مسموميت مدارس و انفعال وزير
محمد داوري
مظلوميت دانش‌آموزان در جريان مسموم شدن آنها زماني تاسف‌بارتر مي‌شود كه بالاترين مقام و متولي اصلي مدارس منفعل‌تر از ساير مسوولان بوده و به يك سفر به قم و چند ابراز‌نظر كلي و مبهم و حتي انحرافي اكتفا كرده است و در آخرين ابراز‌نظر هم توپ را در زمين وزير كشور انداخته و خيال خودش و همكارانش در وزارت آموزش و پرورش را راحت كرده است. يوسف نوري كه در مدت وزارتش ثابت كرده است كه جسارت لازم براي پاسخگويي در حوزه‌هاي مختلف را ندارد، در جريان‌هاي مختلف از تجمعات اعتراضي معلمان بازنشسته و شاغل گرفته تا معترضان به گزينش‌هاي استخدامي تا اعتراضات دانش‌آموزان در ماه‌هاي اخير و ساير موضوعات مرتبط يا فرافكني كرده يا از زير بار پاسخگويي شانه خالي كرده است. درحالي كه موضوع مسموميت دانش‌آموزان كاملا به ايشان مرتبط است و نخستين كسي كه بايد پاسخگوي والدين و دانش‌آموزان باشد شخص وزير است اما متاسفانه در اين راستا كوتاهي نابخشودني داشته است و عملكرد او در اين زمينه به شدت مورد انتقاد فرهنگيان و دانش‌آموزان و والدين است. هر چند به دليل گستردگي و پيچيده شدن اين مساله خانواده‌ها خواستار پاسخگويي دولت و نهادهاي قضايي و امنيتي هستند اما آنچه بيش از همه انتظار مي‌رود پاسخگو بودن شخص وزير است كه در همين راستا نقد جدي به عملكرد روابط عمومي وزارتخانه نيز وارد است كه نتوانسته تعامل اعتمادسازي را با رسانه‌ها داشته باشد درحالي كه منبع اصلي و دست اول و معتبر اخبار مربوط به اين موضوع بايد روابط عمومي‌هاي آموزش و پرورش در استان‌هاي درگير اين مساله باشند. انفعال وزير و دستگاه آموزش و پرورش يكي از مهم‌ترين دلايل افزايش ابهامات جريان مسموم‌سازي مدارس است و هر قدر اين ابهامات بيشتر شود به موازات گستردگي موارد ابتلا به مسموميت، بر پيچيدگي مساله نيز افزوده مي‌شود و اين ابهام و پيچيدگي موجب گسترش ناامني در مدارس خواهد شد و كانون مدرسه كه زخم‌هاي فراواني بر تن دارد بيش از گذشته آسيب‌پذيرتر مي‌شود. آقاي نوري نبايد فراموش كند كه او هم از منظر قانوني و حقوقي و هم از منظر اخلاقي بايد پاسخگو باشد، چراكه در طرح شكايت والدين يكي از مقاماتي كه در جايگاه متهم بايد قرار گيرد شخص ايشان است، لذا وظيفه دارد كه ورود كند و آن‌هم نه به نمايندگي از حاكميت و دولت بلكه به نمايندگي از مردم و به نمايندگي از دانش‌آموزان و والدين آنها از حق دانش‌آموزان دفاع كند و از امنيت و حيثيت مدرسه كه به او امانت سپرده شده است نيز بايد دفاع كند، نوري در قبال مدرسه‌اي كه تحويل وزير بعدي مي‌دهد كاملا مسوول است و بايد مدرسه را كه از‌آن كودكان و نوجوانان است از انواع تعدي‌ها و تهديدها حفظ كند و اجازه ندهد كانون مدرسه مورد تعارض و تهاجم متحجران و دشمنان مدرسه قرار گيرد، چراكه در غير اين صورت نام او نيز در ليست دشمنان مدرسه ثبت خواهد شد.