اولويت‌هاي سيزده‌گانه دولت سيزدهم

با توجه به سوابق كاري و نيز با شناختي كه از نيازها، كمبودها و همچنين آگاهي از ثروت، دارايي و منابع كشور دارم، بدين‌وسيله نظراتم را تقديم تصميم‌گيران مي‌كنم؛ شايد مقبول افتد. 
۱- اشتغال از مهم‌ترين‌هاست و بايد با ايجاد فضاي امن و ايجاد تسهيلات براي سرمايه‌گذاران و شغل‌آفرينان هر كار ممكن انجام شود تا شاغلان افزايش يابند.
۲- افزايش درآمد نيز بايد مورد عنايت ويژه قرار گيرد تا توان خريد مردم افزايش يابد.
۳- در نحوه عرضه كالاي مورد نياز مردم به مردم بايد و بايد تحولي جدي ايجاد گردد.
۴- تبعيض در انجام امور تا حد امكان كاهش يابد.
۵- مناطق كمتر مورد توجه قرار گرفته را بايد دقيقا شناخت و جبران بي‌توجهي و غفلت‌هاي گذشته را سريعا آغاز كرد (از نظر من اين مناطق به ترتيب عبارتند از: استان‌هاي خوزستان، سيستان‌و‌بلوچستان، خراسان جنوبي، كهگيلويه و بوير احمد، لرستان، آذربايجان غربي و كردستان) 
6- تفويض اختيار دولت به استانداران و مديران استان‌ها بايد انجام گيرد.
7- صدور حكم استاندار با امضاي رييس‌جمهوري باشد.
8- اصلاح ساختارهاي برنامه‌ريزي، اقتصادي و تصميم‌گيري هرچه سريع‌تر انجام گردد.
9- توجه خاص به مناطق روستايي و عشايرنشين خصوصا روستاييان مرزي صورت گيرد.
10- برنامه‌ريزي براي اعتماد عمومي به دولت انجام شود.
11- كاهش هرچه بيشتر اختلافات پيگيري شود.
12- تدبير براي جلوگيري از اجتماع افراد با سلايق مختلف براي انجام خواسته عمومي مردم به گونه‌اي كه عوامل تنش‌افزا و تنش‌زا از بين برود.
13- استفاده از سرمايه‌هاي انساني تنها با تكيه بر توانايي‌ها و تخصص‌هاي لازم انجام شود.