«رودي به نام زمان» منتشر شد
افسون‌‌زدگي در سرزمين آبايي
«رودي به نام زمان» اثر ميا كوتو با ترجمه مهدي غبرايي منتشر شد. اين كتاب را نشر افق به تازگي راهي بازار كتاب كرده است. نويسنده در اين اثر خواننده را با پسري همراه مي‌كند كه با ورود به سرزمين پدري با سكوني جادويي مواجه مي‌شود.
در معرفي ناشر از اين كتاب مي‌خوانيد:
«مزيت ندار بودن اين است كه مي‌داني چطور انتظار بكشي، بي‌درد انتظار بكشي، چون اين انتظاري است بي‌اميد. ماريانو بي‌شتاب رنج كشيد. اين موضوع را يادم داد: راز اين است كه رنج را عقب بيندازي، آن را روي شعله خيلي كم بپزي تا در بي‌نهايت زمان حل و پراكنده شود. در رودي به نام زمان، داستان خانه با فرياد و نجوا و خنده حكايت مي‌شود. ميا كوتو در اين كتاب خواننده را به جزيره‌اي مي‌برد كه گذشته و حال و آينده در آن دوشادوش يكديگرند و مرده حضوري پرهياهو دارد.»
ناشر همچنين به قلم فرناز خان‌احمدي درباره اين كتاب آورده است: «كتاب رودي به نام زمان داستان پسري است كه براي مراسم خاكسپاري پدربزرگش بعد از سال‌ها به وطن بازمي‌گردد و آدم‌هاي نزديكش را سالخورده‌تر و غمگين‌تر مي‌يابد. حال كه زمان خيلي چيزها را بلعيده، ماريانو با تكه‌هايي از حقيقت پنهان روبه‌رو مي‌شود. او همه چيز را در آن سرزمين ساكن، اما افسون‌شده مي‌يابد. ماريانو با ورودش به سرزمين پدري، قدم در گردابي مي‌گذارد كه بعدها مي‌فهمد هيچ‌گاه نتوانسته از آن بيرون بيايد. ميا كوتو از برجسته‌ترين نويسندگان پرتغالي‌زبان آفريقايي است. زندگي او سراسر گره‌خورده با جادو بوده؛ او حتي از سياست جهاني ماورايي مي‌سازد. كوتو كه اصالتش به آفريقا، اين سرزمين خوگرفته با افسانه‌ها، برمي‌گردد به سادگي خالق دنيايي شد كه در آن مردگان و زندگان از لحظه‌ها مي‌گريزند و در خيال‌بافي‌هاي‌شان زندگي ديگرگونه‌اي برمي‌گزينند. آنها آرامش ندارند و اين پريشاني حاصل تعقيب و گريز زمان و مكان است. رئاليسم جادويي شيوه نوشتن و زنده نگه‌داشتن روياها و احساسات است. رئاليسم جادويي سرزميني است كه نويسنده هر جا كه بخواهد قدم مي‌زند و طبيعتِ ممنوعه و ميل و ذات انسان را به طرزي خارق‌العاده در هم مي‌آميزد. در رئاليسم جادويي، معجزه‌ها از واقعيت سرچشمه مي‌گيرند. و شايد همين جادويي باشد كه كوتو از آن سخن مي‌گويد.
در فرم داستاني ميا كوتو، طبيعت در نهايت همه چيز را مي‌بلعد و آرام مي‌گيرد، انگار آدم‌هاي داستان با همين اصل به زيستن نگاه مي‌كنند. شهرها، خانه‌ها با چيدمان‌شان، جاده‌ها و راه‌هاي دور و نزديك، دره‌ها و رودخانه‌هاي بي‌انتها، همگي عناصر يك زندگي جاوداني‌اند. مرده‌ها نمي‌ميرند و در جرياني بي‌پايان دوباره به زندگي بازمي‌گردند. مرگ چيزي شبيه به حيات دوباره و خلق دوباره است. ميا كوتو نويسنده ابديتي بدون آن لحظه آخر است.
اهميت احساسات در ادبيات رئاليسم جادويي در نوشته‌هاي ميا كوتو نمايان است. در رمان‌هاي كوتو نمي‌شود از احساس اندوه يا غم گريخت. اندوه همان چيزي است كه به آدم‌هاي قصه‌اش در جهان سراسر افسون‌شده، جرات مي‌دهد. آنها احساسات خود را مي‌پذيرند، حتي اگر ديگر تاب و توان اين پذيرش را نداشته باشند. عناصر موجود در طبيعت به كمك‌شان مي‌آيند.
از ميا كوتو پيش از اين اثر «ديار خوابگردي» و «زير درختچه ياسمن» با همين سبك انتشار يافته است. آثار ميا كوتو را مهدي غبرايي با شاعرانگي منحصربه‌‌فرد خود به زبان فارسي ترجمه كرده است. نشر افق با خريد حق انحصاري نشر اثر (كپي‌رايت) ناشر رسمي و اختصاصي ميا كوتو در ايران و به زبان فارسي در سراسر جهان است.
از ميا كوتو پيش از اين اثر «ديار خوابگردي» و «زير درختچه ياسمن» با همين سبك انتشار يافته است.
مهدي غبرايي مترجم نام‌آشناي كتاب از سال ۱۳۶۰ به‌طور حرفه‌اي دست به كار ترجمه آثار ادبي شد. او كارنامه پر و پيماني دارد و آثار نويسندگان مختلفي را به فارسي برگردانده است كه از آن جمله مي‌توان به وي.اس. ناپل، ارنست همينگوي، ژوزه ساراماگو، دوري لسينگ، ميخاييل بولگاكف، ادگار آلن پو، هاروكي موراكامي، رومن گاري، ويرجينيا وولف، جويس كارول اوتس، ماريو بارگاس يوسا و... اشاره كرد.