توماس فريدمن در گزارشي براي نيويورك‌تايمز تاكيد كرد
اسراييل بايد هر چه زودتر از نتانياهو خلاص شود
توماس فريدمن، روزنامه‌نگار سرشناس امريكايي در مطلبي براي نيويورك‌تايمز تحت اين عنوان كه «من هرگز قبلا به اين اسراييل نرفته بودم» نوشت: «چند روز پيش مردم قبل از آمدنم به تل‌آويو به من هشدار دادند كه اسراييل ۷ اكتبر، اسراييلي است كه من قبلا به آنجا نرفته‌ام. آنها حق داشتند. اين مكاني است كه اسراييلي‌ها هرگز قبلا در آن زندگي نكرده‌اند. پس از سفر به اسراييل و كرانه باختري، اكنون مي‌فهمم كه چرا اين همه تغيير كرده است. براي من كاملا واضح است كه اسراييل در خطر واقعي قرار دارد و اين به سه دليل كليدي است: اول اينكه، اسراييل با تهديدات مجموعه‌اي از دشمنان مواجه است كه جهان‌بيني خود را با تسليحات قرن ۲۱ تركيب مي‌كنند. من در مورد حماس، حزب‌الله، گروه‌هاي مقاومت در عراق و حوثي‌ها در يمن و اينكه اكنون حتي ولاديمير پوتين هم آشكارا حماس را در آغوش مي‌كشد، صحبت مي‌كنم. اين دشمنان مدت‌هاست كه بوده‌اند، اما به نظر مي‌رسد كه همه آنها در طول اين درگيري كنار هم ظاهر شده‌اند و اسراييل را به يك جنگ فوري ۳۶۰ درجه تهديد مي‌كنند.
آنها به دنبال سازش ارضي با دولت يهود نيستند. هدف آنها اين است كه اعتماد اسراييلي‌ها را از بين ببرند؛ اينكه سرويس‌هاي دفاعي و اطلاعاتي آنها نمي‌توانند از آنها در برابر حملات غافلگيرانه در سراسر مرزهاي‌شان محافظت كنند. بنابراين اسراييلي‌ها ابتدا از مناطق مرزي دور مي‌شوند و سپس به طور كلي از اين سرزمين مي‌روند.
من از اينكه چه تعداد از اسراييلي‌ها اكنون شخصا اين خطر را احساس مي‌كنند، بدون توجه به اينكه در كجا زندگي مي‌كنند، متحير شده‌ام. دوستي كه در قدس زندگي مي‌كند به من گفت كه او و شوهرش
به تازگي مجوز اسلحه گرفتند تا در خانه سلاح داشته باشند. حماس، ترس را در درون بسياري از اسراييلي‌ها دور از مرز غزه ايجاد كرده است.
خطر دومي كه من مي‌بينم اين است كه تنها راه قابل تصوري كه اسراييل مي‌تواند مشروعيت، منابع، زمان و متحدان را براي جنگيدن در چنين جنگ سختي به دست آورد، داشتن شركاي تزلزل‌ناپذير در خارج به رهبري ايالات‌متحده است، اما جو بايدن تنها در صورتي مي‌تواند حمايتي را كه اسراييل به آن نياز دارد، به طور پايدار ايجاد كند كه اسراييل آماده مشاركت در نوعي ابتكار ديپلماتيك در زمان جنگ عليه فلسطينيان در كرانه باختري و حتي در غزه باشد. اين به طور مستقيم به سومين نگراني عميق من منجر مي‌شود؛ اسراييل بدترين رهبر تاريخ خود و شايد در تمام تاريخ يهود را دارد كه هيچ اراده يا توانايي براي انجام چنين ابتكاري را ندارد.
بدتر از آن، من از اقدام بنيامين نتانياهو، نخست‌وزير اسراييل كه همچنان به حمايت از پايگاه راست افراطي خود ادامه داده و سرويس‌هاي امنيتي و اطلاعاتي اسراييل را بابت جنگ سرزنش مي‌كند، حيرت‌زده شده‌ام؛ آن‌هم در شرايطي كه او بايد همبستگي داخلي را حفظ كرده يا دست به اقداماتي اساسي بزند كه در راستاي آنها بايدن بتواند منابع، متحدان، زمان و مشروعيتي كه اسراييل براي شكست حماس نياز دارد، به دست آورد.
اگر پيام نتانياهو به جهان مثل هميشه باقي بماند و او بگويد كه «به ما كمك كنيد تا حماس را در غزه شكست دهيم، در حالي كه ما براي توسعه شهرك‌ها، الحاق كرانه باختري و ايجاد يك كشور برتر يهودي در آنجا تلاش مي‌كنيم»، بايدن ديگر نمي‌تواند به اسراييل كمك كند تا ائتلافي از امريكا، اروپا و شركاي عرب براي شكست حماس بسازد.
يك فرمانده بازنشسته ارتش اسراييل، در گفت‌وگو با من، معضل استراتژيك جديد و پيچيده اسراييل را كه به دنبال حمله غافلگيركننده حماس در هفتم اكتبر با آن مواجه شده، در دو كلمه خلاصه كرد: «كريات‌شمونه.»
كريات‌شمونه يكي از مهم‌ترين شهرها نزديك مرز لبنان است. در آنجا هزاران خانواده اسراييلي از خط حصار شمالي فرار كرده‌اند چون نيروهاي حزب‌الله و شبه‌نظاميان فلسطيني در جنوب لبنان، شروع به حمله موشكي و توپخانه‌اي و تهاجم در همبستگي با حماس كرده‌اند.
چه زماني ممكن است آنها برگردند؟ آنها هيچ ايده‌اي ندارند. براي حزب‌الله، اين ماموريت به تنهايي يك ماموريت تكميل‌شده است، حتي بدون اينكه حمله‌اي مانند حماس اجرا كرده باشد. حزب‌الله و حماس با هم مي‌توانند اسراييل را كوچك كنند.
ليات آدماتي ۳۵ ساله كه ساكن كيبوتص بود و شهرش اولين جايي بود كه مورد حمله حماس قرار گرفت، مي‌گويد: اصلي‌ترين چيز براي من اين است كه احساس امنيت كنم. قبل از اين وضعيت، احساس مي‌كردم به ارتش اعتماد دارم. اكنون احساس مي‌كنم اعتماد از بين رفته است. نمي‌خواهم اين احساس را داشته باشم كه هميشه خودمان را پشت ديوارها و پناهگاه‌ها پنهان مي‌كنيم، درحالي كه پشت اين حصار افرادي هستند كه مي‌توانند روزي دوباره اين كار را انجام دهند. من واقعا در اين مرحله نمي‌دانم راه‌حل چيست.
حمله هفتم اكتبر كه منجر به كشته شدن حدود ۱۴۰۰ سرباز و غيرنظامي شد، فقط قلب اسراييلي‌ها را نسبت به رنج غيرنظاميان غزه سخت‌تر نكرده است. اين حمله همچنين احساس تحقير و گناه عميقي را به ارتش و تشكيلات دفاعي اسراييل به دليل شكست در ابتدايي‌ترين ماموريت‌شان در حفاظت از مرزهاي اين سرزمين تحميل كرده است.
به گزارش ايسنا در ادامه اين مطلب آمده است: اجازه بدهيد رك و مستقيم بگويم چون اوضاع ناخوشايند و ترسناك است و اسراييل همان‌طور كه گفتم در خطر واقعي است. نتانياهو و متعصبان راست افراطي او در سال گذشته، اسراييل را به سمت چندين حوزه تخيلي سوق داده‌اند؛ چنددستگي در اسراييل و ارتش بر سر اصلاحات قضايي فريبنده، ورشكستگي آينده آن با سرمايه‌گذاري‌هاي هنگفت در مدارس ديني كه رياضي تدريس نمي‌كنند و در كرانه باختري به يهوديان تكثرگرايي را ياد نمي‌دهند.
لذا هر چه اسراييل زودتر نتانياهو و متحدان راست افراطي او را با يك دولت وحدت ملي واقعي چپ ميانه- راست ميانه جايگزين كند، شانس بيشتري براي حفظ يكپارچگي در طول يك جنگ جهنمي و پيامدهاي آن خواهد داشت.