روزنامه سلام پيشرو و تنها!
در آن زمان بودند چهره‌ها و شخصيت‌هاي مختلف حتي در درون جناح خط امام و حاميان و كارگزاران دولت سازندگي كه مواضع سلام در انتقاد از وضع موجود را تندروانه مي‌دانستند و گاهي عليه او موضع مي‌گرفتند! تمام نكته و خبط تاريخي همين جاست كه ما يعني جامعه از مسوولان و تصميم‌گيران گرفته تا شخصيت‌هاي تاثيرگذار و حتي عامه مردم همواره از فرصت‌ها و تهديد‌ها در حوزه‌هاي مختلف به سادگي عبور مي‌كنيم و هنگامي به چاره‌جويي برمي‌خيزيم كه به اصطلاح كارد به استخوان رسيده يا اساسا ديگر دير شده باشد. هم‌اكنون تاكيد بر آزادي بيان و رعايت قوانين نسبت به همه افراد فارغ از فكرها و عقايدشان گفتماني غالب شده است ولي در آن زمان چنين رويكردي در ميان خيل حاضران در درون نظام مورد اعتناي چندان نبود. عده‌اي از اين افراد اكنون در اين مهمات چنان تند شده‌اند كه گويي هيچ سابقه‌اي در شكل‌گيري وضع موجود نداشته‌اند! اگر همان زمان همراه با روزنامه سلام و معدود حاميانش ضرورت توسعه متوازن و احترام به آزادي و قانونمداري احساس مي‌شد و بسط و تعميق مي‌يافت احتمالا هم اكنوان با موانع گوناگون در اين ضروريات مواجه نبوديم. مسلما منظور پذيرش همه مواضع روزنامه سلام خصوصا از سوي مخالفانش نيست. بحث بر سر نهال‌هايي است كه براي پيشرفت جامعه ضروري بودند و سلام تلاش مي‌كرد آنها را بكارد و آبياري كند ولي خيلي‌ها اساسا سياسي نبودند يا به اين بهانه رواج آسيب‌ها را مورد بي‌اعتنايي قرارمي‌دادند. امروز كه افراد و شخصيت‌ها و تاثيرگذاران در حوزه‌هاي مختلف با گوشت و پوست و استخوان خويش درك كرده‌اند كه اگر آنها كاري به سياست نداشته باشند سياست سراغ‌شان خواهد آمد، چنانچه منصفانه بنگرند بايد از همان زمان قدركليات آن مواضع آينده‌انديش را مي‌دانستند. در واقع سلام در اين مهمات جلوتر از جامعه حركت مي‌كرد و براي همين هم به نوعي در ميان نخبگان، حاميان فعال و حساس و كثير نداشت. اساتيد محترم و عالمان روشن‌ضمير كه اين روزها منتقد سرسخت وضع موجودند و گاهي در بيان آسيب‌هاي روزافزون جلو دوربين‌هاي مجازي آشكارا مي‌گريند و بردلسوزي‌شان بايد درود فرست يادشان باشد كه روزي يك روزنامه همراه يك جناح سياسي غريبانه و با زحمت حداقل تا حدودي شرايط اين روزها را حدس مي‌زدند و هشدار مي‌دادند. كاش مجموعه اين شرح پرملال براي‌مان عبرتي تاريخي شود كه هيچ‌گاه از تامل وشناخت دقيق وبه موقع آسيب‌ها غفلت نكنيم. سلام پيشرو وتنها بود ولي به نظر مي‌رسد كه همين صفتش ياد وخاطره‌اش را زنده نگه مي‌دارد.