حسين زمان به خوشنامي رفت
صبح پنجشنبه، ابوذر زمان پسر حسين زمان خبر درگذشت پدرش را توييت كرد. به فاصله كوتاهي هشتگ «حسين زمان» در توييتر داغ شد و آنچه مي‌خوانيد منتخبي از اين توييت‌هاست.
«حسين زمان، خواننده ايراني پس از تحملِ دردِ بسيار درگذشت؛ دردِ او از دو ناحيه بود: دردِ ناشي از بيماري كه اين اواخر سراغش آمد و دردِ سال‌ها توقيف و سانسور و ممنوع‌الكاري كه سال‌ها بود گريبانش را گرفته بود»، «از صبح دستم نميره به نوشتن، آقاي حسين زمان هنرمند محترم، شريف و متين، تا آخرين نفس صداي مردمش بود. صد افسوس»، « حسين زمان هنرمند شريف و مردمي كه تا واپسين لحظات بر عهدش با مردم وفادار ماند و به‌رغم تلاش‌هاي بسيار براي حذفش، هرگز سر خم نكرد. با شرافت زيست و سربلند پر كشيد. ممنوع‌التصوير، ممنوع‌الصدا و ممنوع‌التدريس شد، اما در قلب مردم و وطن جاودانه ماند.با آرزوي آرامش و صبر براي زينب و ابوذر از بازماندگان اين مرد بزرگ»، «رفتي اما در دل من تو هميشه زنده هستي»، «حسين زمان رفت و غم‌انگيز رفت. زياد نخوند اما صداش موند. يه جورايي مثل گلنراقي شايد. از همون ۷7-۷6 مغضوب بود. وقتي صداوسيما تازه پاپ را شروع كرده بود خيلي زود محدود و ممنوع شد. مي‌تونست بگه فعلا معروف‌تر بشم بعد ابراز عقيده كنم اما وقت تلف نكرد.هنوز هيجان شنيدن صداش تو اون سال‌ها با منه»، «خداحافظ مرد آزاده؛ پدرت نام مناسبي برايت انتخاب كرده بود»، «حسين زمان به خوشنامي و نيكنامي رفت.او در همه زندگيش در جاي درست ايستاد؛ چه آن زمان كه در جنگ ۸ساله براي ايران جنگيد و چه آنگاه كه در سخت‌ترين شرايط به جاي انتخاب پول و شهرت صداوسيمايي باز كنار مردمش ايستاد»، «تسليت به هر كي كه در دوره جولانِ «مثلا روم زوم كني، بوم‌بوم كنه قلبم»ها اسم حسين زمان و صداي غم‌آلودش رو هنوز فراموش نكرده»، «حيف از اين صدايي كه در عزلت خاموش شد»، «استاژر بودم.روبه‌روي بيمارستان سينا نشستيم به دعاي كميل.آقا سعيد همچنان در كما.دو نفر جلوي ما نشسته روي زمين دعا را حنجره به حنجره مي‌كردند؛ محسن كديور و حسين زمان.حزنِ زمان آتشي بود بر هيزم آرمان‌خواهي دوره شباب او، اما تا پايان عمر همان ماند كه بود؛ متعهد، ايستاده و همچنان ايده‌آليست»، «به ياد حسين زمان نازنين و به ياد گذشته‌ها از صبح دارم آهنگ‌هاي او رو گوش مي‌دم...سفرت سلامت مرد بزرگ»، «امان از اين درد، امان از اين اشك...يكي از شريف‌ترين‌ها و زلال‌ترين‌ها رفت»، «حسين زمان هم درگذشت، خدا رحمتش كنه، به قول خودش از اين شهر خاكستري چقدر دلخور بود»، «صداي حسين زمان در خاطرات چند نسل اين سرزمين حضور پررنگي داره. مردي كه همواره شرافتمندانه زندگي كرد و سمت حق و حقيقت ايستاد»، «حسين زمان (كه بيست سال ممنوع‌الصدا بود) استاد الكترونيك دانشگاه شريف بود. به علت سرطان و در واقع از غصه دق كرد»، «هميشه با خودم مي‌گفتم: حسين زمان چه نام بامسمايي است در زمانه‌اي كه هنرمندان يك به يك سلبريتي شده‌اند و او همچنان هنرمند متعهد و مردمي باقي مانده.حالا ديگر حسين زمان نداريم» و «تو نباشي همه درياها توفاني ميشن... چقدر خوب خونده اين ترانه رو حسين زمان. روحش شاد. انسان نجيبي بود».