مجتبي ولد بيگي در گفتوگو با «اعتماد»
درباره مفقود شدن 100 روزه فرزندش ميگويد
در انتظار خبر زنده بودن «ايمان»
مهدي بيك اوغلي|ماجرای گم شدن فرزند یک پدر نگران که ردپاي فرزندش در زندانها، اورژانسها، بازداشتگاهها و...وجود ندارد، اين روزها باعث بروز دغدغههاي فراواني براي خانوادهاش شده است.
از 9آذر ماه 1401 كه «ايمان ولدبيگي فرزند مجتبي»ساكن تهران براي حضور در محل كارش از خانه خارج شده است تا به امروز كه بيش از 100 روز از آن تاريخ گذشته، به خانه بازنگشته است. پدر پير ايمان كه هم در زمان رژيم شاه زنداني سياسي بوده و هم در ايام جنگ براي دفاع از كشور راهي جبهههاي جنگ شده در گفتوگو با «اعتماد» در پاسخ به اين پرسش كه در اين مراجعات به نهادهای مسوول پاسخي دريافت كردهايد؟ ميگويد: «طي بيش از 100 روز گذشته يك پايم در دادگاهها و دادسراها بوده و يك پايم پزشكي قانوني و زندانها و بازداشتگاهها، اما نشانهاي از ايمان پيدا نكردهام. ديگر رويم نميشود در چشم مادر ايمان نگاه كنم.»
او در ادامه ميگويد:« در پرسنل دادسرا به من ميگفتند، افراد زيادي هستند كه مانند ايمان، يك ماه و دو ماه و گاهي اوقات چند ماه مفقود شده بودند، اما ناگهان پیدا شدند. خود پرسنل دادسراها به من ميگفتند، نمونههايي مانند ايمان من بسيار زياد هستند و تعداد گمشدههاي پاييز بالاست.»
آقا مجتبي كه در نگاهش اضطراب و نگراني موج ميزند و در عين حال هنوز اميدش را كامل از دست نداده است، ميگويد: «مدتي قبل، برادرم به من گفت كه با «اعتماد» تماس بگيرم و موضوع را رسانهاي كنم، به هر حال اين پسر ممکن است جايي دستگير شده باشد. نميشود ناگهان يك پسر42 ساله گم شود و هيچ نشانهاي از او باقي نباشد.» از آقا مجتبي ميپرسم چرا اينقدر مطمئنيد كه ايمان در تجمعات اعتراضي حاضر بوده؟ آيا عكس و تصويري از حضور او در تجمعات داريد؟ ميگويد: « نه والله، اما ايمان هر شب روبه روي من مينشست و درباره مطالباتش صحبت ميكرد. ميگفت در فلان خيابان به صورت مسالمتآميز حضور داشته است. ايمان حتي جزييات حضورش در تجمعات را براي من تعريف ميكرد.»گفتني است هرچند مجتبي ولدبيگي سندي درباره ارتباط گم شدن ايمان با حضور در تجمعات ندارد، اما با توجه به اينكه پسرش ايمان در روزهاي منتهي به دستگيرياش ادعا ميكرده در تجمعات اعتراضي حاضر بوده، خانوادهاش به يك چنين نتيجهاي رسيدهاند.
واقع آن است درد خانوادههايي كه فرزندانشان پس از رخدادهاي اخير، مفقود شدهاند، غير قابل بيان است. عدم آگاهي از اينكه آيا فرزندشان زنده است يا زنداني و... است؟دچار آدمربايي شده؟ و... باعث ميشود تا اين دست از خانوادهها در يك بيم و اضطراب پايانناپذير قرار بگيرند. روايت مجتبي ولدبيگي پدر پير ايمان، روايت شماری از خانوادههاست كه اين روزها به دنبال خبر و نشانهاي از عزيزانشان، نهادها، دادگاهها، مراكز پزشكي قانوني، اورژانسها و...را گز ميكنند، بدون اينكه نشانهاي از پارههاي جگر خود بيابند. شايد زمان آن رسيده باشد كه پرونده اين خانوادهها به صورت ويژه در دستور كار مسوولان قضايي و امنيتي قرار بگيرد تا شايد پاسخي براي پرسشهاي بيشمار خانوادهها پيدا شود.