مقايسه قدرت خريد يك ايراني و يك تُرك طي ده سال
محمد نيكوفر
ديروز غروب در 80 كيلومتري غرب استانبول به صورت اتفاقي تابلوي كمپ‌سايتي را روي جاده ديدم. تقريبا دو هفته بود كمپي در مسير خود نديده بودم. آخرين بار، حدود ده روز پيش در روستايي در روماني چادر زده بودم. در آن منطقه هتل، هاستل يا اقامتگاهي وجود نداشت و البته نه كمپي. نزديك‌ترين هتل 40 كيلومتر با من فاصله داشت، آن هم در شهري كه قبلا آن را پشت‌سر گذاشته‌بودم. چادرزدن در بيرون شهر به‌دليل كثرت سگ‌هاي ولگرد و نيز دلايل ديگر منطقي نبود. به‌ناچار در ورودي روستا و روي پياده‌رويي در يك كوچه كم‌تردد چادر زدم، اما آن شب مجبور شدم تا صبح يك چشم خود را باز نگه دارم.
شما در اروپاي شرقي چندان كمپي روي مسيرها نمي‌بينيد. يك دليل مهم شايد ارزان بودن قيمت هتل و مهمانپذير در مقايسه با غرب اروپا باشد.
براي مقايسه قيمت‌ها چند مثال بياورم:
من يك كاپوچينو را در مركز توريستي شهر نورنبرگ آلمان 3 يورو خريدم، در حالي كه براي يك كاپوچينو در قهوه‌خانه يك روستا در روماني نيم يورو پرداختم. در تركيه يك چاي نيم يورو است. ديروز دو بار براي خريد طالبي و خوردن آن در همان مكان توقف كردم. طالبي تُرك نيم يورو است. احتمالا قيمت آن در ايران بايد همان حدود باشد.
من ده سال پيش هم به تركيه سفر كرده‌بودم. اين روزها در تركيه بيشتر اجناس براي ايراني‌ها گران‌تر شده است، اما براي يك اروپايي، تركيه نسبت به ده سال پيش ارزان‌تر شده است. ده سال پيش يك دلار حدود1.6 لير بود، اما امروز يك دلار حدود 8.5 لير و يك يورو حدود 10 لير است. در حالي كه ده سال پيش دلار در ايران حدود 13000 تومان بود و امروز حدود 27هزار تومان است. در مقام مقايسه تركيه و اروپاي منطقه يورو؛ شرايط براي تُرك‌ها سخت‌تر و براي اروپايي‌ها بهتر شده است. اما برعكس اروپايي‌ها؛ براي ايراني‌ها خريد در تركيه سخت‌تر از قبل هم شده است. اين واقعيت بي‌ثبات و پرنوسان اقتصاد برخي كشورهاي اين منطقه است.