رنج مضاعف
نيوشا طبيبي
۱- گفتن ندارد كه فضاي اين روزها براي همه ايرانيان به تلخي زهر است. هر كس كه اندكي مهر در وجودش زنده باشد از آوار خبرهاي ناخوش روزگار را به سختي ميگذراند. اينها را جمع كنيد با عنادورزيهاي دشمنان و نمك به زخم پاشيدنهاي به ظاهر دوستان كه از كاه كوه ميسازند و در اين وانفسا تا جايي كه بتوانند در آزار روحي و رواني مردم و نااميد كردنشان كوتاهي نميكنند. اكنون كه مساله اول و مشكل حياتي كشور، به خطر افتادن جان مردمان است، پرداختن به موضوعات ديگر چه اهميتي دارد؟ متمركز شدن دستگاههاي مختلف به ويژه قوه مقننه بر شبكههاي اجتماعي و طرح صيانت از كاربران، جز نگران كردن عدهاي كه معيشت و درآمدشان وابسته به اين شبكههاي اجتماعي شده چه حاصلي دارد؟ هزاران نفر كشته كرونا از عزيزان همين مردم بودند. با بيتدبيري ديگري همان مردم بايد امروز نگران بسته شدن پنجرههاي معيشتي و ارتباطي خودشان هم باشند. به راستي مردم از چند سو بايد فشار را تحمل كنند؟
۲- از چند سال پيش كه دامنه خدمات ارتباطي و فضاي مجازي گسترش كمي و كيفي فراواني پيدا كرد و بسياري از مناطق دورافتاده و روستاها و شهرهاي كوچك به اين بزرگراه ارتباطي پيوستند، كسبوكارهاي كوچكي برپاشدند و رفته رفته رونق گرفتند. عده زيادي به روستاهاي زادگاهشان بازگشتند و به كمك اقوام خود آمدند، وب سايت و صفحه اينستاگرامي و كانال تلگرامي راه انداختند و به اين صورت فروش محصولات روستايي و صنايع دستي رونقي بيسابقه پيدا كرد.
مشتريان در شهرها براي اولينبار توانستند بدون حضور واسطههايي كه كالاها را به بهايي ناچيز از توليدكننده ميخريدند و با قيمتي گران ميفروختند، به آنچه ميخواستند دسترسي پيدا كنند. چون اين ارتباط مستقيم و بدون واسطه بين توليدكننده و سفارشدهنده برقرار شد، كيفيت كالاهاي توليدي افزايش پيدا كرد. حتي بازارهايي براي صادرات كالاهاي خاص توليد شده در روستاها به دست آمد. هزاران نفر در سراسر كشور از اين راه درآمد جديدي پيدا كردند و وضع مردم در بسياري از روستاها متحول شد.
برپا شدن اقامتگاههاي روستايي كه تجربه زندگي طبيعي به سبك و سياق ميزبانان را به مهمانان عرضه ميكند، صدها خانواده را از بزرگ و كوچك به خود مشغول كرد. مسير اصلي بازاريابي و معرفي اين كسبوكارها شبكههايي ماننداينستاگرام و تلگرام بودند و هستند. در اين شبكهها بسياري از كاربران غير ايراني با زيباييهاي كشورمان آشنا و شايق به سفر شدند. ناگفته پيداست كه گردشگري تا چه ميزان ميتواند شهرها و روستاهاي ايران را دوباره احيا و براي جوانان شغل ايجاد كند.
تركيه و جمهوري آذربايجان، گرجستان و چين و روماني و امارات از شبكه يوتيوب به نحو احسن براي جلب و جذب گردشگران استفاده ميكنند. كاربران حرفهاي و توليدكنندگان محتوا روي يوتيوب از سوي اين دولتها براي تبليغ كشورهايشان جذب ميشوند و نتيجهاش سالانه ميليونها دلار درآمد آسان و البته ايجاد محبوبيت براي كشورهاي مذكور، بين مردم جهان است. ما خود را يكسره از اين امكان جهاني محروم كرده و در آينده قصد داريم به كل محروم كنيم.
۳- در شرايطي كه همه جهانيان به دنبال راههايي هستند تا درآمد ملي خود را افزايش دهند و سطح رفاه عمومي را بالا ببرند، سنگ انداختن بر سر اين راه هيچ توجيهي ندارد. با وجود تحريمها ميتوانيم با سرمايهگذاري هدفمند گردشگران را براي سفر به ايران تشويق كنيم. هر گردشگر خارجي ميليونها تومان در كشور هزينه خواهد كرد، هزاران نفر بر سر كار خواهند رفت، كسب و كارهاي كوچك برپا خواهند شد تا چرخ اقتصاد كلان كشور بچرخد.
نگرانيهاي امنيتي و فرهنگي عدهاي دلواپس در واقعيت زندگي مردم شريف ايران جايي ندارد. جوان ايراني اگر پهناي استاندارد اينترنتي ميخواهد براي تماشا كردن تصاوير غير اخلاقي نيست، ميخواهد با مشاركت در بخشي از داد و ستدهاي جهاني، حضور در بازار گردشگري و مانند اينها براي خودش و براي كشورش درآمدي به دست بياورد. اگر عدهاي ناچيز به دنبال نگاه كردن تصاوير غير اخلاقي باشند يا قصد تحركات ضد امنيتي داشته باشند، با اينترنت و بدون آن كار خودشان را ميكنند. اين تهمتها از ساحت ايرانيان به دور است.
سوء تدبير و فشارهاي مضاعف بيهوده و گراني و بيكاري، هزاربرابر اينترنت آزاد دشمن و ناراضي ميتراشند و به حال امنيت و آرامش كشور و نظام و مردم مضر هستند.