حلقه پير مغان

تا ز ميخانه و مي‌نام و نشان خواهد بود                    سرِ ما خاك رهِ پيرِ مُغان خواهد بود
حلقه پيرِ مغان از ازلم در گوش است                              بر همانيم كه بوديم و همان خواهد بود
بر سرِ تربتِ ما چون گذري همّت خواه                          كه زيارتگهِ رِندانِ جهان خواهد بود
برو‌ اي زاهدِ خودبين كه ز چشمِ من و تو                            رازِ اين پرده نهان است و نهان خواهد بود
تُرك عاشق كشِ من مست برون رفت امروز                               تا دگر خونِ كه از ديده روان خواهد بود
چشمم آن دم كه ز شوقِ تو نهد سر به لحد                             تا دمِ صبحِ قيامت نگران خواهد بود
حافظ