سيمونه جيانلي چطور ايتاليا را قهرمان جهان كرد؟
مردي براي تمام پستها
اين نقل قول معروف در فوتبال زياد شنيده شده كه گلر خوب از پدر و مادر هم بهتر است. در واليبال ميتوان به جاي گلر گفت پاسور خوب بهتر از پدر و مادر است! اين را سيمونه جيانلي پاسور نابغه ايتالياييها در مسابقات واليبال قهرماني جهان و مخصوصا در مسابقه فينال ثابت كرد. ايتاليا بعد از سال ۱۹۹۸ توانست بار ديگر به فينال قهرماني جهان راه پيدا كند. لاجورديپوشان با شكست فرانسه قدرتمند و اسلووني ميزبان به اين مرحله رسيدند. آنها در فينال مقابل لهستان ديگر ميزبان مسابقات قرار گرفتند. مقابل تيمي كه در دو دوره قبلي عنوان قهرماني را به دست آورده بود و ميخواست هتتريك قهرمانياش را مقابل چشمان هزاران لهستاني عاشق واليبال جشن بگيرد. قبل از شروع مسابقه همه شانس لهستان را بسيار بيشتر از ايتاليا ميدانستند، اما شاگردان ديجورجي كه در آخرين قهرماني ايتاليا در سال ۱۹۹۸ خودش پاسور تيم بود با نمايشي خيرهكننده عقابها را به زانو درآوردند و بر بام واليبال دنيا ايستادند. در اين قهرماني نقش يكي از بازيكنان بيش از همه به چشم آمد: سيمونه جيانلي پاسور تيم. جيانلي در مسابقه فينال در همه نقشهاي ممكن در يك رقابت واليبال ظاهر شد. او از سرويس كسب امتياز كرد، در دريافت فوقالعاده بود، در دفاع بارها امتيازاتي را براي تيمش به ارمغان آورد، نقش خودش كه پاسور بود را به بهترين شكل به نمايش گذاشت و حتي بارها و بارها در نقش يك مهاجم قدرتي امتيازاتي را به دست آورد. عملكرد جيانلي به وضوح عملكرد ايتاليا را در فينال ارتقا داد و آنچنان لهستانيها را تحت فشار قرار داد كه بعد از پيروزي در ست نخست، در سه ست پياپي شكست خوردند. پاسور دو متري ايتاليا در حالي كه تنها ۲۶ سال سن دارد به عنوان يك رهبر كاريزماتيك مردان سرزمين چكمه را به سمت طلسمشكني برد تا نشان بدهد نقش يك پاسور قدرتمند تا چه حد در يك بازي موثر است. بيخود نيست كه او بعد از پايان مسابقات علاوه بر دريافت جايزه بهترين پاسور مسابقات و قرار گرفتن در ليست تيم رويايي كه كمترين استحقاقش بود عنوان MVP يا بهترين بازيكن مسابقات را هم به دست آورد. درخشش جيانلي در تيم ملي ايتاليا خاطرات روزهاي خوب سعيد معروف در تيم ملي واليبال ايران را براي علاقهمندان به اين رشته در كشور خودمان هم زنده كرد. روزهايي كه معروف در اوج آمادگي در سالنهاي واليبال در نقاط مختلف دنيا خوش ميدرخشيد و علاوه بر عملكرد فني عالي از لحاظ روحي نيز تيم را به جلو ميبرد. بسياري از كارشناسان واليبال يكي از ضعفهاي تيم ملي در مسابقات جهاني لهستان و اسلووني را نبود يك پاسور مقتدر و باهوش عنوان كردند. وادي و كريمي با وجود اينكه همه تلاش خودشان را كردند، نتوانستند آن نقشي كه بايد در تيم ايفا و مهاجمان را تغذيه كنند. در پايان رقابتهاي قهرماني جهان واليبال ايتاليا موفق شد عنوان قهرماني را به دست آورد، لهستان به عنوان يكي از ميزبانها دوم شد، برزيل بر جايگاه سوم ايستاد و اسلووني ديگر ميزبان مسابقات چهارم شد. واليباليستهاي ايراني نيز با ايستادن در رتبه سيزدهم به كار خود پايان دادند.