ساخت لنت ترمز اتوبوس‌ها
با كارتن و مقوا!
واژگوني اتوبوس خبرنگاران و سربازان آن هم كمتر از 24 ساعت به دليل نقص فني وسيله، موضوعاتي مانند نبود نظارت بر توليد داخلي و داشتن معاينه فني، عدم اجراي دقيق قوانين، توليد بي‌كيفيت قطعات و لوازم يدكي مانند ترمز و... را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت. اين موضوعات، مهم‌ترين عوامل حادثه‌آفرين در اتوبوس‌هاي بين‌شهري بودند. در اين راستا رييس هيات‌مديره كانون سراسري انجمن‌هاي صنفي رانندگان بخش مسافر كشور در گفت‌وگو با يكي از خبرگزاري‌ها در اين خصوص گفت: «چند دهه قبل، ايران‌خودرو يا ايران ناسيونال سابق، اتوبوس‌هايي براي جاده‌ها و شرايط مختلف آب و هوايي مختلف توليد مي‌كرد كه همه آنها از ايمني و كيفيت لازم برخوردار بودند و با كمترين حادثه مواجه مي‌شديم، چراكه در آن زمان توليدكنندگان و متوليان احساس مسووليت مي‌كردند و اين صنايع هم دولتي نبود. توليدكنندگان امروز اتوبوس فروش محصول را پايان مسووليت‌شان مي‌دانند و توليدشان هم از استانداردهاي لازم برخوردار نيست.» غلامرضا خادمي‌زاده با بيان اين موضوع كه اتوبوس‌هاي نويي هم كه امروزه توليد مي‌شود بدون هيچ تكنولوژي و به صورت كپي‌برداري وارد شده و كف استانداردها را دارد كه كافي نيست درخصوص توليد محصولات با كيفيت كم گفت: «كارخانه‌هاي توليد‌كننده هيچ مسووليتي در قبال گارانتي ندارند و لوازم بي‌كيفيتي مانند لنت ترمز در ايران بدون كيفيت و با مقوا و كارتن توليد مي‌شود. مردم حق دارند اعتراض كنند و ما هم معترضيم اما وقتي راننده اتوبوس و مالك آن هيچ اختيار و توانايي براي تهيه چيزي كه مي‌خواهد، ندارد مجبور است از اجناس بي‌كيفيت يا با كيفيت پايين استفاده كند.» رييس هيات‌مديره كانون سراسري انجمن‌هاي صنفي رانندگان بخش مسافر كشور گفت: «سال‌هاست، فرياد نوسازي مي‌زنيم و هيچ كمكي از دولت هم نمي‌خواهيم و اما صداي ما به جايي نمي‌رسد. به عنوان مثال در ارديبهشت ماه سال گذشته ۱۰۵ دستگاه اتوبوس براي آغاز نوسازي اتوبوس‌هاي برون‌شهري با تخفيف ۵۰درصدي و به نرخ ارز ۴۲۰۰ توماني توليد شد اما تاكنون حتي يك دستگاه آن به راننده يا مالك تحويل داده نشده است و وزارت راه و شهرسازي و سازمان راهداري هم پاسخگوي ما نيست. يا در شرايطي كه نياز به نوسازي ناوگان بيشتر از هر زمان ديگري است گفته مي‌شود كه نبايد اين نوسازي از طريق واردات انجام شود، چراكه توليد داخلي كافي است. اين در حالي است كه مخالفان واردات اتوبوس بايد بدانند كه سالانه ۳۰۰ دستگاه در كشور و در بهترين حالت توليد مي‌شود و هم‌اكنون ۷۰۰۰ دستگاه اتوبوس فرسوده در كشور داريم كه اگر بخواهيم تنها از محل توليد داخلي بهره ببريم ۲۵ سال نوسازي اين ناوگان طول مي‌كشد و بايد دوباره از اول شروع كنيم، چراكه اتوبوس‌هايي كه در سال‌هاي نخست نوسازي شدند دوباره فرسوده شده و بايد مجددا جايگزين شوند.»