رييسدفتر رييسجمهوري بار ديگر درمورد ماجراي ائتلاف اصلاحطلبان با روحاني اظهارنظر كرد
نسيان
و ناسپاسي سياسي
گروه سياسي
در اظهارات رييسجمهوري كه معمولا مشروح يا خلاصه آن طول ۳ يا ۴ نشست هفتگي منتشر ميشود، عمدتا پاسخ به منتقدان و مخالفان به چشم ميخورد. حسن روحاني همانطور كه طي اين ۷ سال و اندي گفته ميشد، تلاش ميكند تا يك تنه و از طريق سخنرانيها بار تيم رسانهاي پر اشكالش را بر دوش بكشد. از همين روي گاه و بيگاه به نقدها و هجمهها، از ديپلماسي تا اقتصاد از سياست داخلي تا كرونا پاسخ ميدهد. در اين مسير البته رييسدفتر رييسجمهوري هم سعي ميكند در نقش زبان منفصل، مسووليت بيان هر آنچه را كه حسن روحاني در جايگاه رياستجمهوري به آن نميپردازد يا شايسته نيست كه مستقيما ورود كند، برعهده بگيرد. از همين روي است كه محمود واعظي گهگاه در حاشيه جلسات هيات دولت يا در گفتوگوهاي اختصاصي با رسانههاي دولتي يا از طريق صفحه كاربري در فضاي مجازي به اظهارنظرهاي شخصي يا جرياني و سياسي، پاسخي صريح ميدهد. همين پنجشنبهاي كه گذشت، محمود واعظي در توييترش به اظهارات توهينآميز يك روحاني در صداوسيما نوشتهبود هرچه به انتخابات ۱۴۰۰ نزديك ميشويم، توهين به رييسجمهوري و تخريب دولت نيز افزايش پيدا ميكند؛ آن هم درحالي كه اين روشهاي غيراخلاقي با آموزههاي ديني مغاير است و براي توهينكنندگان هم محبوبيت به همراه نميآورد. فارغ از اين انتقاد تلويحي و در لفافه، ديروز رييس دفتر رييسجمهوري در گفتوگو با خبرگزاري دولتي ايرنا نسبت به انتقادي ديگر، اظهارنظر كرد؛ اظهارنظر و اعلامموضعي بهمراتب صريحتر و تند و تيزتر از آنچه نسبت به توهين آن روحاني ايراد كرده بود.
محمود واعظي درمورد اظهارات اخير صادق خرازي، دبيركل نداي ايرانيان گفته است: «يكي از مسوولان ستاد انتخاباتي حسن روحاني در سال ۹۲ بودم، يادم ميآيد او در هيچ جاي ستاد نقشي نداشت. نخست بيايد اثبات كند براي روي كار آمدن رييسجمهوري چه كار كرده كه چنين اظهاراتي داشته است؛ ضمن اينكه محمدرضا عارف تا روز سهشنبه قبل از رايگيري نامزد جريان اصلاحات در انتخابات يازدهمين دوره رياستجمهوري بود.» رييس دفتر رييسجمهوري در ادامه به چرايي تصميم به حمايت از حسن روحاني هم اشاره كرد و توضيح داد: «آن زمان نظرسنجيها فاصله معناداري را ميان راي روحاني و عارف نشان ميداد؛ بهطوريكه روحاني جزو نفرات اول و دوم بود. برهمين اساس خودشان و بيشتر از همه سيد محمدخاتمي و دوستان آنها تصميم گرفتند عارف كه ديگر شانسي براي رقابت نداشت، كنار برود.آنها آزاد بودند به قاليباف يا كسي ديگر راي دهند اما مردم تصميم گرفتند به دكتر روحاني راي دهند. بنابراين حرفي كه او ميزند نادرست است.» واعظي ادامه داد: «آنها با نگاهي به گذشته ببينند قبل از اين دولت چه شرايطي داشتند و فعاليتهاي آنها در چه حدي بود. اين دولت همفكران آنها را در استانداريها و سمت معاونت وزير به كار گرفت و امروز به جاي تشكر، طلبكار هم شدند و حرفهاي بيربط ميزنند و الان كه زمان انتخابات شده در پي يك سري حرفهاي بي پايه و اساس هستند.»
اشاره واعظي به سخنان روز جمعه هفته گذشته صادق خرازي در ششمين كنگره حزب نداي ايرانيان است. خرازي در جريان سخنراني كه در اين مجمع داشت، گفت كه اوضاع امروز نتيجه تشخيص غلط و اشتباه است و تاكيد كرد كه بايد به خاطر رييسجمهوري اجارهاي توبه كنيم و بپذيريم كه اشتباه كرديم. منظور صادق خرازي از كانديداي اجارهاي حسن روحاني بود و روي توصيه به توبه و پذيرش اشتباه با اصلاحطلبان. البته در همين كنگره محمدرضا عارف، رييس فراكسيون اميد در مجلس دهم و رييس سابق شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان نيز استفاده از لفظ كانديداي اجارهاي براي حسن روحاني را توهين به اصلاحطلبان تلقي كرد.
حزب نداي ايرانيان در سال ۹۳ از وزارت كشور مجوز گرفت و به رهبري صادق خرازي فعاليت حزبي را آغاز كرد. آنها تلاش كردند كه خود را نسل دوم اصلاحطلبان معرفي كنند. ساير گروهها و طيفهاي اصلاحطلب به خصوص اصلاحطلبان مشاركتي از همان ابتدا اين جريان را نقد كرده و برخي به اين حزب سياسي كه شايد همان صادق خرازي شناخته شدهترين چهرهاش باشد، اصلاحطلبان امنيتي لقب دادند. از آنجا كه رابطه خانوادگي و سياسي صادق خرازي با حاكميت نيز رابطه حسنهاي بود آنها را اصلاحطلبان حاكميتي نيز ناميدند. در طول مدت زمامداري حسن روحاني هم صادق خرازي همواره از حاميان دولت بوده اما گويا در آستانه انتخابات كه گفته ميشود او كانديداي حزب نداست، تلاش دارد مرزبنديهايش با دولت يازدهم و دوازدهم را به خوبي مشخص كند.
صادق خرازي، دبيركل نداي ايرانيان البته ساعاتي بعد از انتشار مصاحبه واعظي با ايرنا، در گفتوگويي كه با ايلنا داشت، گفت كه از صميم قلب آرزو داشته ميتوانست اظهارات واعظي را تاييد كرده و بگويد كه اصلاحطلبان، آيتالله هاشميرفسنجاني و سيدمحمد خاتمي نقشي در روي كار آمدن حسن روحاني نداشتند و اين محمود واعظي و دوستانش بودند كه به رايآوري روحاني كمك كردند، اما افكار عمومي اين موضوع را نميپذيرد. او همچنين با كنايه به واعظي گفته كه مشكل رييسدفتر رييسجمهوري اين است كه «دركي از جنبشهاي اجتماعي و سرمايههاي اجتماعي ندارد» و به او متذكر شد كه «آقاي واعظي و ستادشان كوچكترين نقشي در آن نداشتند و اين اراده جوانان، مردم، گفتمان اصلاحطلبي، آقاي خاتمي، مرحوم هاشمي و دكتر عارف بود كه از مردم خواستند به آقاي روحاني راي دهند.»
صادق خرازي معتقد است كه واعظي و نوبخت و نزديكانشان در اداره دولت نقش داشتند و اصلاحطلبان تنها عامل پيروزي روحاني بودهاند كما اينكه وضعيت اسحاق جهانگيري «با دستان بسته، محدود و منزوي در ميان يك حلقه انحصارطلب» بهترين نماد وضعيت اصلاحطلبان در دولت محسوب ميشود. او البته در پاسخ به اين اظهارنظر واعظي كه چهرههاي اصلاحطلب طي سالهاي گذشته در مقام استاندار و معاون وزير قرار گرفتهاند نيز گفت: «اتفاقا مشكل دولت همين نگاه آقاي واعظي است. اينكه فكر ميكنند دولت ملك شخصي ايشان و همفكرانشان است و به جاي شايستهسالاري، مسووليتهاي دولت را به عنوان هبه و لطف به اين و آن تقسيم ميكنند. نتيجه اين شده است كه باندبازي و قبيلهگرايي و رفاقت با آقاي واعظي و اعضاي ستادشان، جايگزين شايستهسالاري در دولت شد و ناكارآمدي و ناهماهنگي به خصوص در حوزه اقتصادي اولين نتيجه آن سوءمديريت بود، در نتيجه كشور قرباني سهمخواهي حلقه كوچك آقاي واعظي و دوستانشان شد.»
فارغ از اظهارات صادق خرازي و اينكه خرازي اساسا در ميان اصلاحطلبان نيز از پايگاه ويژهاي برخوردار نيست اما اين اولينبار نيست كه محمود واعظي در يك گفتوگوي مطبوعاتي يا سخنراني به اصلاحطلبان حمله ميكند. او سال ۹۷ درحاشيه جلسه هيات دولت به صراحت برخي اصلاحطلبان را تندرو خواند و گفت دولت ائتلافي با آنها نداشته است. اين اظهارات مورد نقد بسياري از گروههاي اصلاحطلب قرار گرفت و حتي برخي معتقد بودند كه روحاني و تيم نزديك به او در دولت دچار آلزايمر سياسي شدهاند. اظهارات رييس دفتر رييسجمهوري در واكنش به اظهارات سعيد حجاريان بود كه گفتهبود اصلاحطلبان با روحاني ائتلاف كردند اما او به وعدههايش عمل نكرد. واكنش واعظي به اين اظهارات تا مدتها واكنشهاي ثانويهاي بهدنبال داشت و نشان داد اين گزاره كه بسياري نفر دوم دولت را محمود واعظي ميدانند و معتقدند او نقشي موثر در دور شدن حسن روحاني از اصلاحطلبان داشته، چندان هم بيراه نيست.