تجمع روبهروي مجلس؛ نخستين حضور خياباني بعد از آخرين توافق
تحرك تازه دلواپسان
گروه سياسي| رد توافق هستهاي از سوي مجلس؛ اين خواسته چيزي حدود صد نفر از دلواپساني بود كه براي تجمع عليه مذاكرات هستهاي به مقابل مجلس رفته بودند. اعتراضاتي كه يك بار اسمش «دلواپسيم» بود و يك بار ديگر «اجازه نميدهيم». شعار و هدف و شركتكنندگان اما در همه آنها بدون تغيير از همايشي به همايشي ديگر و از تجمعي به تجمع ديگر منتقل ميشد. بيآنكه تغييري در كار باشد. اين يك ماه بعد از توافق نهايي اما تنور تجمعات خياباني بد جور سرد شده بود. با آن جشنهايي كه بعد از اعلام توافق برپا شد شايد تجمعات اعتراضي حداكثر چند صد نفره خيلي به چشم نميآمد. حالا اما با گذشت يك ماه از روز 23 تير همه مشغول كار و بار خود شدهاند و جا براي اعتراضات خياباني باز. ساختمان مجلس نخستين هدف دلواپسان براي اعتراضات پسا توافق بود. اعتراضاتي كه اينبار صريحتر و روشنتر حرف دل آنها را ميزند. اگر تا ديروز با قدري اكراه از لزوم ترك ميز مذاكره ميگفتند امروز خيلي روشن جلوي مجلس پلاكارد بالا ميبرند كه «توافق بايد به هم بخورد. » يك پلاكارد در ميان دست نوشتههاي پر شمار ديروز دلواپسان در مقابل مجلس شايد بيش از همه حرف دل آنها را ميزد؛ «يك نماينده انقلابي قرارداد 1919 را باطل كرد؛ مدرسها كجايند؟» هر چند از روزهاي قبل از تجمع، بهانه اين اقدام درخواست براي دادن لايحه برجام به مجلس عنوان شده بود اما ديروز تجمعكنندگان بيش از اين بر راي نمايندگان تاكيد داشتند؛ رايي كه اصرار ميكردند بهتر است منفي باشد. روزهاي قبل از اين تجمع، ترتيبدهندگان مراسم كه گفته ميشد جمعي از «اعضاي اتحاديه انجمنهاي اسلامي دانشجويان مستقل سراسر كشور» بودند، با تهيه پوسترهايي در فضاي مجازي به تبليغ مراسم خود و دعوت براي حضور در آن پرداخته بودند. براي اين تجمع اعتراضي هم عنوان «آزمون بزرگ مجلس» انتخاب شده بود. نهايتا اما صبح ديروز جمعيت دلواپسان هستهاي در مقابل مجلس به حدود صد نفر رسيد كه اكثر آنها هم دانشجويان خانم بودند. شايد به همين دليل هم يك نماينده زن ترجيح داد تا به جمع اين معترضان بپيوندد. زهره طبيبزاده همان نمايندهاي بود كه با حضور در جمع دلواپسان تاكيد كرد: «تمام اعتقادمان اين است از خطوط قرمز رهبري تخطي شده است. » وي ادامه داد: «ما ميخواهيم اين توافقنامه در دو سنگر قانوني مجلس و شوراي عالي امنيت بررسي و از خطوط قرمز پاسداري شود. » طبيبزاده تصريح كرد: «تا آخرين قطره خونمان براي حفظ عزت نظام ايستادگي خواهيم كرد و همچنين اميدواريم كه اكثريت مجلس درباره بحث هستهاي به فراكسيون اصولگرايان بپيوندند و از خطوط قرمز پاسداري كنند.» طبيبزاده همچنين بحث بر سر pmd و رفع سوءتفاهمات در اين زمينه را اقدامي «غيرقانوني» توسط دولت عنوان كرد و آن را مصداق عبور از «خط قرمز»ها دانست. وي تاكيد كرد: «پذيرفتن اين توافقنامه به معناي از دست دادن سرمايههاي ملي و بيانگيزه كردن دانشمندان كشورمان است. » طبيبزاده در قسمت ديگري از سخنانش ضمن انتقاد از سياستهاي علي لاريجاني گفت كه اطلاع او از جزييات مذاكرات به معناي اطلاع كل مجلس نيست. دياني، دبيركل انجمن اسلامي دانشجويان مستقل نيز در سخنان خود بيشترين حمله را به رييس مجلس انجام داد. ميكاييل دياني حتي خطاب به علي لاريجاني گفت كه در صورت ادامه اين مسير، «ملت و دانشجويان» پاسخ او را در انتخابات پيشروي مجلس خواهند داد. او تاكيد كرد: «ما پاسخ شما را پاي صندوقهاي راي و با رايهاي ميليوني خواهيم داد. اكنون به جاي اينكه تلاش كنيد تا اين توافق را به يك توافق خوب تبديل كنيد، مجلس را كاريكاتوري كردهايد. » اين براي نخستين بار بود كه طيف دلواپسان بعد از توافق نهايي امكان حضور مجدد خياباني را پيدا كردند. حضوري كه از ارديبهشت سال گذشته شروع شده بود و حتي در اوج مذاكرات فشرده ايران و 1+5 در وين كه دور نهايي مذاكرات بود نيز پاياني نيافت. با اقدام ديروز هم به نظر ميرسد كه اين وقفه يك ماهه بين 23 تير تا 25 مرداد تنها زماني براي بازيابي در بين دلواپسان بوده است. هشدارهاي هستهاي به دولتيها جاي خود را به هشدارهاي انتخاباتي به رييس مجلس داده و بعيد است كه اين هشدارها با توجه به در پيش بودن رقابت مجلس دهم به اين زوديها پاياني براي خود پيدا كند. هر چند تمجع ديروز دلواپسان با حضور تقريبا صد نفر يك شروع كم رمق براي نمايشهاي خياباني مجدد آنها بود اما قطعا هواداران آنها خوشحال ميشوند اگر همين حضور اندك هم استمرار پيدا كند. حضوري كه عموما به نام «ملت» سند ميخورد، بيآنكه كمتر كسي درآن جمع ياد فضاي شهرهاي ايران را در شب اعلام توافق زنده كرده باشد.