درسي كه روحاني به اصلاحطلبان داد
شيوه كنش و واكنشهاي سياسي روحاني با منتقدان و مخالفان، آنها را در مخالفت استوارتر كرده، با پيشروي در عرصه تاخت بر دولت در سپهر سياسي حاكم به دلايلي چون ۱- از دست رفتن پايگاه اجتماعي اصلاحطلبان ۲- تغيير موضع چهرههاي شاخص اصلاحطلبي از حامي روحاني به منتقد و همنوا با مخالفان او 3- افزايش اختلاف آراي طيفهاي مختلف اصلاحطلب كه نشان از عدم مباني نظري و عملي واحدِ مبتني بر جامعه شناختي و روانشناختي واقعيتهاي اجتماعي دارد و...، با نزديك شدن به سال آخر دولت دوازدهم زمزمههايي از محاكمه روحاني را حتي با اتهاماتي چون خيانت سر دادند و درو كردند محصولي را اصلاحطلبان كه با بذر نابهكار اصولگرايي در زمين خود كاشته بودند. با عنايت و بر مبناي آنچه ذكرش رفت روحاني درسهايي را به اصلاحطلبان آموخت: 1) قدرت واقعي هر حزب، دسته و گروهي وابسته به پايگاه اجتماعي آن است لذا به هر بهايي نبايد آن را از دست داد 2) اصلاحطلبي نيازمند رفتار شجاعانه است نه گفتار پوپوليستي 3) وامگيري از جريان غيروابسته به اصلاحطلب به مثابه ابزاري براي ماندن در حيات سياسي كشور نهتنها چارهساز نيست كه بنيانافكن است و...