بازگشت قهرمان
حسن لطفي
اقبال كساني كه از حوالي دهه نود فيلم ديدن را شروع كردند و به صورت جدي فيلم و سريال‌بين حرفه‌اي شدند آن‌قدر بلند بود كه دستيابي‌شان به فيلم‌ها و سريال‌هاي روز دنيا به سادگي امكان‌پذير باشد. اتفاقي كه در دهه شصت و هفتاد فراهم نبود.
ديوار آهني بلندي كه برنامه‌ريزان سينمايي كشيده بودند باعث شده بود تا پرده سينماها و صفحه تلويزيون به روي فيلم‌هاي خارجي و تاييد نشده بسته باشد.
نافرماني و عبور از قانون عده‌اي علاقه‌مند و خوره فيلم هم در كپي‌هاي بي‌كيفيت فيلم‌هاي بتاماكس و وي‌اچ‌اسي خلاصه مي‌شد كه بازيگران را به شبح لرزاني تبديل مي‌كرد. دوستي خوره فيلم از آن دوران نقل مي‌كند، يك روز رفيق عشق بهروزي فيلم داش آكل مسعود كيميايي را پيدا كرد و آورد تا با هم ببينيم. فيلم كه شروع شد اشباح لرزاني روي صفحه تلويزيون شروع به حركت كردند. دوست عشق بهروز با حركت هر شبح دادي زد اين كاكارستمه!
اين داش آكله! حالا ديگر اين‌طور نيست. از دهه هشتاد و نود ديوار آهني ايجاد شده بين علاقه‌مندان سينما و فيلم‌هاي متنوعش به لطف پيشرفت تكنولوژي كاملا فرو ريخت! تكنولوژي باعث شد تا تحريم در عالم سينما بي‌معنا شود.
تحريمي كه بخشي از آن داخلي و بخش ديگرش به سياست‌هاي كشورهاي خارجي مربوط بود. بيراه نيست اگر اين فرو ريختن ديوار آهني و نبود تحريم را دليل رشد قدرت تحليل بينندگان فيلم، افزايش چشمگير بينندگان صاحب‌نظر، رشد فني فيلم و سريال‌هاي ايراني بدانيم. اتفاقي كه در سال‌هاي اخير با خارج شدن سريال‌سازي از زيرنظر تلويزيون رسمي كشور منجر به توليد سريال‌هاي بهتري شده است، چراكه خروج از محدوده نظارت باعث شده تا مضامين، ساختار فيلم‌ها از كليشه‌ها دور و به جذابيت فيلم‌ها افزوده شود. سريال‌هايي مثل پوست شير، شهرزاد، مي‌خواهم زنده بمانم، رهايم كن و... نتيجه اين رهايي و نبود تحريم رسمي در عالم فيلم و سريال است.
با اين آثار بار ديگر قهرمان متنوع به فيلم ايراني برگشت. نمونه بارز و قابل قبولش سريال پوست شير است كه بخش پاياني و فصل سومش نشان داد فيلمنامه‌نويسانش تصوير مشخصي از حضور قهرمان در فيلم دارند.
قهرماني كه گاه اشتباه عرفي و قانوني‌اش به دل مخاطب مي‌نشيند. پوست شير و بقيه سريال‌هاي خوب اين سال‌ها محصول بده بستان فيلمسازان جوان با فيلم‌هاي روز دنيا است. فيلمسازاني كه اگر ديوار آهني ميان سينما و دنيا و آنها باقي مانده بود معلوم نبود سرنوشت جذابيت آثارشان چه مي‌شد. البته واضح است كه نتيجه سريال‌ها بهتر نبود. محروم شدن، تحريم، مسير مشخص كردن و... هر كاري بكند سينما و دنيا را بهتر نمي‌كند.