دست بسته منتقدان منصف
اما از آنجا كه قانون الهي بر تحقق اراده مردم قرار گرفت «إِنّ ٱللّه لا يُغيِّرُ ما بِقومٍ حتّی يُغيِّرُواْ ما بِأنفُسِهِم. خدا حال هيچ قومی را دگرگون نخواهد كرد تا زمانی كه خود آن قوم حال‌شان را تغيير دهند- سوره رعد آيه ۱۱» مردم ايران توانستند در سرنوشت خويش دگرگوني پديد آورند.
اما با گذشت زمان و خارج شدن دوست و دشمن از آن فضاي حيرت، هر كسي از ظن خود به تحليل چرايي وقوع و پيروزي انقلاب پرداخت و در چنين شرايطي به ويژه براي افراد كم‌اطلاع و ناآگاه دلايلي براي شكل‌گيري و پيروزي انقلاب اسلامي تراشيدند كه هر كدام در جاي خود از لحاظ محتوا، پايه استدلال، منبع و توليد‌كننده قابل بررسي است.
۲. امام خميني از چنان سابقه روشني از لحاظ خاستگاه خانوادگي، تحصيل، تدريس، مبارزه، انديشه، جايگاه علمي و عملي، شخصيت و عملكرد برخوردار است كه ايجاد ابهام در هر يك از وجوه «انديشه، شخصيت و عملكرد» ايشان كار ساده‌اي نيست. اما بدون اينكه قصد شبيه‌سازي داشته باشم به تبليغات معاويه عليه امام علي(ع) اشاره مي‌كنم كه وقتي از اهل شام مي‌پرسيدند: اين ابوتراب كه او را لعن مي‌كنيد، كيست؟ پاسخ مي‌دادند: درست نمي‌دانيم اما گويا يكي از دزدهاي شرور عراق است.
بنابراين مراقب شبكه‌هاي معاند بدتر و پيچيده‌تر از بني‌اميه در عصر ما باشيم.
۳. در مورد جنگ تحميلي نيز اكنون با چنان شيطنتي توليد محتوا مي‌شود كه اگر جنازه متعفن صدام را از زير خاك بيرون بياورند و از او بخواهند درباره علل، ريشه‌ها و عوامل وقوع جنگ بگويد و بنويسد، بعيد مي‌دانم تا اين حد غيرمنصفانه بگويد و بنويسد!
جنگي كه از اسناد شوراي امنيت سازمان ملل تا منابع مستقل داخلي و خارجي و خود صدام ترديدي در تحميل آن به انقلاب نوپاي ايران ندارند، با سرهم‌بندي مطالب چنان تعريف مي‌كنند كه انگار اين امام خميني بود كه قرارداد الجزاير را پاره كرد، اين ايران بود كه در مرزها شرارت مي‌كرد، اين شهرهاي عراق بودند كه توسط ايران اشغال شده‌اند!
چه مي‌توان كرد كه در هر زمينه‌اي خوابيده را مي‌توان بيدار كرد، اما كسي كه خود را به خواب مي‌زند، نمي‌توان بيدار كرد و از اين واقعيت نيز نمي‌توان گذشت كه سوءتدبير و بعضا انحراف بخشي از حاكميت از مباني انديشه اصيل انقلاب اسلامي و تعريف اين هماني بين وضع موجود با انديشه امام خميني در بهره‌برداري بدخواهان اسلام و ايران نقش موثري دارد و تاسف‌بار اينكه بدخواهان نيز روي اين هماني تاكيد مي‌كنند و مع‌الاسف دست صاحب‌نظران منصف در نقد منصفانه وضع موجود و تعارضات آن با انديشه، شخصيت و عملكرد امام خميني بسته است.