مردم كره درباره سريال «بازي مركب» چه نظري دارند؟
اين روزها كه سريال «بازي مركب» به مجموعه‌اي پرمخاطب تبديل شده و در ۹۰ كشور در صدر پربازديدترين‌ها قرار گرفته و درباره آن بحث‌ها و اظهارنظرهاي زيادي مي‌شود، بد نيست ببينيم نظر خود مردم كره جنوبي درباره اين سريال چيست؟ از آنجايي كه مردم جهان به شكلي خشونت‌بار و عريان از مشكلات آنها سر در مي‌آورند چنين تصويري براي‌شان تلخ و سخت است يا قابل باور؟
مجموعه «بازي مركب» در تاريخ ۱۷ سپتامبر پخش شد، درست قبل از عيد چوسوك؛ تعطيلاتي كره‌اي شبيه به عيد شكرگزاري در امريكا كه در آن خانواده‌ها دور هم جمع مي‌شوند و فرصتي عالي است براي اينكه تمام قسمت‌هاي يك سريال را باهم تماشا كنند. گويا ترافيك شبكه پس از پخش آن‌چنان بالا رفته كه يكي از شركت‌هاي خدمات اينترنتي از نتفليكس شكايت و درخواست غرامت كرد.
پس از اين تاريخ و به آرامي تب‌وتاب سريال به زندگي عادي مردم هم رخنه كرد. يك فروشنده خياباني كه براي سازنده‌هاي «بازي مركب» دالگونا درست مي‌كرد (نوعي آبنبات پوك شكري كه موضوع محوري يكي از بازي‌هاي سريال است) به رويترز گفته كسب‌وكارش حسابي گل كرده است. هزاران شهروند كنجكاو كره‌اي هم شماره تلفن ۸ رقمي روي كارت ويزيت را مي‌گرفتند كه سازندگان سريال متوجه نشده بودند شماره فردي واقعي است. صاحب اين شماره و حتي افرادي با شماره‌هاي مشابه در تمام طول شبانه‌روز مورد هجوم تماس و پيام قرار مي‌گرفتند. روز چهارشنبه، نتفليكس اعلام كرد در تلاش است با كمك كمپاني محلي سازنده سريال به اين مشكل رسيدگي كرده و شماره تلفن را از سريال حذف كند. مارجي كيم، زني خانه‌دار در سئول كه بازي مركب را با خانواده‌اش تماشا مي‌كند گفته هرچند از هيجان و جلوه‌هاي بصري تاثيرگرفته از هنر عامه لذت برده، پيام‌هاي نهفته سريال هم مهم بودند. وي گفت: «دردي كه جامعه ما مبتلايش شده حس مي‌كنم.» او اشاره كرد كه سريال با مسائل مهم بسياري سروكار دارد - نابرابري درآمدي، بيكاري جوانان، جامعه‌اي به سرعت رو به پيري - و تمام اعضاي خانواده مي‌توانند با آن ارتباط برقرار كرده و در موردش صحبت كنند. «بسياري از افراد معمولي طبقه متوسط تا خرخره زير بار قرض هستند. كاملا با افرادي كه به بازي پيوستند احساس همدردي مي‌كردم.» به نوشته مهر؛ جونگ دان، تحليل‌گر امنيتي ساكن سئول، پايتخت كره جنوبي، گفت: «كار به جايي رسيده بود كه بدون تماشاي اين سريال نمي‌توانستم گفت‌وگوهايم را ادامه دهم.» اما از سوي ديگر سريال موجب ناراحتي مردم كره نيز شده است، زيرا قاطعانه مشكلي كه حسابي در اين كشور ريشه دوانده را هدف قرار مي‌دهد: بدهي و تقلاي پايان‌ناپذير براي بازپرداختش.
پارك سه- ها، دانشجوي سال آخر اقتصاد از دانشگاه يونسي سئول درباره سريال گفت: «بازي مركب افسون‌كننده است چون صريح و بي‌پرده به مسائل مي‌پردازد. بااينكه من جوانم، اما به‌راحتي مي‌توانستم با واقعيت سخت جامعه‌اي به اين اندازه رقابتي ارتباط برقرار كنم.» كو سه- وونگ، مفسر فرهنگ كره‌اي و ساكن آلمان، گفت: «بسياري از كره‌اي‌ها با قرض گرفتن از موسسه‌هاي مالي معتبر همچون بانك‌ها آغاز مي‌كنند. زماني كه اين مسير ديگر براي‌شان باز نباشد به وام‌دهنده‌هاي درجه دو رجوع مي‌كنند كه سودهاي بيشتري مي‌گيرند.» به گفته وي، در بدترين شرايط وام‌گيرنده‌ها دست به دامن نزول‌خوارها مي‌شوند كه گاهي سودشان سه‌رقمي است. «و بعد در منجلابي مي‌افتيد كه ديگر راه فراري ندارد.» طبق برخي تخمين‌ها، حدود ۴۰۰ هزار كره‌اي مقروض اين نزول‌خوارها هستند.