گوشه و كنار موسيقي
فخري نيكزاد درگذشت
فخري نيكزاد متولد مرداد ماه ۱۳۲۰ بود؛ او گوينده و مجري راديو و تلويزيون ملي ايران بود و البته يكي از گويندگان اصلي برنامه گلها محسوب مي‌شد و شهرت او نيز در ميان موسيقي دوستان به همين دليل است. نيكزاد بيش از ۹۸ برنامه گلها را دكلمه كرد. در برنامه راديويي «گلها» قبل از انقلاب هنرمندان برجسته موسيقي ايراني همچون استاد شجريان، بنان، اديب خوانساري، حسين قوامي و... به اجراي برنامه‌هاي ماندگار آواز ايراني مي‌پرداختند. نيكزاد در سال ۱۳۴۷ در دو آزمون گويندگي براي راديو و تلويزيون شركت و نخستين گويندگي را در برنامه «شهر آفتاب» در معرفي كتاب در تلويزيون برگزار كرد. بعد در برنامه «هفت شهر عشق» كه اختصاص به شعر و موسيقي عرفاني داشت، كار گويندگي را عهده‌دار شد. فخري نيكزاد با ادغام راديو و تلويزيون در يكديگر، به دعوت «هوشنگ ابتهاج» به همكاري با برنامه «گل‌هاي تازه» كه جايگزين گل‌هاي داوود پيرنيا شده بود، مي‌پردازد و اين همكاري تا پايان كار «گل‌هاي تازه» نيز ادامه پيدا كرد. آن‌طور كه گفته مي‌شود فخري نيكزاد پس از انقلاب ديگر اجازه فعاليت نداشت و پس از اعدام خواهرش «سوزان نيكزاد»، در سال ۱۳۶۰ به دليل فعاليت سياسي، ايران را در سال ۱۳۶۲ ترك كرد و ساكن لندن بود. در پي درگذشت فخري نيكزاد، مجري برنامه‌هاي سازمان راديو و تلويزيون ملي ايران در دهه‌هاي چهل و پنجاه خورشيدي، جين لوينسون، پژوهشگر فرهنگ ايران به صداي امريكا گفت: «فخري نيكزاد منحصربه‌فرد بود.» جين لوينسون كه در دوران پهلوي، مدير پروژه «گلها» در راديو و تلويزيون ملي ايران و از همكاران نزديك فخري نيكزاد بوده است، اضافه كرد: «خانم نيكزاد كه كار خود را از تلويزيون و با برنامه‌هاي ادبي آغاز كرد، بيش از ۹۸ برنامه گلها را دكلمه كرد و به محبوب‌ترين و درست‌ترين گوينده شعر فارسي تبديل شد.» فخري نيكزاد، گوينده و مجري راديو و تلويزيون ملي ايران روز جمعه ٧ ارديبهشت ۱۴۰۲ در ٨٢ سالگي در لندن درگذشت.
هومن دهلوي و «آواي كهن»
آلبوم «آواي كهن» با همكاري و ملودي‌سازي فراز كاوياني براي قطعات تنبور و آهنگسازي هومن دهلوي به انتشار رسيد. اين آلبوم توسط نشر «نغمه هزاردستان» عرضه شده است. هومن دهلوي در سال ۱۳۹۹ نيز آلبومي به نام «از روزهاي نبودن» را آهنگسازي كرده بود. به گزارش گفت‌وگوي هارمونيك هومن دهلوي درباره اين آلبوم مي‌گويد: «ايده اين آلبوم به دوران دانشجويي‌ام برمي‌گردد، زماني كه در تكاپوي تشكيل يك اركستر بودم و درنهايت در سال ۱۳۷۴ با همراهي تعدادي از دوستان و دانشجويان اركستري را جمع كرديم كه انگيزه‌اي شد تا اين ايده را كه مدت‌ها در سر داشتم، دنبال كنم. بايد اشاره كنم كه همواره بر اين باور بودم كه در ايران سازها و نغمه‌هايي داريم كه مهجور و گمنام مانده‌اند و گاه محدود به يك منطقه يا قوم خاصي شده‌اند؛ درحالي كه حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارند و بايد به طريقي ثبت شوند تا ديگران نيز از آن گنجينه‌ها بهره‌مند شوند. همان‌گونه كه در ادبيات و نقاشي و بعدها در تئاتر و سينما اگر داستان‌هاي كهن ما به نگارش و تصوير در نمي‌آمدند، هرگز امروز آنها را نمي‌شناختيم.» او در بخش ديگري عنوان كرده كه «البته قبلا آهنگسازان ديگري مانند پدرم، استاد حسين دهلوي، اين كار را كرده بودند و آثار بسيار برجسته‌اي نيز در اين حيطه خلق كرده بودند؛ اما شامل تمام سازهاي ايراني نمي‌شد. به‌طور مثال سازهايي مانند قانون، ني، قيچك و تنبور را مي‌توان ذكر كرد كه در ميان آنها صداي تنبور براي من هميشه خاص بود.»
نتايج جشنواره «اميرجاهد»
نتايج مرحله اول داوري آثار منتخب پنجمين دوره جشنواره سراسري موسيقي «اميرجاهد» در بخش‌هاي مختلف اعلام شد. خانه موسيقي به نقل از مهدي مساح بيدگلي، دبير اجرايي جشنواره نوشته است: شركت‌كنندگان مي‌توانند از طريق سايت خانه موسيقي و سايت خانه موزه دكتر معين و استاد اميرجاهد از نتايج آگاه شوند. دبير اجرايي جشنواره موسيقي اميرجاهد با اعلام اين مطلب گفته كه باتوجه به شرايط موجود در دوره چهارم كه منجر به عدم اجراي صحنه‌اي برگزيدگان آن دوره شد، تصميم گرفتيم تا مرحله اجراي صحنه‌اي برگزيدگان دوره چهارم و پنجم جشنواره سراسري موسيقي اميرجاهد را ادغام كرده و در اوايل فصل تابستان ۱۴۰۲ برگزار كنيم. طبق اهداف جشنواره كه در آيين‌نامه جشنواره نيز به آن اشاره شده است (باتوجه به ضرورت كشف استعدادهاي درخشان و حمايت از نسل جوان كه از سرمايه‌هاي ارزشمند كشور به شمار مي‌آيند) در اين دوره بخشي تحت عنوان «استعدادهاي برتر موسيقي» برگزار مي‌شود كه از ميان برگزيدگان نهايي، هنرمنداني به عنوان استعداد برتر به جامعه موسيقي معرفي و از ايشان حمايت خواهد شد. تاريخ دقيق برگزاري پنجمين دوره جشنواره سراسري موسيقي اميرجاهد متعاقبا اعلام مي‌شود.