واكنش فعال اصولگرا به حضور دانشآموزان در ناآراميهاي اخير
از دلايل حضور دانشآموزان به درگيريها فضاي مجازي بود
يك جامعهشناس اصولگرا گفت: علت اينكه برخي دانشآموزان اعتراضاتي دارند، پرسشي جدي است و به نظر ميرسد آنها آموزشهاي لازم براي طرح مطالبات و خواستههاي خود به صورت مسالمتآميز و به شيوه اعتراض مدني را فرا نگرفتهاند.
عماد افروغ اظهار داشت: احتمالا يكي از دلايل منجر به اعتراض دانشآموزان اين است كه آنها در ۲ سال گذشته با شرايط كرونايي با آموزش غيرحضوري و دوري از محيطهاي آموزشي مواجه شدند و در نتيجه دسترسي آنها به شبكههاي مجازي و اينترنت راحت شد كه بهطور طبيعي امكان محركهاي بيروني علاوه بر برخي انگيزهها و محركهاي دروني به صورت مستقيم يا غيرمستقيم فزوني گرفت.
او توضيح داد: حالت مستقيم محركهاي بيروني يا دروني به متاثر شدن از دعوتهاي اعتراضي مخرب و غيرمستقيم منجر شد كه ناشي از عدم تربيت لازم سياسي از طريق همان محيطهاي آموزشي است كه حداقل ميتوانست به عنوان عامل بازدارنده در برابر اين نوع دعوتها نقشآفريني كند.
افروغ اضافه كرد: دانشآموزان براي اعتراض مدني در مدارس با توجه به اهميت جامعهپذيري سياسي، آموزش نديدهاند و به عبارت درستتر به آنها ياد ندادهايم كه چگونه در سنين بالاتر اعتراض بر حق خود را بروز دهند، اين در حالي است كه بايد در سنين دانشآموزي به آنها ياد ميداديم و ياد بدهيم كه چه حقوقي دارند.
اين جامعهشناس گفت: دانشآموز بايد بياموزد كه با تكيه بر اصول و حقوق مصرح در قانون اساسي چگونه اعتراض خود را با توجه به اصل ۲۷ قانون اساسي بروز دهد و اولياي مدرسه نيز در مقام مخاطب اين اعتراضات حتي به صورت شبيهسازي شده، چه تكاليفي براي شنيدن اين اعتراضات بر عهده دارند.
او تاكيد كرد: چگونگي بروز و ظهور اعتراضات را ميتوان در مدارس در قالبهاي مختلف روزنامه ديواري، شعارنويسي، صدور بيانيه و انتقال درخواستها و مطالبات خود به دانشآموزان آموخت.
افروغ اظهار كرد: اعتراضات همچنين علتهاي غيرمستقيمي هم دارد كه نه فقط دانشآموزان و دانشجويان بلكه شامل اكثر شهروندان هم ميشود؛ متاسفانه ما ميانه خوبي با نقد نداريم و ارزش نقد و نفي و مراتب ايجابي و مثبت مستتر در آن را به درستي فهم نكردهايم در حالي كه اينها مقولات فلسفي و نظري هستند كه به هر حال بايد حاكمان ما درك كنند.
اين جامعه شناس توضيح داد: بايد به آثار و پيامدهاي مبارك نقد و نفي پي برد در حالي كه مساله اصلي در سطح كلان اين است كه با مقوله نقد و ارزشها و دستاوردهاي آن آشنا نيستيم و در جامعهاي زندگي ميكنيم كه به طور طبيعي بايد سخنان امامان بزرگوار خود را شنيده و به آن عمل كنيم؛ براي مثال امام صادق(ع) ميفرمايند: «محبوبترين برادرانم نزد من كسي است كه عيب هايم را به من هديه كند.»
او يادآور شد: بايد از سيره نظري و عملي ائمه اطهار(ع) به خصوص از امام علي(ع) عبرت گرفت كه در خطبههاي مختلف مانند خطبه ۲۱۶ مساله نقد را بيان فرمودهاند و ميفرمايند: «با من چنانكه با پادشاهان سركش سخن ميگوييد، حرف نزنيد و چنانكه از آدمهاي خشمگين كناره ميگيريد دوري نجوييد و با ظاهرسازي با من رفتار نكنيد و گمان مبريد اگر حقي به من پيشنهاد دهيد بر من گران آيد، زيرا خود را برتر از آن كه اشتباه كنم و از آن ايمن باشم نميدانم، مگر آنكه خداوند مرا حفظ فرمايد.»
اين جامعهشناس درباره اينكه در شرايط كنوني چگونه بايد اعتراض دانشآموزان را شنيد؟ گفت: اكنون كلاسهاي درس باز است و دانشآموزان به كلاس ميروند و به راحتي و با ارتباط گفتماني مناسب و صريح و با شناخت منطق گفتوگو و با توجه به ابعاد نظري و روانشناختي آن ميتوان با اين دانشآموزان به بحث نشست و از خواسته آنها با ايجاد امنيت خاطر براي شنيدن دلايل و استدلالهايشان اطلاع يافت.
افروغ عنوان كرد: دانشآموز از طريق زمينهسازي براي گفتوگو متوجه خواهد شد كه آيا خواسته خود را ميداند و ميتواند درباره آن سخن بگويد يا اينكه تحت تاثير يك هيجان قرار گرفته است؟ از اينرو بايد حرفهاي دانشآموزان را شنيد و براي اين كار فرصتي بهتر از مدارس و كلاسهاي درس نيست.
او عنوان كرد: گفتوگو با دانشآموزان بايد در فضايي آرام، بدون ترس و با احساس امنيت خاطر صورت گيرد و بر اين اساس مدارس و فضاي آموزشي بهترين موقعيتها هستند البته اين گفتوگو به شيوه تربيتي ما برميگردد كه دانشآموزان بتوانند به راحتي خواسته خود را مطرح كنند.
اين جامعهشناس گفت: برخي خواستهها، ماهيت دانشآموزي و متعارف دارد و برخي ديگر مربوط به خواستههاي شهروندي آنان است كه بايد سالهاي بعد مطالبه كنند، اما اكنون ميخواهند درباره آن صحبت كنند؛ بنابراين بايد در يك فضاي گفتوگوي مسالمتآميز به استماع حرفها و مطالبات آنها نشست .