السوداني عراق را به نقشه موازنه منطقهاي بازميگرداند
السوداني از نخستين روزهاي آغاز به كار، دو مفهوم را در قالب ديدگاه سياست خارجي خود، در برنامه دولتش مطرح كرد:
- ديپلماسي سازنده
- شبكهسازي منافع اقتصادي
السوداني كه از سال ۲۰۰۳ تجربه كار اجرايي و قانونگذاري را در كارنامه خود دارد، به خوبي به اهميت مسابقه با زمان و تمركز بر اهداف به شيوهاي علمي و نظام مند واقف است، از اين رو، به گفته كارشناسان مسائل عراق، السوداني و دولت او موفقيتهاي بارزي را در سطح سياست داخلي و خارجي به ثبت رساندهاند. السوداني در اجلاس سران كشورهاي عربي ابتكاري را براي شبكهسازي منافع اقتصادي كشورهاي منطقه با هدف دور نگه داشتن آنها از مداخله قدرتهاي خارجي مطرح كرد. و بدينترتيب، السوداني عهدهدار مسووليت پروژه توسعه محور اميدواركنندهاي به نام «جاده توسعه» شد كه عراق را به شبكهاي براي اتصال شرق به غرب و جنوب به شمال تبديل ميكند. وي از كشورهاي منطقه خواست تا در اجراي آن مشاركت فعال داشته باشند. اين تمايل جديد عراق براي ايفاي نقش محوري در منطقه به وضوح در ميانجيگري عراق به رهبري آقاي محمد شياع السوداني ميان جمهوري اسلامي و عربستان سعودي و تعدادي از كشورهاي عربي به منصه ظهور رسيد. اين نقش فعال منطقهاي در مواضع اصولي اعلام شده از سوي نخستوزير عراق در خصوص عمليات توفان الاقصي و حمايت آشكار و صريح از مردم فلسطين و آرمان آنها و قرار گرفتن عراق در كنار مقاومت مردم غزه در برابر اشغالگري و تجاوزات صهيونيستي مشهود بود. پس از آن، جهان موضع اصولي عراق در مورد حق تاريخي فلسطين را از زبان محمد شياع السوداني در جريان اجلاس قاهره شنيد. سخنراني السوداني در اجلاس سران كشورهاي عربي، يك شگفتي تاريخي بود، به ويژه تاكيد وي بر اين مطلب كه «هيچ طرفي حق تعيين سرنوشت مردم فلسطين را ندارد». در همين راستا نخست وزير عراق راهي تهران شد و در ديدار با رهبر انقلاب اسلامي و جناب ابراهيم رييسي، بار ديگر بر مواضع صريح عراق در محكوميت تجاوزات صهيونيستي و ايستادگي در كنار مردم فلسطين و محكوميت دوگانگي رفتاري جامعه بينالملل و غرب در اين جنگ ناعادلانه عليه غيرنظاميان در نوار غزه تاكيد كرد. سفر السوداني به جمهوري اسلامي براي تقويت نقش عراق صورت گرفت كه رهبری آن را «خط جديدي» ناميدند كه عراق به دليل نقش ويژه و تأثيرگذار خود ميتواند در جهان عرب و اسلام آن را دنبال كند. با توجه به اينكه كشورهاي عربي در موضعگيريهاي خود نقش تماشاچي يا سازشگر را ايفا ميكنند، نقش عراق به رهبري السوداني در محكوميت تجاوزات صهيونيستي و مطالبهگري از آمريكا و غرب براي پايان دادن به حمايت سياسي و نظامي خود از آن رژيم، برجسته و نمايان است. علاوه بر اين، عراق خود را به عنوان يك بازيگر محوري و تأثيرگذار در مسائل منطقهاي مطرح ميكند كه از پيامدهاي جنگ ناعادلانه صهيونيستها عليه مردم غزه و كرانه باختري رنج ميبرد.