شماره يك شطرنج كه ديوانه فوتبال هم هست در لندن حضور دارد و در يك رقابت با جايزه يك ميليون دلاري بازي مي‌كند. او به‌‌رغم تسلط بر دنياي شطرنج مي‌گويد هرگز بازي كاملي را انجام نداده است.
به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از گاردين، يك مثال كوچك از اينكه مگنوس كارلسن چگونه شطرنج را همه گير كرده است: بعدازظهر پنجشنبه، زماني كه بهترين بازيكن جهان در كافه‌اي در لندن قدم مي‌زد بچه‌هاي مدرسه مكررا يك كلمه را فرياد مي‌زدند، آمد: «مگنوس! مگنوس!» درحالي كه آنها دنبال او مي‌دويدند و سعي در گرفتن سلفي داشتند. موج رونق شطرنج كه با همه‌گيري كرونا شروع شد و با سرال. نتفليكس The Queen’s Gambit تقويت شده است، چنان است كه بازي به فضاهاي بسيار غيرمنتظره‌تري منجنيق شده است.
هري كين، ترنت الكساندر-آرنولد و آنتوني گوردون انگليسي همگي در مورد عشق خود به شطرنج صحبت كرده‌اند. انزو مارسكا، سرمربي باشگاه چلسي، پايان‌نامه‌اي 7000 كلمه‌اي نوشت كه شطرنج چگونه مي‌تواند به تربيت ذهن يك مربي فوتبال كمك كند. سال گذشته، محمد صلاح اعتراف كرد كه «به شطرنج معتاد است»، ريتينگ او در حدود 1400 است. بسيار بالاتر از ميانگين. او نام كارلسن را به زبان آورد. او گفت: «من مگنوس نيستم، اما خوب هستم. هيچ‌كس شانسي مقابل مگنوس ندارد، اما اميدوارم روزي با هم بازي كنيم.»
پس آيا كارلسن براي بازي مقابل مهاجم ليورپول آماده است؟ البته او اين كار را خواهد كرد. او به آبزرور مي‌گويد: «من يك هوادار بزرگ فوتبال و قطعا طرفدار صلاح هستم. من هنوز او را نديده‌ام، اما مطمئنا دوست دارم ببينمش و همچنين ساير ورزشكاراني كه شطرنج بازي مي‌كنند را تحسين مي‌كنم.» در سال 2018، بازيكن نروژي الكساندر آرنولد هم‌تيمي صلاح را در 17 حركت در يك بازي كه 5 دقيقه به طول انجاميد، شكست داد. پس آيا كسي در ليگ برتر وجود دارد كه بهتر از اين باشد؟ كارلسن مي‌گويد: «مارتين اودگارد كمي بازي مي‌كند. او براي مدت زيادي بازي مي‌كرد و بعد نه چندان. او بازيكن بدي نيست، اما در اين مورد به نوعي مسائل خصوصي دخيل است.»
او مي‌گويد: «در مورد بهترين‌ها، من نمي‌دانم. بازيكنان شايسته زيادي وجود دارند، اما نمي‌دانم در بين ورزشكاراني كه با آنها روبه‌رو شده‌ام، بازيكنان خيلي خوبي وجود دارند يا خير.» عشق كارلسن به فوتبال به حدي است كه در سال 2020 او حتي در رنكينگ رسمي فوتبال فانتزي بالاتر از 7.3 ميليون نفر ديگر، قبل از پايان فصل در رتبه دهم، در صدر قرار گرفت، اما او اذعان مي‌كند كه امسال چندان خوب پيش نمي‌رود. او با لبخند مي‌گويد: «وحشتناك است. من ارلينگ هالند را ندارم. من اين روزها كمي معمولي هستم.»
كارلسن براي بازي در دومين دوره ليگ جهاني شطرنج Tech Mahindra، نسخه ورزشي ليگ برتر كريكت هند، با شش تيم مستقر در فرنچايز و يك صندوق جايزه يك ميليون دلاري در بريتانيا به‌سر مي‌برد. او اصرار دارد كه اين يك «ابتكار عالي» است و اميدوار است افراد بيشتري بازي را تماشا كنند. او مي‌گويد: «بازيكنان شطرنج هنوز بسيار بيشتر از طرفداران اين رشته هستند. برخلاف بسياري از ورزش‌هاي ديگر. اما مطمئنا در حال بهتر شدن است و رويكرد Sameer Pathak از GCL براي آوردن صاحبان تيم و يك محيط حرفه‌اي چيزي است كه من قطعا مي‌خواهم بخشي از آن باشم.» در تورنمنت سال گذشته، كارلسن يك شاهكار استراتژيك در برابر ويشي آناند افسانه‌اي انجام داد كه برخي آن را يكي از بهترين بازي‌هاي پاياني دوران حرفه‌اي او دانستند. با اين حال، كارلسن اصرار دارد كه او هرگز بازي كاملي را انجام نداده است. او با ظاهري مبهوت پاسخ مي‌دهد: «نه. من هميشه اشتباه مي‌كنم، پس نه.» اما مواقع زيادي وجود داشته است كه رايانه‌ها مي‌گويند كه دقت شما نزديك به 100٪ بوده است؟ او پاسخ مي‌دهد: «بله، اما هميشه چيزي وجود دارد كه من از آن راضي نيستم، بنابراين نمي‌توانم به يك بازي اشاره كنم يا بازي من نزديك به كمال بوده ولي خيلي آسان بوده يا در مقطعي چيزي را از دست دادم كه مي‌توانستم بهتر انجام دهم.»
كارلسن تصريح مي‌كند: «از باخت متنفرم، اما فكر مي‌كنم اين چيز خوبي است. اين نشان مي‌دهد كه من آن را مي‌خواهم، هنوز برايم مهم است.»
اين پاسخي است كه گوياي صداقت كارلسن است. وقتي از او مي‌پرسند كه آيا او را بايد بهترين بازيكن تاريخ بدانيم، با توجه به اينكه از جولاي 2011 تاكنون، يعني طولاني‌تر از هر كس ديگري شماره يك جهان بوده است، صادقانه جواب مي‌دهد. او پاسخ مي‌دهد: «نه. هنوز هم‌گري است.» اشاره او به كاسپاروف قهرمان جهان از سال 1985 تا 2000 است. مگنوس مي‌گويد: «اما پس از پايان دوران حرفه‌اي‌ام اين را دوباره از من بپرس و ممكن است پاسخ ديگري داشته باشم. احتمالا فقط دو بازيكن يا اگر بابي فيشر را درنظر بگيريد سه بازيكن با چنين ادعاهاي وجاهت داري وجود دارند و اسم من آنجاست، اما اينكه به عنوان بهترين درنظر گرفته شوم، واقعا فكر روزانه‌ام را زياد درگير نمي‌كند.»
بنابراين اگر كمال يا ميراثي كه به‌جا گذاشته او را راضي نمي‌كند، چگونه با نزديك شدن به اواسط 30 سالگي، به ويژه با حضور چندين بازيكن كه سن‌شان در اواخر نوجواني و اوايل دهه 20 سالگي خود هستند، مانند گوكش دومماراجو از هند و همچنين عليرضا فيروزجا شطرنج‌باز ايراني، همچنان ولع موفقيت دارد. از طريق بالا بردن ريتينگ؟
يكي از پيشينيان كارلسن به عنوان قهرمان جهان، ولاديمير كرامنيك روسي، اين موضوع را به ميل ماقبل طبيعي نروژي براي برنده شدن و همچنين استعدادش ارجاع مي‌دهد. كارلسن خجالت نمي‌كشد. او مي‌گويد: «من به هيچ‌وجه پير نيستم، اما اين يك واقعيت است كه اكثر مرداني كه با آنها مسابقه مي‌دهم جوان‌تر هستند. بنابراين، اگر من براي چند ماه بازي نكنم و ببينم اين بچه‌هاي جوان در مسابقات قهرمان مي‌شوند، هميشه به اين فكر مي‌كنم: اوه، شايد آنها پيشرفت كرده‌اند؟ اين لذت زيادي دارد.»
او مي‌افزايد: «اين هنوز هم سرگرمي مورد علاقه من و همچنين كار من است. من عاشق بازي هستم و من عاشق برنده شدن هستم. من هنوز لحظاتي دارم كه در آن فكر مي‌كنم: من اين را دوست دارم. من نمي‌خواهم متوقف شوم تا زماني كه اين‌طور باشد، من دست از كار نمي‌كشم.»
همچنين اين مساله هم كمكم مي‌كند كه شكست همچنان دردناك است. او مي‌گويد: «راستش، من از باخت متنفرم. هر زمان كه در يك بازي مهم شكست مي‌خورم، همچنان دردناك است. اما به نظر من اين چيز خوبي است. اين نشان مي‌دهد كه من هنوز آن را مي‌خواهم. اين نشان مي‌دهد كه من هنوز اهميت مي‌دهم.»
كارلسن ديگر قهرمان كلاسيك جهان نيست، زيرا سال گذشته به طور داوطلبانه اين عنوان را تسليم كرد. اما او مسابقه ماه آينده بين قهرمان فعلي، دينگ ليرن، از چين و گوكش را از نزديك تماشا خواهد كرد.
او مي‌گويد: «من فكر مي‌كنم گوكش در حال بهبود زيادي است. من از كارهايي كه او در المپياد انجام داد، كانديداها و به طور كلي، بيشتر مسابقات كلاسيكي كه او انجام مي‌دهد بسيار تحت تاثير قرار گرفتم. او يك گزينه مورد علاقه و قابل توجه است. اما او قبلا هرگز در مسابقات قهرماني جهان بازي نكرده و فشار آن با ساير تورنمنت‌ها متفاوت است، بنابراين خواهيم ديد كه او چگونه با آن برخورد خواهد كرد.»
با اين حال كارلسن به سرعت اين پيشنهاد را كه ممكن است وسوسه شود گوكش را براي قهرماني جهان در صورت شكست دينگ به چالش بكشد، ناديده مي‌گيرد. او مي‌گويد: «من اين احتمال را به طور كامل رد نمي‌كنم، اما بسيار بعيد است.» پس كارلسن بعد از شطرنج چه كاري ممكن است انجام دهد؟ دو قهرمان سابق جهان، كاسپاروف و آناتولي كارپوف، وارد سياست شده‌اند، آيا او مي‌تواند همين كار را انجام دهد؟ او پاسخ مي‌دهد: «اين سوال خوبي است. فكر مي‌كنم مشكل اصلي سياست براي من اين است كه من به طور طبيعي فردي درون‌گرا هستم، بنابراين نمي‌دانم كه آيا برخورد دايم با مردم براي من كار درستي است يا خير. من قطعا مي‌خواهم ساكن شوم و خانواده داشته باشم، اما جدا از اين، من واقعا نمي‌دانم.» وقتي اين اتفاق مي‌افتد، كارلسن اعتراف مي‌كند كه احتمالا از نروژ دور مي‌شود تا از تمركز روي او به عنوان يك فرد مشهور فرار كند. او مي‌گويد: «كساني هستند كه در اين وضعيت بسيار بدتر از من هستند. اما من مطمئنا در زندگي‌ام، چه در نروژ و چه در كشورهاي ديگر، مقداري آزادي را از دست داده‌ام. گاهي اوقات ممكن است آزاردهنده باشد، اما در كل، من براي انجام كاري كه انجام مي‌دهم ممتاز هستم. اما من نمي‌خواهم تمام وقت در نروژ زندگي كنم، زيرا نمي‌خواهم همسر و فرزندان آينده‌ام اين فشار را داشته باشند.»
در همين حال، يك چيز ديگر وجود دارد كه او قصد دارد روي آن كار كند: تاب گلف خود. من سال گذشته شروع كردم و هنوز خيلي خوب نيستم. اما جدا از اين، من نمي‌دانم. باز هم، احساس نمي‌كنم به اهدافي نياز دارم. زندگي خوب است.