بدرود،ایران زیبا
ایران درودی، نقاش، کارگردان و منتقد هنری، روز گذشته و در هشتادوپنجسالگی از دنیا رفت، این خبر هشتگ «ایران درودی» را در توییتر فارسی داغ کرد و کاربران از اندوه به جای مانده نوشتند. آنچه میخوانید منتخبی از این توییتهاست.
«این چهره من است، من ایرانم»،«به مادربزرگم میگم لباستون چقد قشنگه، نوئه؟ میگن بله. چل سال پیش ایران درودی از فرانسه برام آورده. بابا چرا این چیزا رو الان به من میگین؟!»،«ایران درودی هنرمند نقاش پس از یک دوره بیماری طولانی در ۸۵سالگی درگذشت، درودی به دلیل سبک خاصش درنقاشی به یکی ازبرجستهترین بانوان در این عرصه در ایران وجهان مبدل شده به گونهای که مورد تحسین بزرگانی همچون مالرو، سالوادور مالی، ژان کوکتو قرارگرفته»،«خانم درودی دنیا با شما خیلی زیباتر بود، سفر بخیر»،«چندماه پیش با هم تلفنی صحبت کردیم، میگفت دخترم میترسم بمیرم و موزه خودم را نبینم و متاسفانه ندیدند؛ این بانو بینظیر بود و سرشار از عشق،روحشان شاد»،«خیلی اصل مهمیست در زندگی که انسان با خودش کنار بیاد و خودش رو دوست داشته باشه»،«روحت شاد زن نور و روشنایی، ایران درودی نقاش بزرگ و صاحبسبک معاصر، چشم از جهان فروبست.او که متولد شهریور سال ۱۳۱۵ بود، از دوران دانشآموزی خود به آموختن نقاشی رو آورد و مشتاقانه آن را در دانشگاههای فرانسه و نیویورک ادامه داد.آثار او از سوی بسیاری از منتقدان هنری و ادبی جهان تحسین شده است»،«ایران درودی، نقاش، نویسنده، کارگردان، منتقد هنری، استاد دانشگاه پس از تحمل سه ماه بیماری و مبارزه سرانجام صبح روز ۷ آبانماه ۱۴۰۰ به ديار باقي شتافت »، «بانو ایران درودی زنی آزاده، وطنپرست، مبارز و بانویی که هنر معاصر ایران تا ابد مدیون و مرهون زحمات و تلاشهای بیوقفه او خواهد بود، به نور پیوست»،«ایران درودی: در پایان باید اعتراف کنم دو چیز را هیچکس در هیچ مقام و قدرتی نمیتواند از من بگیرد. یکی هویت ایرانی بودنم را و دیگری حرفه نقاشیام را.یادش گرامی»، «ای داد بیداد! استاد ایران درودی از دنیا رفت. چه پاییز بدشگونی»،«همه چیز رو باشکوه می بینم... حتی مرگ رو»،« ایران درودی نقاش بزرگ و صاحب سبک معاصر، زنی سختکوش و آزاده امروز به تعبیر خودش به رهایی رسید»،«شما شده که برید از یک مردی بپرسید چند تا بچه داره؟ من که یادم نمیآد در عمرم. اما تا یک نقاش زنه ازش میپرسن چند تا بچه داره؟ شوهر داره، نداره! این رو ایران درودی گفته»،«دریغ ایران درودی رفت و خلئي پر نشدنی بر جا گذاشت،زنی خلاق،جسور و پر از انرژی که مرزهای نقاشی را وسعت داد چرا نگفتیم چطور جهانی را خلق کرد،مرز پیدا و ناپیدا را چطور درهم ریخت وبه سبکی نام ناپذیر رسید، بر ماست تنبلی و کاهلی را کنار بگذاریم این نام را خلق کنیم،یادش ماندگارتر»،«وصیت ایران درودی، بانوی فقید نقاشی ایران در برنامه شوکران:من آرزو دارم که گورم در موزهام باشد، به صورت یک مجسمه. این وصیت را به صورت محضری هم خواهم کرد. عاشق این سرزمینم؛ برای اینکه اسمم ایران است؛ اهل خراسانم و همشهری فردوسی»،« خبر دردناکی بود،حیف و صد حیف» و«بدرود،ایران زیبا ...».