ظلم آشكار
به معلمان مدارس غيردولتي
محمد داوري
آمارها حكايت از آن دارد كه حدود 200 هزار معلم در مدارس غيردولتي با قراردادهاي غيرحقوقي و ناعادلانه مشغول كار هستند قراردادهايي كه اغلب نسخه‌اي از آن به افراد ذينفع داده نمي‌شود و اين معلمان از ترس اينكه اخراج نشوند در برابر ظلمي كه به آنها مي‌شود سكوت مي‌كنند به عبارتي شهريه‌هاي نجومي به اعتبار معلمان توانمند مدارس غيردولتي از خانواده‌ها گرفته مي‌شود اما بيشتر به جيب موسسان و مديران اين مدارس مي‌رود. عمق و گستردگي اين واقعيت را وقتي بيشتر درك مي‌كنيم كه متوجه مي‌شويم بسياري از اين مدارس نه تنها قراردادهاي‌شان منطبق بر قانون كار نيست و نسخه‌اي از آن را به معلمان نمي‌دهند بلكه بيشتر اين معلمان بيمه هم نيستند و بدتر از آن اينكه وقتي به دلايلي مدرسه تعطيل شود از حقوق آنها كسر مي‌شود. معلمان مدارس غيردولتي نه تنها تابستان حقوق ندارند بلكه برخي از مدارس براي مراقبت در ايام امتحان نوبت اول و امتحان خرداد ماه از پرسنل اداري استفاده مي‌كنند تا به معلمان حقوق ندهند در واقع اگر اين ايام و تعطيلات عيد را هم محاسبه كنيم تقريبا نيمي از سال اين معلمان از حقوق و مزايا بي‌بهره هستند. اين واقعيت تلخ كه كمتر رسانه‌اي شده است يكي از انواع متعدد واقعيت‌هاي تلخ حاكم بر مدارس غيردولتي است كه در پشت ويترين‌هاي جذاب و تبليغات فريبنده اين مدارس پنهان مانده است و اگر معدود معلمان اين مدارس به ادارات آموزش و پرورش يا اداره كار مراجعه كنند به دليل قراردادهاي غيرحقوقي كه بسته شده است و انواع تعهداتي كه اغلب اينگونه معلمان چاره‌اي جز امضا كردن آن را ندارند راه به جايي نمي‌برند و شكايت و اعتراض آنها يا با پاسخ‌هاي نااميدكننده مواجه مي‌شود يا آنقدر فرآيند پيگيري آن طولاني مي‌شود كه بيشتر افراد از ادامه آن صرف نظر مي‌كنند. كيفيت آموزش در مدارس غيردولتي مرهون تلاش‌هاي همين معلماني است كه تحت استثمار و ظلم آشكار، به تدريس مشغول هستند و اگر تلاش‌هاي يك معلم شاغل در مدرسه غيردولتي را با يك معلم دولتي مقايسه كنيم به‌رغم پايين بودن حقوق معلمان رسمي شاغل در مدارس دولتي درخواهيم يافت كه هيچ تناسبي ميان دريافتي‌هاي آنان نيست و همان فلسفه‌اي كه در تمام دنيا تعطيلات نوروز و تابستان را براي حرفه معلمي ضروري دانسته و معلمان در اين ايام از حقوق و مزايا برخوردار هستند اين منطق و فلسفه براي معلمان مدارس غيردولتي نيز قابل تعميم است لذا محروم كردن اين معلمان كه صدايي در رسانه‌ها ندارند ظلمي است كه به دليل ترس اين افراد و رسانه و حامي نداشتن سال‌ها است استمرار يافته و كمتر كسي صداي اعتراض اين معلمان شده است لذا اميد است اين يادداشت بهانه شود براي پرداختن به اين موضوع و دفاع از حق بيش از 200 هزار معلم مظلوم شاغل در مدارس غيردولتي.