رشد 37 درصدي خانوارهاي دچار «فقر» چندبعدي
مديركل دفتر اطلاعات رفاه ايرانيان وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي در تشريح برخي نتايج گزارش بررسي وضعيت «فقر» در ايران از سال‌هاي ۸۰ تا ۹۸ گفت: در سال ۹۰، ۶۱ درصد خانوارها دچار محروميت بودند كه در سال ۹۹ به ۴۳درصد كاهش يافته است. در سال ۸۰، 3درصد خانوار به لحاظ درآمدي آسيب‌پذير بودند كه در سال ۹۹ به ۲۲درصد رسيده است. احد رستمي در وبينار «پژوهش دغدغه‌مند، كاربردي و راهبردي» افزود: مطالعات نشان مي‌دهد كه طي سال‌هاي ۸۰ تا ۹۹ متوسط هزينه خانوارها در حال افزايش بوده است. نرخ متوسط رشد سالانه هزينه خانوار در بازه زماني مذكور، ۱۹،۵درصد بوده؛ بالاترين نرخ رشد هزينه‌هاي كل در سال‌هاي ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹ با ۳۱،۵درصد و سال‌هاي ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ با نرخ ۲۹،۵درصد به ثبت رسيده است.تعداد جمعيتي كه قادر به تامين سبد غذايي مطلوب نيستند، از 5درصد در سال ۸۰ به زير يك درصد در سال ۹۰ رسيده بود كه با پرداخت يارانه نقدي، فقر غذايي خانوارها كاهش يافت.اما از سال ۹۱ و شروع تحريم‌ها تا سال ۹۳ يك روند افزايش داشتيم و از سال ۹۳ تا ۹۶، دوباره فقر غذايي كاهش يافت اما از سال ۹۶ و شروع تحريم‌هاي بعدي، تعداد خانوارهاي زير خط فقر غذايي افزايش يافته و در سال ۹۹ به نزديك 4درصد رسيده و در واقع اين تعداد، خانوارهايي هستند كه موفق به تامين سبد غذايي مطلوب نخواهند شد. رستمي با اشاره به شاخص سرشماري فقر براساس خط فقر شديد نيز گفت: درصد جمعيت زيرخط فقر شديد در استان‌هاي البرز، قم، تهران، اصفهان، قزوين، مازندران، كردستان و يزد كمتر از يك درصد است اما در استان سيستان و بلوچستان اين رقم به ۴۲،۸درصد و در استان كرمان به ۱۴درصد رسيده است.خانوارهاي زيرخط فقر مطلق كه علاوه بر هزينه غذايي، قادر به تامين پوشاك و مسكن و حمل و نقل و غيره نيستند از ۲۶درصد در سال ۸۰ تا 12.5درصد در سال ۹۰ كاهش يافته بود كه سپس با شيب ملايمي به ۱۵،۵درصد در سال ۹۶ رسيده و متاسفانه بعد از شروع تحريم‌ها به ۳۱درصد در سال ۹۹ افزايش پيدا كرده در حالي كه استان‌هاي البرز، قم و اصفهان كمترين نرخ شاخص سرشمار فقر و استان‌هاي سيستان و بلوچستان، كرمان و هرمزگان بالاترين نسبت‌هاي شاخص سرشمار فقر مطلق را داشته‌اند. در سال ۹۶ شكاف فقر مطلق يعني فاصله فقرا از خط فقر به شدت افزايش يافته است. نرخ فقر چندبعدي نيز از ۶۱درصد در سال ۸۰ به ۲۹درصد در سال ۸۹ مي‌رسد و از سال ۸۹ تا ۹۱ افزايش مي‌يابد و از سال ۹۱ تا سال ۹۶ روند كاهشي دارد و از سال ۹۶ به بعد متاسفانه در اين شاخص هم با وضعيت مطلوبي مواجه نيستيم و نرخ خانوار دچار فقر چند بعدي تا ۳۷درصد افزايش مي‌يابد. در زمينه همزماني فقر درآمدي و فقر چندبعدي، طي سال‌هاي ۸۰ تا ۹۰ وضعيت خانوار بسيار بهبود يافته اما از سال ۹۰ تا ۹۹ به شدت در اين حوزه نيز آسيب‌پذير شده‌ايم.