بچه ها متشکریم

مدتی است که در رم به سر می‌برم، اما دل به میهن دارم و دیده به ایران دوخته‌ام.
خبرهایی که  می‌شنوم  خوشایند  نیست.
باری در میان همه این خبرها،  این روزها خبری از دانشگاه رم خواندم که از شوق به خود بالیدم.
بالیدم که ایرانی هستم.
خبر این است :
 در امتحان ورودی دانشکده داروسازی دانشگاه رم، 16 تن اول با نمرات عالی و ممتاز100% همه دختران و پسران ایرانی هستند.
می‌دانم که چه رنج بسیاری فرزندان ما کشید‌ه‌اند. چونان بذری در خاک ریشه دوانده، سختی‌ها را از سر گذرانده‌اند، سوزش سرما را به جان سپرده‌اند و اکنون همچون گلی شکوفا شده‌اند. در دیده آنان برق امید می‌بینم. چونان سرو ستبر شیراز سر خم نکرده‌اند. با گام‌هایی استوار. رنج سفر و غم غربت را  به جان پذیرفته‌اند و افتخاری دیگر پیشکش مادر ایران کرده‌اند. این سخت‌کوشان را که می‌بینم به آینده ایران امیدوار می‌شوم. ایران به سان ققنوسی از خاکستر  برمی‌خیزد. حکم ازلی این است. این جوانان صدا و صلای امید  بر می‌آورند. 
نوید پیروزی بر همه صعوبت ها و سختی ها سر می‌دهند. به همت و غیرت جوانان آن خاک پاک، ایران می ماند. خواهد ماند. حکم ازلی این است.