در روزي كه سرخابي‌ها مي‌توانستند بي‌دروازه‌بان بازي كنند
استقلال فاتح دربي ملال‌آور شد
در مرحله يك چهارم نهايي جام حذفي سرخابي‌هاي تهران با قضاوت عليرضا فغاني مقابل هم قرار گرفتند. اين بازي در طول ۱۲۰ دقيقه به تساوي بدون گل رسيد و درنهايت استقلال در ضربات پنالتي همانند دربي حذفي سال گذشته به برتري دست پيدا كرد و راهي دور نيمه‌نهايي شد. جايي كه بايد مقابل گل‌گهر سيرجان قرار بگيرد. پرسپوليس هم بعد حذف رفت كه با گذاشتن صددرصد تمركزش روي ليگ براي پنجمين قهرماني متوالي بجنگد.
دربي نود و ششم غير از پاراگراف بالا هيچ نكته ديگري براي ذكر كردن نداشت. دو تيم در طول ۱۲۰ دقيقه بازي به ندرت به دروازه يكديگر نزديك شدند. در طول ۹۰ دقيقه فقط يك شوت در چارچوب زده شد كه آن‌هم ضربه كاشته‌اي بود كه مهدي قائدي زد و لك به راحتي آن را برگشت داد. به جز اين ضربه در طول ۱۲۰ دقيقه هيچ كدام از دو گلر حاضر در زمين حتي وادار به واكنش هم نشدند تا برخي به شوخي بنويسند اگر سرخابي‌ها بدون گلر هم وارد زمين مي‌شدند مشكلي پيش نمي‌آمد. در اوقات اضافه بازي هم دو موقعيت سهم پرسپوليس بود كه يكي به تير خورد و يكي را عبدي از مقابل دروازه خالي به بيرون زد و سه تا هم سهم استقلال بود كه ضربه سر ارسلان مطهري به بيرون رفت و قائدي در موقعيت تك به تك نتوانست به گل برسد. در موقعيت سوم هم كنعاني‌زادگان نزديك بود با يك حركت عجيب به اشتباه دروازه خودشان را باز كند. اين تمام آن چيزي است كه از ويترين فوتبال ايران در ذهن هواداران به‌جا مانده است، البته به جز ضيافت پنالتي‌ها. جايي كه عيسي آل‌كثير خاطره اوساگونا را براي هواداران پرسپوليس زنده كرد و مهدي عبدي هم نشان داد هر چقدر استعداد دارد به همان اندازه غير قابل اتكاست.
هواداران سرخابي معمولا عادت دارند كه در دربي بازي چندان جذابي را تماشا نكنند. بالاخره همه مي‌دانند بازي استقلال و پرسپوليس چه حساسيت‌هايي دارد و چطور ممكن است نتيجه‌اش سرنوشت يك باشگاه يا سرمربي را تحت‌تاثير قرار دهد. با اين حال آنچه غروب پنجشنبه به مدت سه ساعت ادامه پيدا كرد حتي با بدترين دربي‌هاي چند سال اخير هم قابل مقايسه نبود. براي همين حين بازي كاربران فضاي مجازي، چه طرفداران پرسپوليس و چه طرفداران استقلال به شكل نمايش دو تيم معترض شدند و رقابت دو تيم را ملال‌آور و خسته‌كننده توصيف كردند.
اينكه چنين نمايشي برمي‌گردد به تفكرات سرمربيان يا روز بد بازيكنان دو تيم بحث مفصلي مي‌طلبد اما مي‌توان به اين نكته اشاره كرد كه مهدي قائدي و مهدي ترابي دو ستون اصلي استقلال و پرسپوليس در راه‌اندازي حملات روز بسيار بدي را پشت سر گذاشتند. مهدي ترابي با پستي كه گل‌محمدي برايش تعريف كرده بود كه باعث شد بيشتر در ميانه ميدان ديده شود عملا كارايي خاصي نشان نداد. پرسپوليس آن‌قدر در اين بازي در خلق موقعيت ضعيف عمل كرد كه بازي را با آمار صفر شوت در چارچوب و صفر كرنر به پايان رساند. در سمت مقابل قائدي هم هر بار خواست استارت بزند چنان تنها بود كه كاري ميان مدافعين پرسپوليس از پيش نبرد. ساير بازيكنان هم به فراخور حال خودشان كيفيت متوسط يا رو به پاييني ارايه دادند.
به هر حال شكي نيست كه همه از دو تيم پرسپوليس و استقلال انتظار بازي به مراتب زيباتري را داشتند. به هر حال هر دو تيم با كسب ۱۰ امتياز از ۴ بازي آخر در ليگ و صعود مقتدرانه به دور حذفي ليگ قهرمانان آسيا به اين ديدار پا گذاشته بودند. با اين حال آنچه در مستطيل سبز و چمن بي‌كيفيت و بلند ورزشگاه آزادي ديديم، شباهتي به يك بازي با كيفيت در حد نام دو تيم نداشت.