محافظه‌كاران براي بزرگنمايي پيروزي رييسي
در انتخاباتي كم‌رقابت آستين‌ها را بالا زده‌اند
از رمل و اسطرلاب تا تقديس پساانتخاباتي
انتخابات دوره سيزدهم رياست‌جمهوري كه در ۲۸ خردادماه 1400 برگزار شد، از دو جهت كم‌سابقه بود. آنچه بايد اتفاق مي‌افتاد تا «رقابت» به معناي واقعي كلمه در يك كارزار سياسي شكل گيرد، به مدد تصميم‌گيري نهادهاي نظارتي رخ نداد و اين موضوع و مجموعه شرايط بحراني سياسي، اجتماعي، اقتصادي و... كم‌مشاركت‌ترين انتخابات رياست‌جمهوري را رقم زد. محصول آن هم انتخاباتي بي‌رمق با مشاركتي ۴۸ درصدي شد و انتخاب كانديداي اصولگرايان كه با اعوان و انصار در مناظرات شركت كرد و در يك انتخابات بدون رقيب جدي، تنها چند ميليون راي بيشتر از سال ۹۶ بر صندوق آرايش افزوده شد. شايد مجموعه همين شرايط است كه همفكران رييسي از هر تريبوني و از هر روشي استفاده مي‌كنند تا با تقدس‌گرايي و بزرگنمايي اين پيروزي مشاركت پايين انتخاباتي را كه از سر گذشت، جبران كنند. مسيري كه اصولگرايان يك‌بار پس از پيروزي در دو انتخابات ۸۴ و ۸۸ در مورد احمدي‌نژاد آزمودند و گويي بنا دارند آزموده را دوباره بيازمايند.
دفاعيه خانوادگي
جمعه‌اي كه گذشت سيد احمد علم‌الهدي، امام جمعه مشهد و پدر همسر رييس دولت سيزدهم در خطبه‌هاي نماز جمعه مشهد با تحليل و حساب و كتابي عجيب رقم رسمي مشاركت در انتخابات را بالاتر از آنچه بود، اعلام كرد. او گفته بود: «البته حضور شما در انتخابات، هر چند حدود ۴۹ درصد اعلام شده، اما آنچه در بسياري از آمار به دست آمده است، مشاركت در انتخابات حدود ۵۴ درصد بوده و در خراسان رضوي مشاركت حدود ۶۰ درصد تخمين زده شده است.» او البته اين مقدار مشاركت من‌درآوردي را هم راضي‌كننده ندانست و تمام تقصير را بر گردن كرونا انداخت. علم‌الهدي گفت كه از قبل هم مشخص بود كه ۱۱ درصد مردم به دليل ترس از كرونا در انتخابات مشاركت نمي‌كنند. البته علم‌الهدي مطابق معمول دولت مستقر را هم بي‌نصيب نگذاشت و عملكرد دولت را ديگر دليل كاهش مشاركت اعلام كرد. علم‌الهدي همچنين در اين دفاعيه خانوادگي كم نگذاشت «راي ۶۲ درصدي و حتي در برخي نقاط ۷۵ درصدي» رييسي را تبريك گفت و نشاني از بصيرت و بينش مردم توصيف كرد. البته اين اولين‌بار نيست كه اصولگرايان با ادله‌هايي عجيب ميزان مشاركت را عددي غير از عدد رسمي اعلام مي‌كنند يا بيش از هر چيز روي راي ۶۲ درصدي رييسي در اين مشاركت زير ۵۰ درصد تمجيد مي‌كنند. يك روز پس از انتخابات، خبرگزاري فارس نيز در يادداشتي اعدادي مشابه اعداد اعلامي علم‌الهدي را ذكر كرده بود تا به نوعي جبران مافات كند. سيد احمد علم‌الهدي البته در مسير تقديس نامزد جريان راست هم گفته بود: «آقاي رييسي يك طلبه است و سر سفره امام زمان بزرگ شده و باانگيزه خدمت به ساحت مقدس ولي‌عصر آمده است و انگيزه خدايي او بر همه انگيزه‌هايش غلبه دارد.»
حمايت؛ به هر روش، با هر سخن
سيداحمد خاتمي، از فقهاي شوراي نگهبان هم نه‌تنها به عنوان عضوي از نهاد نظارتي علنا از رييسي حمايت و از او تمجيد كرد، بلكه در سخنراني كه در جمع اساتيد بسيج دانشگاه داشت، گفت كه بعد از انقلاب استقبال فوق‌العاده مردمي را از نامزدي ابراهيم رييسي در مورد ديگري سراغ ندارد. اظهاراتي كه با نگاهي به راي ابراهيم رييسي و ميزان مشاركت مردم جز بزرگنمايي و مبالغه نيست. اين اظهارات آنچنان با واكنش‌هايي روبه‌رو شد كه سايت اين عضو مجلس خبرگان و شوراي نگهبان مصاحبه‌اي با سيداحمد خاتمي منتشر كرد و در اين مصاحبه خاتمي تاكيد كرد كه به هيچ دولتي چك سفيد امضا نداده و نخواهيم داد. با اين حال خاتمي از سخنش عقب‌نشيني هم نكرد و گفت كه استقبال مردمي از نامزدي رييسي يك حقيقت است و اگر اين استقبال نبود، رييسي از دستگاه قضايي راهي پاستور نمي‌شد. او البته در توضيح سخنانش گفت: «من نگفتم حضور بالاترين بود يا راي ايشان بالاترين بود كه پاسخ دادند ۶۸، ۷۶، ۸۴ و ۹۲ آرا بيشتر بوده است. بر اين اساس سخن من از استقبال از نامزدي ايشان بوده است. الان هم بر همان باورم.تملق و زياده‌گويي در ستايش است ولي به اندازه سخن گفتن تملق نيست من يك واقعيت را گفته‌ام و محور حرفم استقبال از نامزدي ايشان بوده نه حضور يا ميزان آراي ايشان. من اين عنوان تملق را بي‌انصافي مي‌دانم.»
پيشگوهاي سياستمداران
اصولگرايان پيش‌بيني مي‌كردند كه مي‌توانند در آخر همه كانديداها را به نفع رييسي كنار بزنند. محسن رضايي تكليف‌شان را خيلي زود مشخص كرد، زاكاني و جليلي كنار رفتند اما قاضي‌زاده‌هاشمي حاضر به كناره‌گيري نشد كه نشد. حتي در روز انتخابات اعضاي ستادش كه در وزارت كشور مستقر بودند، گزارش مي‌دادند كه بداخلاقي‌هايي در حوزه‌هاي راي‌گيري در مورد قاضي‌زاده‌هاشمي صورت گرفته و به برخي راي‌دهندگان گفته مي‌شود كه قاضي‌زاده‌هاشمي كنار رفته است. به هر حال او كنار نرفته بود و در ادامه نيز چنين نكرد. چندي پيش عباس سليمي‌نمين در گفت‌وگويي گفته بود كه قاضي‌زاده‌هاشمي از يك رمال شنيده بود كه رييس‌جمهوري مي‌شود و به همين دليل كنار نرفت. البته قاضي‌زاده‌هاشمي به اين موضوع واكنش نشان داد و گفت: «سليمي‌نمين پيش‌بيني كرده بود كه انصراف مي‌دهم، حالا كه تا آخر ماندم شايعه مي‌سازد كه با پيشگوها در ارتباط بودم!» البته اولين‌بار نيست كه بحث حضور رمال و پيشگو در زندگي سياسي سياستمداران به خصوص در موسم انتخابات شنيده مي‌شود. پيش از اين در مورد احمدي‌نژاد نيز حواشي اينچنيني شنيده و ديده شده بود. با اين حال به نظر نمي‌رسد كه طرح چنين ادعايي در مورد يكي از كانديداهاي اصولگرا كه حاضر به كناره‌گيري به نفع رييسي نشد، بي‌دليل باشد حتي اگر قاضي‌زاده‌هاشمي در يك برنامه تلويزيوني تلويحا آن را تاييد و گفته باشد «نوجوان كه بودم برخي به من مي‌گفتند كه شما رييس‌جمهور مي‌شويد. يعني به بنده گفته شده كه به چنين مقامي خواهم رسيد.» به نظر مي‌رسد اصولگرايان از هر تريبون و روشي استفاده مي‌كنند تا ميزان مشاركت و آراي منتخب‌شان را جبران كنند.