتي نيروهاي صديق‌مان و آنچه بايد مي‌گرفتيم، آب شد. »