همچون توفان
يا مي‌گذري از من يا راه نمي‌آيي چون قد بلند خود، كوتاه نمي‌آيي
با روز قرار تو رد مي‌شوم از هفته با اينكه تو مدت‌هاست هر ماه، نمي‌آيي
چون ابر كه بي‌باران... يا قبله بي‌ايمان هرگاه كه مي‌آيي، دلخواه، نمي‌آيي
مهتاب مني اما چندي است كه پيوسته بر روي زمين هستي از ماه نمي‌آيي
صد باد مي‌آميزند، در جسم تو مي‌ريزند تا اينكه تو چون توفان، ناگاه، مي‌آيي نمي‌آيي
غلامرضا طريقي