رقابت در انتخابات
داود سليماني
۱- استصواب اگر براساس انتصاب قبل از انتخاب باشد و از ابتدا جريان پيروز در انتخابات معلوم باشد، بدان معناست كه مشاركت حداكثري يا حداقلي محلي از اعراب ندارد، فلذا فلسفه مشاركت پرشور در انتخابات از معنا تهي شده است. در مواردي هم كه در چند حوزه انتخاباتي، امكان رقابت حداقلي وجود داشته باشد، نميتوان روي اسب بازنده شرطبندي كرد.
۲- مرحوم امام يكي از فجايع پهلويها را انتخابات فرمايشي ميدانستند و فرمودند كه فهرست و ليست نمايندگان مجلس، قبل از انتخابات، مشخص و قابل پيشبيني بود، چنانكه درباره رضاخان قلدر (تعبير امام) هم همين تعبير از انتخابات را ميبينيم. غرض امام از نظارت فقها و حقوقدانان به روند انتخابات، جلوگيري از دخالت حكومت و رهبران آن در راي و نظر مردم بود، ولي متاسفانه اينك يك اقليت، با اعمال نظر، در پروسه انتخابات، نسبت به جامعه و جريانهاي سياسي و اجتماعي، اقدامي كاملا تبعيضآميز را در تحت چتر نظارت بر انتخابات، روا داشته و عملا دست به انتصاب ميزنند و به تعبير مرحوم مصباحيزدي در زينتي دانستن راي مردم در انتخاباتها، اين فرضيه را كه حفظ قدرت براي حاكميت، از حفظ مردم مهمتر است، تاييد ميكند.
۳- مبناي اساسي مردمسالاري، آزادي نهاد انتخابات از نهاد قدرت و عدم انحصار آن است. مقام رهبري در سخنان دوم دي امسال گفتند، انتخابات، محل رقابت جريانها و انديشههاست كه در تئوري سخن درستي است، اما در عمل تحقق اين سخن، كاملا بيگانه با فضاي كنوني انتخابات است، اگر نگوييم كه مردم روز به روز از حكومت فاصله ميگيرند، ولي يقينا احساس غربت ميكنند.
۴- نميتوان مداخله برخي نهادها در وظايف نمايندگان و قانونگذاري و دور زدن آنان در تصميمات و قوانين را ناديده گرفت، اين امر ظن دولت پنهان و فعال مايشا بودنش را تقويت كرده و در سطح اجتماع، به بياعتمادي و عدم مشاركت مردم دامن ميزند.
۵- امروز بر همگان و مردم سراسر ايران، روشن شده است كه شركت در انتخابات تحت هر شرايطي راهحل واقعي اصلاح جامعه نيست زيرا مجلس نه توان و نه قدرت تغيير مناسبات را در مجلس شورا ندارد.
۶- راهحل قابل دسترس و سنجيده، انتخابات آزاد، رقابتي و عادلانه است. اگر چنين شد، مردم بدون دعوت به پاي صندوق خواهند رفت.