افزايش «افسردگي» و «اضطراب» بين معلولان طي پاندمي كرونا
معاون آموزشي سازمان نظام روانشناسي و مشاوره كشور با اشاره به مشكلات روانشناختي معلولان طي ۱،۵ سال گذشته، گفت: در حال حاضر با توجه به شيوع پاندمي كوويد۱۹، درگيري معلولان با مشكلات روانشناختي نظير افسردگي و اضطراب بيشتر شده و در اين بين اقدامات انجام شده براي رفع مشكلات روانشناختي اين افراد كافي نبوده است.
امين رفيعيپور در گفتوگو با ايسنا، همزمان با روز جهاني معلولان با بيان اينكه پس از پاندمي كوويد۱۹ معلولان نيز همانند همه مردم زمان بيشتري را در منزل سپري كردند و از اين رو مشكلات روانشناختي آنها نيز بيشتر شده، اظهار كرد: در اين ايام كاهش ارتباطات اجتماعي در بين معلولين به ويژه معلولان شنوايي و ديداري منجر به گوشهگيري، افسردگي و كاهش خلق اين افراد شد بهطوري كه خانهنشين شدن معلولان باعث شد آنها از جامعه دورتر شده و درنهايت مشكلات روانشناختي آنها نيز بيشتر شود و تعاملات كمتر و فشارهاي روانشناختي بيشتري را تجربه كنند.
اين روانشناس با بيان اينكه احتمال درگيري با مشكلات روانشناختي در بين معلولان به خودي خود به نسبت ساير افراد بيشتر است، ادامه داد: در مدت پاندمي كوويد۱۹، درگيري با اختلالات اضطرابي و افسردگي در بين معلولان بيشتر ديده ميشود و اين امر در نگرش و باور آنها نيز اثرگذار است. از سوي ديگر پاندمي كوويد۱۹ در روابط اجتماعي و خانوادگي معلولين تاثيرات انكارناپذيري داشته و اين افراد فشارهاي زيادي را در اين مدت تحمل كردهاند.
به گفته رفيعيپور، اقدامات انجام شده براي حضور بيشتر معلولين در جامعه كافي نيست و در كلانشهرها تصميمات كافي براي مناسبسازي مبلمان شهري و سهولت حضور اين افراد در جامعه گرفته نشده است.
معاون آموزشي سازمان نظام روانشناسي و مشاوره كشور تصريح كرد: در واقع تاكنون فكر خاصي براي معلولين نشده و بايد براي رفع مشكلات معلولين فكر اساسي كرد. بايد منبع اصلي اين مشكلات شناسايي و برطرف شود. در گام اول اگر بتوانيم مبلمان شهري را اصلاح كنيم مشكلات روانشناختي اين افراد نيز كمتر ميشود، چراكه اينگونه معلولين بيشتر وارد اجتماع شده و افسردگي و اضطرابشان كاهش مييابد.
وي معتقد است كه با افزايش اعتماد به نفس معلولان اين امكان وجود دارد كه اين افراد بسيار مفيدتر در جامعه ظاهر شوند.
اين روانشناس با اشاره به لزوم الگوسازي براي معلولان جهت افزايش اعتماد به نفس آنها، خاطرنشان كرد: در اين راستا ميتوان قهرمانان و تيمهاي موفق ورزشي معلولان را براي اين عزيزان الگو قرار داد. بايد اين تفكر را در جامعه ترويج دهيم كه معلوليت، محروميت و ناتواني محض نيست. ازسوي ديگر بايد براي مشكلات شغلي و حرفهاي آنها نيز فكري كرد تا فشار رواني اين افراد كمتر شود.
رفيعيپور به لزوم تغيير باورهاي اشتباه در مورد معلوليت نيز اشاره و تاكيد كرد: از جمله اهداف روز جهاني معلولان آگاهسازي مردم و تغيير ذهنيت آنها نسبت به معلولين است تا همه بدانند يك انسان معلول تواناييهايي دارد و نبايد با ترحم به آنها نگاه شود. بايد اين موارد را انگزدايي كرد تا مردم باور كنند معلولان نيازمند ترحم نيستند.