دهه هشتادي محبوب نسل من
حميد محققي
پس از نزديك به سي سال معلمي و ارتباط تنگاتنگ با دانش‌آموزان در توصيف نسل جديد و دهه هشتادي‌ها كه همه روزه در كلاس‌ها با آنها در تعامل هستم بايد بگويم اين نسل اجتماع نقيضين است يعني تمام اموري كه در نگاه نسل من محال و ناممكن تلقي مي‌شد را عينيت بخشيده. نسل من مثلا باور داشت كه نمي‌شود بدون كار و زحمت و پشتكار در هيچ عرصه‌اي موفق شد و كامروا، اما اين نسل با تنبلي عمدي و تجاهل نسبت به ايده‌هاي هم‌نسلان من خودش را در موقعيتي قرار داده كه تمام ايران و جهان درصدد است تا كاري كند اين نسل به آرزوهايش برسد، طرفه آنكه موقعيت تاريخي هم اين نسل را به عنوان نسل سرنوشت‌ساز تعيين كرده است. نسل من و پيشينيان من، آسايش و آرامش را دو مقوله متفاوت مي‌دانستند و معتقد بودند كه آسايش و رفاه لزوما مواد آرامش انسان را فراهم نمي‌كند و چه بسا شواهد بسياري از زندگي نامتعارف و بعضا مشكل‌دار مرفهين اطراف و اكناف براي ما نقل مي‌كردند، اما نسل هشتادي‌ها فراهم بودن وسايل آسودگي خود را موجبات آرامش مي‌داند و لاغير. از منظر دانش‌آموزان امروزي هستي هر معنايي هم كه داشته باشد نه رازآلود است و نه ارزشمند. غايت قصواي او حيات زميني با تمام مولفه‌هاي امروزي آن است از طرفي هرگز تحمل ندارد تا پاسخ‌هاي مبهم و متفكرانه دريافت كند. او پاسخي سرراست، واضح و عملي و كاربردي را مي‌پسندد.براي اين نسل هيچ كدام از محدوديت‌هاي ذهني نسل پيشين مانعي در پيگيري آمال و آرزوهايش نيست. رفتارها و فلسفه و سبك زندگي آنان نشان مي‌دهد تحت هيچ شرايطي استقلال راي خود و جايگاه برتر خود را از دست نمي‌دهد و با ذهنيتي خالي از پيش‌فرض با جهان روبه‌رو مي‌شود و هيچ مرجعيتي جز عقل و تمايلات خود را باور ندارد و هر چه كه او را از پيگيري آرزوهايش منع كند در نظر او ضد ارزش است.