عليه ايران و ايراني

«اتحاد براي نويد» نام كارزاري است كه حالا گروهي از ايرانيان خارج كشور راه‌ انداخته‌اند تا به‌مدد آن ورزش ايران را تحريم كنند. گروهي كه فارغ از آن‌چه در گذشته و كارنامه‌شان ثبت شده و از آنها در ذهن ايرانيان باقي است، حالا به‌نحوي با مسائل ايران مواجه شده و با رويكردي ورزشكاران ايراني را هدف قرار داده‌اند كه سخت بتوان باور كرد آنها نيز به‌واقع فرزندان همين مرز و بومند و برآمده از همين آب و خاك. اگر به آن‌چه پيش‌تر از برخي طيف‌هاي سياسي برانداز و اپوزيسيون خارجِ كشور در خاطرمان مانده، به‌ويژه وقتي به بازه زماني يكي، دو دهه اخير تمركز كنيم، شايد شنيدن از اينكه گروهي خواهان تحريم جوانان ايراني از حضور در مسابقه‌هاي بين‌المللي ورزشي شده‌اند، چندان هم عجيب و دور از انتظار نباشد. چه آنكه پيش از اين شاهد مواردي به‌نسبت مشابه بوده‌ايم و هر از گاه شاهد بوديم كه يك روز با چند نفري از طيفي خاص از فعالان سياسي برانداز، با جمع‌آوري طومار و نامه‌نگاري به ترامپ، خواهان حمله نظامي عليه كشورشان شدند، روزي ديگر تقاضاي تشديد تحريم‌هاي اقتصادي را روي ميز ساكن اتاق بيضي گذاشته‌اند، روز بعد از اين گفتند كه بايد راه‌ها و مسيرهاي آبي ايران مسدود شود، ديگر روز‌خواهان چشم به آسمان ايران دوخته و خواستند كه امكان پرواز از آن محدود شود و روزي ديگر به هر ريسماني كه به دست‌شان رسيده، آويزان شده‌اند تا مگر فشار و تحديدي تازه عليه ايران و ايرانيان دست و پا كنند و حتي تا آن‌جا پيش رفته‌اند كه بر آتشي كه اين چندسال اخير ترامپ به راه انداخته، هيزم بگذارند. حالا اما گروهي وارد اين ميدان شده‌اند كه شايد دست‌كم همگي از آن كساني نبودند كه تا پيش از اين هر كار مي‌كردند تا سنگي تازه پيش پاي ايران بيندازند اما حالا با كمپيني كه دست به كار راه‌اندازي‌اش شده‌اند، ظاهرا مي‌خواهند قدم در همان مسيري بگذارند كه پيش از آن، ازسوي مخالفان ايران و ايراني پيموده مي‌شد. آن‌هم با اتكا به نام جوان كشتي‌گيري شيرازي كه انتظار خبر اجراي حكم اعدامش در مدت اخير، واكنشي گسترده به همراه داشت و حالا انگار اين گروه عجيب از فعالان سياسي خارج كشور، بنا دارند با استفاده از اين غائله، اهداف ناميموني را كه براي ايران در سر مي‌پرورانند، با كمپيني موسوم به «اتحاد براي نويد» به واقعيت تبديل كنند. اما حالا داستان نويد دستاويزي شده براي عده‌اي تا به‌دنبال تحريم كل ورزش ايران و ورزشكاران ايراني در تمامي رشته‌هاي ورزشي باشند. حالا اما گروهي خاص، برخاسته از خارج از كشور، قصد كرده‌اند از اين اتفاق استفاده كرده و ورزش ايران را تحريم كنند.آنها در همين راستا كارزاري به نام «اتحاد براي نويد» به راه انداخته‌اند. كارزاري كه حالا مخالفاني جدي را مقابل خود مي‌بيند و جالب آنكه در جمع مخالفان هستند بسياري از همان كساني كه پيش از اعدام نويد، درحمايت از او موضع مي‌گرفتند و پيام صادر مي‌كردند.سالار غلامي كاپيتان سابق تيم ملي بوكس ايران يكي از كساني است كه با اين كارزار كه بر تحريم ورزش ايران تمركز كرده، مخالف است. او كه اتفاقا يكي از ورزشكاراني است كه نسبت به حكم اعدام صادر شده براي نويد افكاري واكنش نشان داده بود، با اعلام مخالفتش با اين كارزار، چنين كمپيني را در راستاي «تحريم ورزشكاران ايراني» دانسته و معتقد است كه تحريم ورزش ايران فقط آرزو و اميد جوانان ايران را مي‌كشد.  

سالار غلامي اما در مسير مخالفت با تحريم ورزش ايران و كارزار «اتحاد براي نويد» تنها نيست و جمع كثيري از كاربران شبكه‌هاي اجتماعي و فعالان عرصه ورزش كشور نيز معتقدند كه اين كمپين نوظهور، صراحتا خلاف منافع ورزشكاران است. آنها اگرچه به مشكلات ورزشكاران ايراني و محدوديت‌هاي آنها اذعان دارند اما تاكيد دارند كه تحريم ايران در عرصه بين‌المللي راه‌حل نيست و نبايد اميدها و آرزوهاي ورزشكاران داخل ايران را سوزاند. 
برهمين اساس هم برخي فعالان اين حوزه حتي براي نشان دادن وخامت اوضاعي كه در پس تحريم ورزش ايران به وجود مي‌آيد، از تعليق ورزش يك كشور با عبارت «اعدام يك كشور» ياد كرده و چنانچه حميد درخشان، پيشكسوت پرسپوليس و تيم ملي ايران هم گفته، «اگر ورزش را از جامعه‌اي كه با آن عجين شده، بگيريد، آن جامعه فرسوده مي‌شود و از بين مي‌رود؛ جامعه‌اي مُرده است و روحي در آن وجود ندارد.» 
همانطور كه بسياري مخالفان اين كارزار معتقدند كه ورزش در شرايط فعلي مي‌تواند تنها عامل شادي مردم ايران باشد و راه افتادن چنين كارزاري و تحريم ورزش ايران مي‌تواند چنين شادماني‌هايي را از مردم بگيرد، درخشان هم تاكيد دارد كه وقتي ورزشي را كه موجب دلخوشي مردم است، در زماني كه مشكلات زياد شده، از آنها بگيريد، اين جامعه مي‌شود، مُرده‌اي متحرك!
 مردم يا دولت؛ هدف كدام است؟
مخالفان اين كارزار اما علاوه ‌بر همه اينها يك پرسش مهم و صريح را نيز مطرح مي‌كنند؛ عواقب و آسيب‌هاي اين كارزار چيست؟ سالار غلامي كه گفته «بايد بپذيريم بخش زيادي از كساني كه به عرصه‌هاي بين‌المللي ورزشي مي‌رسند، از قشر ضعيف جامعه هستند و آنها با فقر و سختي‌ها مبارزه مي‌كنند، با حريف‌هاي خود مبارزه مي‌كنند و تنها به اميد اينكه با قهرمان شدن آينده خودشان را تغيير بدهند»، مي‌پرسد: «تحريم ورزش ايران براي اين گروه چه تبعاتي به بار خواهد آورد؟! كسي مي‌تواند اين را محاسبه و تخمين بزند؟!»پرسشي كه نگاهي به عواقب تحريم‌هاي صورت‌گرفته عليه ايران مي‌تواند پاسخگوي آن باشد. مشكلات و محدوديت‌هاي ورزش ايران براي زنان و مردان جامعه بر كسي پوشيده نيست و حالا اميررضا واعظ آشتياني، فعال سياسي اصولگرا و از مديران ورزشي ايران هم به «اعتماد» گفته، بايد فكري براي حل اين مصائب كنيم و ازجمله تاكيد كرده حتي مشكلات ناشي از عدم مواجهه ورزشكاران ايراني و اسراييلي، ناشي از «ضعف ادله حقوقي» و «ناكارآمدي همه مسوولان» است، اما او نيز همچون بسياري ديگر از ناظران معتقد است كه تحريم ورزش ايران، به‌جز ايجاد مشكلات بيشتر براي ورزشكاران و مردم نتيجه‌اي به‌دنبال نخواهد داشت! چنانچه پيش از اين و درنتيجه تحريم‌هاي دارويي عليه ايران هم ديده‌ايم، تحريم‌ها مردم و عمدتا اقشار ضعيف‌تر جامعه را تحت فشار قرار مي‌دهد. مردمي كه تحريم‌هاي دارويي باعث شده براي تهيه دارو و درمان عزيزان‌شان با مشكلات جدي مواجه شوند و حتي مرگ عزيزان‌شان را در كمال استيصال به نظاره بنشينند. تحريم‌هاي ديگر هم كه جز فشار اقتصادي و رواني بر مردم، نتيجه ديگري به‌دنبال نداشته است؛ بنابراين بايد از كساني كه در كارزار تحريم ورزش ايران فعاليت و از آن حمايت مي‌كنند، پرسيد كه نتيجه اين تحريم به‌جز كنار گذاشته شدن ورزشكاران ايراني كه بسياري از آنها زحمت‌هاي بسياري براي رسيدن به اين مرحله كشيده‌اند، چه خواهد بود؟ جز اينكه چنانچه پيش از اين هم اشاره شد، يكي از معدود عوامل شادي مردم از آنها دريغ شود و نسل‌هاي جوان امروز و فرداها از دستيابي به آرزوهاي بزرگي كه استحقاقش را دارند، محروم مي‌مانند، تحريم ايران چه منفعتي خواهد داشت؟! همانطور كه حميد درخشان هم گفته، دشمنان مي‌خواهند از حوادث رخ داده به عنوان حربه‌‌اي استفاده كنند و آن را بر سر ما بكوبند. هرچند اين پيشكسوت تيم ملي ايران بلافاصله بر اين مهم نيز تاكيد كرده كه خوب است عملكردمان طوري باشد كه بهانه دست دشمنان ندهيم تا براي‌مان مشكل درست نكنند و كمپين راه نيندازند. آن‌طور كه واعظ آشتياني نيز بر اين باور است كه ابتدا بايد مشكلات داخل را حل كنيم.

بررسي درخواست‌ها براي تعليق ورزش ايران  در گفت ‌و گو با اميررضا واعظ آشتياني
نخست بايد مشكلات ورزش را درون كشور حل كنيم

  همان طور كه رهبري انقلاب بيان كردند و همگان نيز مي‌دانند ما در كشور با بحث نفوذ مواجهيم، بحث من آن است كه از اين نفوذ در حوزه ورزش نيز نبايد غافل باشيم. افرادي داخل كشور با اطلاعات نادرست و غلط خود براي رسانه‌هاي خارجي و مجامع جهاني خوراك تهيه  و موجبات تضييع حق ايرانيان را فراهم مي‌كنند. 
  موضوعي كه در اين مساله بايد به آن توجه كنيم، مساله ضعف مديران اجرايي ماست. فراموش نكنيد كه ايرانيان بسياري در هيات‌هاي رييسه سازمان‌هاي ورزشي منطقه‌اي و جهاني حضور دارند ولي متاسفانه نه ‌تنها از كفايت لازم برخوردار نيستند بلكه با ديپلماسي ورزشي نيز به كلي بيگانه‌اند و همين مساله سبب شده تا ما علاوه بر لابي‌ها و تلاش‌هاي رسانه‌اي آنان براي تحريم ورزش ايران شاهد بي‌عملي مديران خود باشيم و همواره توفيق لابي‌هاي صهيونيستي و امريكايي را از يك ‌سو و عربي را از سوي ديگر تماشا كنيم.