منابع طبيعي و آب و خاك را دريابيم
پيشگيري از پيدايش سيلهاي خانمانسوز صحبت ميكنند و نوعا بر اولويت اين اقدامات پيشگيرانه و اصولي تاكيد ميورزند ولي باز شاهديم كه اتفاق قابل قبول و موثري نميافتد و به ناچار به جبران خسارتهاي بيشتر به مردم و كشاورزان و تامين هزينههاي هنگفت براي بازسازي راهها، مسيرها، روستاها، قنوات، خانهها و... پرداخته ميشود.
مهمترين دليل شايد به اين موضوع برميگردد كه كشور در اولويتبندي مسائل خود دچار خطاي استراتژيك ميشود و به جاي پرداختن به علتها و راهكارهاي اصولي و عقلاني در مديريت با طبيعت، گرفتار رفتارها و اقدامات روزمره و پراكنده و محدود ميشود و عملا آثار آن را در آلودگيهاي زيستمحيطي و هواي ناپاك كلانشهرها و بيمارهاي ناشي از اين شرايط از طرفي و از دست رفتن آب و خاك، خشكسالي، كاهش پوشش گياهي، افت سفرهها و در سالهاي اخير فرونشست زمين و خسارتهاي كلان و گاهي ناملموس از طرف ديگر ميشويم.
لازم به توجه است كه مهمترين اقدام براي بازسازي و احياي منابع طبيعي و جلوگيري از تداوم فرسايشهاي فراوان و بهرهوري هر چه شايستهتر از نعمت خداوندي باران؛ طراحي، برنامهريزي و اقدام جامع، همهجانبه و بلندمدت با تامين اعتبارات لازم و به كارگيري همه ظرفيتهاي دولتي، نهادي و مردمي در اجراي طرحهاي آبخيزداري در همه عرصهها و حوزههاي آبخيز با جلب مشاركت و همراهي روستاييان، عشاير، شوراها و دهياران است.
اميد است هفته منابع طبيعي با پرداختن اصولي به مسائل اساسي منابع طبيعي و محيطزيست و آسيبشناسي موضوع در ابعاد مختلف با جلب مشاركت صاحبنظران و دغدغهمندان فرصتي براي تحول در سياستها، برنامهها و اقدامات فراهم سازد.